დასრულდა უკვე...
რასაც ვამბობ, ვამბობ არახალს,
პარნასზე ღმერთის გავაცდინე ბოლო ლექცია.
დრომ,
ულმობელმა,
ქვეტექსტების ტექსტში ჩამარხა,
აპერცეპციის ხელით მკვდარი ინტროსპექცია.

დასრულდა უკვე...
გაიაფდა ღმერთის ქულები,
მდუღარე გული, რახანია, ნელზე-თბილია.
პოეზიას რომ ავუჯანყდით ლექსისწულები,
ის აჯანყება
დროის ლაშქრით ჩახშობილია.

დასრულდა უკვე...
გაოცებაც აღარ მაოცებს,
გინცთან ჭიდილში უგინცობა უფრო მხნედ არი.
მივყავარ სურვილს
გულგრილობის სასაფლაოზე,
ერთ დროს პოეტი, უკვე გავხდი ნაპოეტარი.

დასრულდა უკვე...
არყოფნის გზა ისეც იცნობა,
სიკვდილ-სიცოცხლის იცრიცება რუხი უსტარი.
მობეზრდება და
თავს მოიკლავს მარადისობა,
ყოფნა-არყოფნაც აბსურდია – კამიუსდარი.