ცოცხალთა მოდგმა მე მემტერება. ყველას წყურია ბედკრულ მიწაზე ზეცოცხლად ყოფნა. მოხვეჭა ძალის, ხოცვა ეშმაკთა, დამწვარ ლოდებზე ფეხის შემოდგმა.
ოჰ... წყეულ მიწაზე სუნთქვის სურნელმა მიწა ხრიოკი სულ ააოხრა.
მოდგმა ცოცხალთა.
გაშიშვლებული მახვილის ფრენამ გამხმარ ღრუბლებზე ზეცა მახინჯად მიჭრა და მოჭრა.
ვინ არის მტერი.
სად ყავთ მოყვარე.
სისხლის წყურვილმა თოთო თვალებში წმინდა სურვილი სულ ააორთქლა.
ცოცხალთა მოდგმა.
სიკვდილიც მოვა.
რამდენ განწირულ ხმას დაილექავს თავის ნაკვთებში წყალი ალალი.
მოვა დროჟამი, როცა კეთილი შრომა გმირების თითქმის არავის ემახსოვრება.
მერე მეც მოვალ.
საკმარისია ჩემი ნაკვთების ერთი შეტოკვა, რათა დაიწყოს ერთა პლანეტამ ახალი ბრუნვა.
როგორ ვერ მიტანს წყეულ მიწაზე მოხეტიალე მოდგმა ცოცხალთა.