უილიამ  შექსპირი - სონეტი XIX - თარგმნა ოთარ ცისკაძემ

ჟამო მშთანთქმელო, დააბლაგვე ლომის ჭანგები,
მიწის ნაშობი მიაბარე მიწის სამარხებს,
ეშვი დააძრე ვეფხვს და მოსპე გაჩანაგებით,
ხოლო ფენიქსი მის საკუთარ სისხლში დახანძრე.

გაანებივრე ამინდებით, ტანჯე  ავდრებით,
ფეხმალი სრბოლით ვრცელ ქვეყანას როცა დაუვლი,
რაც გსურს ის ქენი უკითხავად, შემაზარები
მე აგიკრძალე მხოლოდ ერთი დანაშაული:

ხნულს ნუ გაუვლებ ძველი კალმით საყვარელ სახეს,
გთხოვ, საათების მდინარება იქ არ მიუშვა,
წაუხდენელი და უცვლელი გადაუნახე
შთამომავლობას – სილამაზის უჭკნობ ნიმუშად.

თუ მაინც გინდა, ჩაიდინე არამზადობა,
შევუნარჩუნებ ლექსით მარად ახალგაზრდობას!

31 აგვისტო, 2021 წ.



William Shakespeare – Sonnet XIX


Devouring Time, blunt thou the lion's paws,
And make the earth devour her own sweet brood;
Pluck the keen teeth from the fierce tiger's jaws,
And burn the long-lived phoenix in her blood;

Make glad and sorry seasons as thou fleets,
And do whate'er thou wilt, swift-footed Time,
To the wide world and all her fading sweets;
But I forbid thee one most heinous crime:

O, carve not with thy hours my love's fair brow,
Nor draw no lines there with thine antique pen;
Him in thy course untainted do allow
For beauty's pattern to succeeding men.

    Yet, do thy worst, old Time: despite thy wrong,
    My love shall in my verse ever live young.

Sonnet 19 in modern English

Devouring Time, you may make the lion’s claws blunt and return all creatures to the earth from which they sprang; pull the teeth from the fierce tiger’s jaws, and destroy the phoenix in her fire. Do whatever you like, fast-running Time, to any beautiful fading thing in the world; but I forbid you to commit one heinous crime: oh don’t cut into my love’s beautiful brow, nor draw wrinkles there with your insane pen. As you go on your destructive course spare him as a pattern of beauty for posterity. But, do your worst, old Time. Whatever harm you do my love will remain young forever in my poetry.



Подстрочный перевод  А.Шаракшане

Всепожирающее Время! Затупи когти [лапы] льва
и заставь землю поглотить ее собственное драгоценное порождение;
вырви острые зубы из пасти свирепого тигра,
и сожги долговечную птицу Феникс в ее крови;

проносясь, твори радостные и печальные времена года;
делай, что пожелаешь, быстроногое Время,
со всем этим миром и его блекнущими прелестями.
Но я запрещаю тебе одно, самое ужасное преступление:

не изрежь, со своими часами, прекрасное чело моего возлюбленного,
не черти на нем линий своим древним пером.
Его, в своем беге, оставь невредимым
как образец красоты для будущих людей.

Впрочем, соверши и свое худшее преступление, древнее Время: несмотря на твой вред,
мой возлюбленный в моих стихах будет вечно жить молодым.