უილიამ  შექსპირი  -  სონეტი CXIII (113) - თარგმნა ოთარ ცისკაძემ

რაც შენ დაგცილდი, ამ სამზეოს გონით ვუცქერი,
რადგან ჩემი სვლის წამმართველი და გზის გამკვლევი
თვალები თითქოს  დანისლულან მწუხრის ბუერით,
ლიბრგადაკრულნი ძლივს ხედავენ ჩინის დაკლებით.

თითქოს ნამზერი გულისათვის თვალს არ ეთმობა,
ვეღარ აღბეჭდავს გული უკვე თანაცხოვრებას,
გაუწყვეტია რადგან თვალთან ურთიერთობა,
გონს აღარ ძალუძს შემჩნეულის დამახსოვრება.

რამეთუ რასაც თვალი უცქერს - ნაზს, თუ სიჯღანეს,
ყველაზე უფრო დახვეწილ, თუ მახინჯ ქმნილებას,
ზღვასა თუ ხმელეთს, მტრედს თუ ყორანს, დღეს, ან - სიღამეს,
იმ ყველაფერში შენი სახე მოიხილება.

შენით აღვსილი, ვერვის იტევს გონი ერთგული
და გამრუდდება აღქმისათვის თვალით შერთული.

21 აპრილი, 2022 წ.



William Shakespeare – Sonnet CXIII (113)

Since I left you, mine eye is in my mind;
And that which governs me to go about
Doth part his function and is partly blind,
Seems seeing, but effectually is out;

For it no form delivers to the heart
Of bird of flower, or shape, which it doth latch:
Of his quick objects hath the mind no part,
Nor his own vision holds what it doth catch:

For if it see the rudest or gentlest sight,
The most sweet favour or deformed'st creature,
The mountain or the sea, the day or night,
The crow or dove, it shapes them to your feature:

Incapable of more, replete with you,
My most true mind thus makes mine eye untrue.


Sonnet 113: Translation to modern English

Since I left you I’ve been preoccupied with my thoughts, and my eyes, that allow me to see what’s going on around me, function only partly, so that I’m half blind. I have some vision but it’s unfocused because it can’t define any form, such as birds, flowers or anything else it lands on. My mind can’t grasp anything my eyes show it, nor can my vision retain anything it captures. That’s because whatever it sees – the most crude or gentlest sight, the most sweetly-formed or the most deformed creature, the mountain or the sea, the day or the night, the crow or the dove – my vision shapes it to resemble you. Incapable of doing anything else, and filled with your image, my faithful mind makes me see everything unfaithfully.


Подстрочный перевод А.Шаракшане

С тех пор, как я оставил тебя, мои глаза — в моей душе,
а те, которые направляют меня в передвижениях,
утратили свою функцию и отчасти слепы —
кажутся видящими, но по-настоящему не действуют,

так как они не доносят до сердца никакого образа
птицы, цветка или какой-либо другой формы, которую они запечатлевают;
в их быстрых предметах душа не участвует,
и их собственное зрение не удерживает того, что улавливает,

поскольку, видят ли они самое грубое или самое изысканное зрелище,
самое приятное на вид или самое уродливое создание,
горы или море, день или ночь,
ворону или голубя, — они всему придают твои черты.

Неспособная вместить больше, полная тобой,
моя вернейшая душа делает мои глаза неверными.