ემილი დიკინსონი - ჭირს შევეყრებით განა ანაზდად (997)

ჭირს შევეყრებით განა ანაზდად -
თავს არ გვატყდება ნაუცბათევად,
უბედურება მოდის თანდათან,
ნებავს მისხლობით დაქუცმაცება.

სულს მოედება ჯერ აბლაბუდა
და მტვრის კუტიკლის დაფარავს კანი,
მერე დაიწყებს ღერძის გაბურღვას
და საბოლოოდ ამოჭამს ჟანგით.

უბედურებას ეშმაკი შეგვყრის,
თანმიმდევრულად ხლართავს საცდურებს,
კაციშვილს არ სპობს ერთბაშად, მეყში,
მისხალ-მისხლობით გაგვანადგურებს.

12 ივნისი, 2018 წ.



Emily Dickinson - Crumbling is not an instant’s Act (997)

Crumbling is not an instant’s Act
A fundamental pause
Dilapidation’s processes
Are organized Decays —

‘Tis first a Cobweb on the Soul
A Cuticle of Dust
A Borer in the Axis
An Elemental Rust —

Ruin is formal — Devil’s work
Consecutive and slow —
Fail in an instant, no man did
Slipping — is Crashe’s law —