რომელი ლექსი დაგაბრუნებს,
რომელი მეტაფორა მოგილბობს გულს, რომელი შედარება?
რომელი რითმა დაგაფიქრებს ჩემზე?
არ ვიცი, ვერ ვფიქრობ,
დავბოდიალობ ვერლიბრის ტყეში დაობლებული ნუკრივით,
მაკრთობს რიტმიდან ამოვარდნილი მარცვლები, კენჭებივით რომ ისხლიტავს სტრიქონები და ეშინია შვლის ნუკრსაც...
რომელი ლექსი დაგაბრუნებს, 
რომელი ფრაზა მოგილბობს გულს,
ჩემო უკარება ქარიშხალო,
უმკაცრესო სიშორევ
და მისჯილო უსიტყვობავ.
ალბათ ადრეც უწერიათ შენზე.
უწერია მას, ვისი სახებაც ისევ შენშია ,
გიყვარდა ,
მე სიყვარული არ მინდოდა
მე მინდოდა მეგობრობის მაგვარი სიახლოვე.
ვერ გამიგე და გამრიყე შენგან,
კეთროვანივით მომიძულე,
ვზივარ ახლა და ვმკითხაობ,
რომელი ლექსი დაგაბრუნებს,
დავხეტიალობ ვერლიბრის ტყეში
(მძულს ვერლიბრები)
ვერლიბრს მაშინ ვწერ, როცა სუნთქვა არ შემიძლია თუ არ დავწერე,
ვერლიბრს მაშინ ვწერ, როცა სიკეთე ჩემში ცოტავდება და ჯოჯოხეთის უფსკრულს ჩავცქერი.
და როცა ამ უფსკრულზე უფრო ღრმა ხარ და საერთოდ არ გინდა ჩემთან,
ვწერ და ვფიქრობ
დაგაბრუნებს კი ლექსები.