ფიქრის შეჩერება
ჯერ ვერავინ შეძლო,
ისიც ვერ შეძლებდა,
არც კი უფიქრია!

ჰოდა,
გუშინდელზე ფიქრით,
ხვალის იმედებით
შედიოდა ზღვაში...

არც უცდიამეთქი ფიქრის გახდა,
მან უბრალოდ
შორტი გაიხადა,
კედი, მაისური,
ფეხი ფრთხილად შედგა...

მერე დაეკარგა სადღაც სიფრთხილე და...

სუნთქვაც.

ფიქრიც.