როგორ მტკივა ყინული
საპყარი თვალები
მოდი გიშველო
მოდი მიშველე
არ გახდე უცხო
უცხო არ გავხდე
ვამბობ და სხვა არა ვარ
თქვი შენც
კარი არ გაიჯახუნო
ჭერი დაიფერთხე
ცა გადმოგვახურე
ცის ქვეშ თუმც არა ვართ
კედლებმა რომლებმაც შეგვიფარეს
აღარსად მიდიან
ფანჯრებმა გაგვითენეს
აღარ ბინდდებიან
ბორკილი გატეხეს
სახელურებმა და ონკანებმა
შენ რომ შეაკეთე
გვერწყმის მათი დინება
გამოკიდებულ სივრცით ბინაში
საბნებმა დაგვათბეს
ბალიშები მყუდრო მუცლებს გვიშვერდნენ
ორპირ ქარებს ვებრძოდით დღედაღამ.
მე გადავრჩი შენ გადაგარჩინე
შენ გადარჩი მე გადამარჩინე
ნესტიანი აღარაა გაშრა კედლები
სხვას ელის იქნებ
სხვა ბუდეს გამოიტანს სხვა კვერცხებით
სხვებს ხელებს გაუცვლის
თავზე დომხალს დაახურებს
ორპირებს გაუჩენს
ღამეს გამოწრეტს
დაშრეტს ცრემლს უმიზნოს
ჭაობებს გაუჩენს რათა გადარჩნენ
ტალღებს გამოისვრის ცურვის შესასწავლად
სახლი ერქმევა მაგრამ მათშიც უნდა იბუდოს,
გაუძლებს ვინაც ქარტეხილებს
იმ ოჯახს გაუღიმებს.
ტივტივს ასწავლის უღონო ცურვისას.
ჩვენი ფრჩხილი ჩავაყოლეთ გაჯს და შპალერის წებოს
ბავშვებისა კი სათამაშოებსა და წიგნებს
ჭაღები დაიმტვერა
სული შევუბერეთ გაჭრილ თითივით
გადავუხვიეთ ბინტი
წვიმაჩამოსულ ჭერს
ჟონავდა ცრემლი
შავდებოდა კუთხე ობობების
ქსელების წმენდა ვისწავლე
კუთხეების გამოგვა
შიგნიდან რომ მოჰქონდა მტვერი
ჩემი გამოვაყოლო მინდა
ამიტომ ვწმენდ და ვაუთავებ
ნაოჭებს ვიშლი
ვნამავ რომ გაიტკიცოს
ხელებს ვუწვდი დროს რომ ჩამაცვას
არამესგადამეტებულ ჯაბაზურ მოდაზე
ვასწავლე მოსმენა და ფიქრი
არც ერთი სიტყვა ტყუილად არ ილაპარაკებს
თუ არა და ტილებივით
მოსაშორებელი წამლები ვიყიდე
ფული გამიჩნდა ჩემი ფიქრისა და ოფლის
ამას გადავცვლი შვილების ენერგიად
მიღირს მათი ჯაფა და თვალების დახრა
მჭირდებიან და მე მათ ვჭირდები
რომ იდგნენ ფეხზე
მე ჩავიმუხლებ ხანდახან
ფორთხვას ძლივს გადამაჩვიეს
საწოვარას მიჩვეულს
ფეხზე წახემსება მასწავლეს
დრო და სივრცის მოხელთება ოთხკედელში
კომპასი გულის წვეროზე
გამრავლების ტაბულა
თუ რამდენს იხვეჭენ არცოდნიდან დაწყებულს
ვამრავლებთ ნებისყოფას
ვზრდით განაყოფებს
ვყოფთ ნამრავლებს ტოლად
ვზომავთ მანძილებს სიახლოვისთვის
ძალას მოვსინჯავთ
წყალს ავავსებთ
თმას დავივარცხნით
ხვალე ხომ მოვა
დღეს თუ ვკრებთ ცოდნას
არსად დაგვეფანტოს
ადგილებს ცვლიან აწმყო და მომავალი
ხვალ უნდა მომხდარიყო
უკვე დღესვეა
სახლმა ასე იცის
არ გაძლევს თუ არ მიეცი საბაბი
არ აჩვენე ცხოვრების აზრი
ხეზე ბლების დაკრეფის გეგმები
ხე თუ არ გაახარე
სული არ გაამხნევე
მომავალი უკანვე იხევს
ტკეპნი და ტკეპნი ბანს სადაც მერცხლები
არასდროს იბუდებენ
შაშვები არასდროს გალობენ
ადამიანები სადაც მცენარეებივით ჭკნებიან
ის სახლი არ სახლობს
დგას
ჩვენ თან დაგვყვება
კარადებით დატვირთული
იღლება დრო და დრო
ვცვლით ავეჯით ახალი სივრცით
მატერიითა და ფერებით
სუნთქავს ყველა მეტრი
ოთხიკუთხივ კარი ჭრელია
ათენებს სიბნელეს დაღამებამდე
უშუქო პირღია სამზარეულოს თაღჩები
თავისით პრიალა
ხელები კი ჩემია
ძალა უფლისა
დღეები შვილებისა
სიხარული ჭერისა
ოჯახი ქირისა
პირნათლად მოხდილი ვალებისა
ამიტომაც არ გახდე უცხო
არ გავხდე უცხო
ვამბობ და სხვა არა ვარ
თქვი შენც.