დრო დადგა დედი,
როცა ფიქრი ყვავილს გაყინავს
როცა, ცისფერი იალქნები
დაჰფენს ჰორიზონტს
როცა იმედი უშორესი ალუზიაა
თავისტკივილი -პერსპექტივა უახლოესი.
დრო დადგა, ყოველ გაღიმებას მალავ წინდებში.
სიცილ-კისკისი დავიწყებას მიეცა აწი.
დრომ მოიტანა საოცარი ანომალია,
მრუშობის?-არა.ბედნიერების გვრცხვენია ახლა!