თავის კადრიდან ტკივილის ფენა
ვერცხლად შენადნობი
ოქროში წვეთავს
პულსივით მყიფე და დაუცველი
გადავარჩინე ხმები ორ-ნასული
ახლა ერთ ბგერად ჭიუხვებს გასცდა
ექოდ კატები ყურში რძის ნაყლაპ
თეთრ ამინდებში ნელა გარბიან
ულვაშებივით წვერჩამოზრდილი
თეთრი ნისლები
ხერხემალს ჭრიან
ეს გადაშლილი წიგნის ტყეები
სიზმრებს მირთობენ
შიგნიდან გარეთ მოგზაურობის მიზეზებს ხსნიან
ყველა შენ სხეულს ამოსუნთქვას
როგორ იცავენ
ცალცალკე მტკივან არსებობად
ჩემში გამოცხვი ვაშლის ღვეზელის
უვაშლო ფილად
დესერტად ვატან ვაშლებს მოკრეფილს
ვაშლი ვაშლია
ჩაცომებული ჩემი თავი გადავდე გუნდად
დავასვენო მაცივარში
ელასტიურ მოქნილ დღეებში ცალკე დაგიცხო
ვაშლი რომ გაგახსენდეს
და დესერტად მყის დავაყოლოთ.