მივსტირი საარს, მე  ვარ უძლური,
სიკვდილითაა ხე-დახუნძლული.,
ბჭედ, შადიმანთა ნადიმებია,
თერგს დარდიმანდად ჩაძინებია.
ძრწის სასო,დიდგორს დაიძრა ჯანღი,
ძვირფასო,თითქოს გამიჭაღარდი,
გაფრენილს მთვარეს გაჰკივის ლანდი,
რად შეგიყვარე,რად, ტკივილამდი.?
ანაზდად,ღველფიც აგფეთქებია,
გზადაგზა-მცხეთის ნაფლეთებია.
გავცქერ აივანს, ვერცხლი განათებს,
არც ლელაი ვარ, ვერც ვისანათე.
ბეჩავის რულით კვესავს ავაზა,
...მეც, ჩავიცომდი ჭრელსა კაბასა.
გავყვები ცამდი ცრემლიან ლანდებს...
...რად შემიყვარდი, რად, ტკივილამდე...