| ავტორი: ნაბიჯი ჟანრი: პოეზია 7 აგვისტო, 2020 |
საწერი მაგიდა,წიგნების კარადა, კალამი,ფურცელი,უძილოდ ფიქრები... ჩემებს უკვე სძინავთ,ისევ შუაღამე, კალამმა მეც შენთან ვიქნები. -მითხარი,დაწერე თუ გული ასე გთხოვს, ლექსითაც სიცოცხლეს აპურებ, ოღონდაც ერთს გთხოვ-მელანი ბევრია, ნუ დაწერ სისხლით და ცრემლებს ნუ აბკურებ. ვფიქრობდი ესმოდა ცხოვრების სირთულე... ვიხსენეთ ცხოვრება ლამაზი წუთებით... დრო არ გველოდება ისე მალე გადის, თქვენ მოგონებებო არასდროს ხუნდებით! ფურცელმა უეცრად დაღლილად იყვირა - იქნებ ის ჯობია გაჩუმდე. ნუ ბრაზობ ჩემო,ასე ნუ გაწყრები, იქნებ პირიქით,სიცოცხლე გაჩუქე!? ღამე თენდებოდა,სიჩუმე წყდებოდა, და გამვლელს ელოდა გარეთ გზა... ეზოს გადავხედე იყო გარიჟრაჟი, თან უკვე ისმოდა ფეხის ხმა.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
|
|