მადლობას ვუხდი,  ვინც ,მე მაბრკოლებს,
ზიანს მაყენებს თუნდაც, სულ  მცირედს.
ვინც  ჩემს  ოცნებებს უცხადებს ომებს,
ვინც  შეურაცხმყოფს,  ვინც  დამამცირებს
ოო,არ  უწყიან    საცოდავებმა
ჩვენს ბედ-იღბალში რა აქვთ მისია,
რომ გვიმძაფრდება    სასო და  ვნება,
  როცა გულს  გვტკენეენ,  ქვებსაც  ისვრიან.
სულს  კი,  სპეტაკს და ასე  უმანკოს
ჯერ, რომ  ვერა  ცნობს  სიცრუეს    მწარეს,
ცოდვა და მადლი  როგორ შეამკობს
ან მიტევებით ვით გაიხარებს,
ვით გაიწვრთნება, შეიძენს  სიბრძნეს.
  თუ  კი ბოროტთან ბრძოლა არ გაზრდის.
როს, დაბრკკოლების  დაძლევა გვიწევს
      იდეა,  უფრო,    ჩნდება,  ათასგზის.
ხმა აღმომხდება  სინათლით აღვსილს
და გადმოგძახებთ ასე ზემოდან                   
მადლობელი ვარ ყველაფრისათვის ,
უთქვენოდ  ჩვენ, რა    გვეშველებოდა?

Спасибо всем, кто нам мешает,
Кто нам намеренно вредит,
Кто наши планы разрушает,
И нас обидеть норовит!
О, если б только эти люди
Могли понять, какую роль
Они играют в наших судьбах,
Нам причиняя эту боль!
Душа, не знавшая потери,
Душа, не знавшая обид,
Чем счастье в жизни будет мерить?
Прощенья радость с чем сравнит?
Ну как мудреть и развиваться
Без этих добрых злых людей?
Из ими созданных препятствий
Возникнут тысячи идей,
Наполненных добром и светом
И повторю я им сто раз:
СПАСИБО ВАМ за всё за ЭТО,
Ну что б мы делали без ВАС?!
Наталья Дроздова