ანა ახმატოვა - ბრძნულად ცხოვრების შევძელი სწავლა

ბრძნულად ცხოვრების შევძელი სწავლა,
ღმრთისადმი ლოცვა აპყრობით ხელის,
საღამოს სახეტიალოდ წასვლა,
მოთოკვა არასაჭირო ღელვის.

როცა შრიალებს ბირკავა ღელის,
ტოტზე ცირცელი დაიწყებს სხმარტალს,
ხოტბას შევასხამ მხიარულ ლექსით
წარმავალ ყოფას, ხრწნადსა და წარმტაცს.

შინ დაბრუნებულს ბამბურა კატა
ნებს მილოკავს და გულს მილბობს კვრინვით
და სამხერხაოს კოშკურაც ტბასთან
აკაშკაშდება დაისის ბრწყინვით.

როცა დროდადრო ატეხავს ბანზე
ხმაურს იშხვარი ყაშყაშის იშტით,
კარს ვერ გაგიღებ კაკუნის ხმაზე,
არ მომესმება ბრახუნი ჭიშკრის.

19 იანვარი, ნათლისღება, 2020 წ.




Анна Ахматова - Я научилась просто, мудро жить

Я научилась просто, мудро жить,
Смотреть на небо и молиться Богу,
И долго перед вечером бродить,
Чтоб утомить ненужную тревогу.

Когда шуршат в овраге лопухи
И никнет гроздь рябины желто-красной,
Слагаю я веселые стихи
О жизни тленной, тленной и прекрасной.

Я возвращаюсь. Лижет мне ладонь
Пушистый кот, мурлыкает умильней,
И яркий загорается огонь
На башенке озерной лесопильни.

Лишь изредка прорезывает тишь
Крик аиста, слетевшего на крышу.
И если в дверь мою ты постучишь,
Мне кажется, я даже не услышу.