მახსოვს ზუგდიდი, ი.ქ.კ.
ქუჩა-სახელად კრუპსკაია...
ჩემი ბავშვობა იქ იყო,
უკიდეგანო, უფსკერო.
ეზოში ერთი ჭა გვედგა,
ისიც უფსკერო, უხავსო,
მიყვარდა ბებოს მჭადები
და ბაბუს: მუმლი მუხასა...
ვპარავდით გვერდით მეზობელს
თხილს, თითქოს ჩვენი არ გვქონდა,
თხილს კი არადა, ეზო ბლებს
ძლივსღა იტევდა, დაჰქროდა
ასე ბავშვობის დღეები,
უდარდელი და ფრთამალი,
ცაცხვი და ორქიდეები,
რა მალე მორჩა, რა მალე...
მახსოვს ზუგდიდი, ი.ქ.კ.
ქუჩა-სახელად კრუპსკაია...
ჩემი ბავშვობა იქ იყო,
უკიდეგანო, უფსკერო...