ჩემო ზღვისხელა სიყვარულო, კიდევ კარგი რომ ვინც არ ვყოფილვართ მზის შვილები , ნაჩვევნი აკვნებს, არც ვისურვებდით ამაზე ნაკლებს. გვწამდა ცხენები, უუნაგირო; ჩვენი სახლები ცამ შეჭამა, მიწის მაგივრად, როგორც ტაძრები უდიაკვნო.
როცა წამიყვან, სიყვარულო, არავითარი ძველი ჩანთები არ წავიღოთ. იმ თეთრ მხარეში, ბაზრობებია და ოხვამეში, ვისი მარანებიც ძველი ღვინით არის მდიდარი, როცა მიწაში გამოიდარებს, როცა გათენდება ყორღანებში.
ეს გაყინული პალატები თითქოს გაჩერდნენ და ფარდებიდან დაყურებენ მიწას გასაყოფს, ჩემო ზღვისხელა სიყვარულო, კი არ ვამაყობ, მაგრამ თამამი ლაპარაკი მაინც დამჩემდა, რომ ერთ დილასაც მოხვალ ფანჯრებთან და გადაარჩენ ყველა ავადმყოფს.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
5. საინტერესო ლექსია. ვერც მე დავიჭირე რიტმი, განსაკუთრებით შუა ნაწილში. „როგორც ტაძრები უდიააკვნო“. - ლამაზი იქნება. ფრიადი
საინტერესო ლექსია. ვერც მე დავიჭირე რიტმი, განსაკუთრებით შუა ნაწილში. „როგორც ტაძრები უდიააკვნო“. - ლამაზი იქნება. ფრიადი
4. ჯონათან, არადა ნაცნობი მელოდიაა და როგორც ალაგია ტაეპებად, ზუსტად ისე მიჰყვება ტექსტს. ჯონათან, არადა ნაცნობი მელოდიაა და როგორც ალაგია ტაეპებად, ზუსტად ისე მიჰყვება ტექსტს.
3. ავტორო, რომ კითხულობ და რომ გისმენ, პოეზიის დაუშრეტელი წყარო ხარ! ავტორო, რომ კითხულობ და რომ გისმენ, პოეზიის დაუშრეტელი წყარო ხარ!
2. ვერაფრით დავუჭირე მელოდია- ავტორის მიერ წაკითხული დამაყენებდა ალბათ სწორ გზაზე :)
ვერაფრით დავუჭირე მელოდია- ავტორის მიერ წაკითხული დამაყენებდა ალბათ სწორ გზაზე :)
1. ჩვენი სახლები ცამ შეჭამა, მიწის მაგივრად, როგორც ტაძრები უდიაკვნო.
წარმატებები ნიჭიერ კაცს მოკითხვაც ცხადია :) ჩვენი სახლები ცამ შეჭამა, მიწის მაგივრად, როგორც ტაძრები უდიაკვნო.
წარმატებები ნიჭიერ კაცს მოკითხვაც ცხადია :)
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|