18. მთავარი: მამიკო აღარ არის, რაც ჩემი უდიდესი ტკივილია! (!) :(( შარშან კოვიდმა შეიწირა. მთავარი: მამიკო აღარ არის, რაც ჩემი უდიდესი ტკივილია! (!) :(( შარშან კოვიდმა შეიწირა.
17. ^_^ უმა, მეც გამეხარდა თქვენი ნახვა. ^_^ <3 ასევე, გილოცავთ შობას და დამდეგ ახალ წელს! <3 მადლობა რჩევისთვის. მნიშვნელოვანია... თუმცა რადგან ბატონმა ვახტანგ ჯავახაძემ არანაირი შენიშვნა, კონკრეტულად ამ ლექსთან დაკავშირებით, არ გამოთქვა, დაე, იყოს. ^_^ ჩვენი ხანგრძლივი თანამშრომლობის მანძილზე ერთი და ბრწყინვალე რჩევა მომცა ერთადერთ ლექსის დასასრულზე და მართლაც საოცრად დაგვირგვინდა, მართლაც დაგვირგვინება ერქვა. რა უდიდესი მნიშვნელობა აქვს დიდი პოეტის რჩევას. ერთი მცირე ცვლილება, ნაცვალსახელის ამოღება და მის ნაცვლად ულამაზესი სიტყვა, არსებითი სახელი: „იავნანა“ <3 ლექსში „თერგს“. ბატონმა ირაკლიმ: ერთადერთი, მამამ ეს გადმოგცათ, თუ იქნებით თანახმაო. კორექტულად! ^_^ ვინ არ იქნებოდა თანახმა ბატონ ვახტანგის რჩევაზე... ^_^ ^_^ <3 <3 სამუდამოდ მადლიერი დავრჩი. მადლობა თქვენც, რჩევისა და კეთილგანწყობისთვის! მიხარია თქვენი გამოჩენა, კომენტარი და შეფასება! კიდევ ერთხელ მრავალ ბედნიერ შობა-ახალ წელს! <3 <3 ^_^ უმა, მეც გამეხარდა თქვენი ნახვა. ^_^ <3 ასევე, გილოცავთ შობას და დამდეგ ახალ წელს! <3 მადლობა რჩევისთვის. მნიშვნელოვანია... თუმცა რადგან ბატონმა ვახტანგ ჯავახაძემ არანაირი შენიშვნა, კონკრეტულად ამ ლექსთან დაკავშირებით, არ გამოთქვა, დაე, იყოს. ^_^ ჩვენი ხანგრძლივი თანამშრომლობის მანძილზე ერთი და ბრწყინვალე რჩევა მომცა ერთადერთ ლექსის დასასრულზე და მართლაც საოცრად დაგვირგვინდა, მართლაც დაგვირგვინება ერქვა. რა უდიდესი მნიშვნელობა აქვს დიდი პოეტის რჩევას. ერთი მცირე ცვლილება, ნაცვალსახელის ამოღება და მის ნაცვლად ულამაზესი სიტყვა, არსებითი სახელი: „იავნანა“ <3 ლექსში „თერგს“. ბატონმა ირაკლიმ: ერთადერთი, მამამ ეს გადმოგცათ, თუ იქნებით თანახმაო. კორექტულად! ^_^ ვინ არ იქნებოდა თანახმა ბატონ ვახტანგის რჩევაზე... ^_^ ^_^ <3 <3 სამუდამოდ მადლიერი დავრჩი. მადლობა თქვენც, რჩევისა და კეთილგანწყობისთვის! მიხარია თქვენი გამოჩენა, კომენტარი და შეფასება! კიდევ ერთხელ მრავალ ბედნიერ შობა-ახალ წელს! <3 <3
16. ვიკუნია, როგორ გამიხარდი ,ძველო მეგობარო. გილოცავ დამდეგს. კარგია ძალიან- მიუყვება ოთახების შუკას შევცვლიდი, დანარჩენი იდეალურია, დიდხანს გიმყოფოს საყვარელი მამიკო, ფინალიც გადასარევი. გილოცავ! ვიკუნია, როგორ გამიხარდი ,ძველო მეგობარო. გილოცავ დამდეგს. კარგია ძალიან- მიუყვება ოთახების შუკას შევცვლიდი, დანარჩენი იდეალურია, დიდხანს გიმყოფოს საყვარელი მამიკო, ფინალიც გადასარევი. გილოცავ!
15. მადლობა ჩემთვის უძვირფასესი ლექსის შერჩევისთვის!.. <3 მადლობა ჩემთვის უძვირფასესი ლექსის შერჩევისთვის!.. <3
14. ქალბატონო მზია, მადლობა ამ სიტყვებისთვის! ყველაზე ძვირფასი შეფასებაა ეს ჩემთვის! ქალბატონო მზია, მადლობა ამ სიტყვებისთვის! ყველაზე ძვირფასი შეფასებაა ეს ჩემთვის!
13.
ეჰ, მამაჩემი გამახსენდა ...
ეჰ, მამაჩემი გამახსენდა ...
12. უღრმესი მადლობა ორივე ავტორს! მუხა, მადლობა, რომ სხვა ლექსებიც წაიკითხეთ. მადლობა კომპლიმენტისთვის! რატომ არ ვჩანდი? ^_^ შეუმდგარი „ავტორები“ გყავდათ... ვის ვგულისხმობ? ანონიმთა იმ კატეგორიას, ვინც, როგორც ვხედავ... ახლაც არის ერთი, ვიცნობ ადამიანის ფსიქოლოგიას, შეუმდგარობის გამო ბოღმას ვერსად მალავს და შეფასების ან აზრის გამოთქმის მაგივრად, ე.წ. „კრეტინობებს“ წერს, :) არა მხოლოდ აქ. :)) პოეტობას ჩემულობს, სხვებს აძლევს შენიშვნებს და „არამხოლოდ“ კი არა, არამედ „არა მხოლოდ“ რომ არის სწორი ფორმა, ეგ არ იცის! :D მარკოზ ხვამლელის „ლეჩხუმურ ელეგიას“ ვკითხულობდი და იქ შემხვდა იმ დღეს მისი კომენტარი. მდაბიო არ ვარ, გაკვეთილებს ვერ ჩავუტარებდი, ახლა... მე რომ ანიტა რაჭველიშვილობა <3 მოვინდომო, ზუსტად ეს ვარიანტია. :) რატომაც არა... უბედნიერესი ვიქნებოდი. ვინ იტყვის უარს, ჰქონდეს ანიტას ხმა!.. ვამაყობ მისით, მაგრამ ვიცი რა, რომ სასიამოვნო ტემბრი მაქვს, სამაგიეროდ არ მაქვს ძლიერი ხმა და რომ მოვისურვო, ყროყინს დავიწყებ, მომღერლობას კი არ ვცდილობ, არამედ ვტკბები ანიტას უდიდესი შემოქმედებით. ^_^ ამ უკანასკნელ ფრაზებს ნიჭის შესახებ ალბათ არ დავწერდი, _ არ მიყვარს ავტორთა გაქილიკება. ესეც მდაბიოთა თვისებაა _ ეს ლექსი, სადაც ზემოხსენებულის კომენტარი დამხვდა, ასე წმინდა რომ არ იყოს ჩემთვის. საქმეც ეს არის. ამ დონემდე არ უნდა გაბოროტდე ადამიანი, საკუთარი პიროვნება ჩაკლა. არ მინდოდა ამის დაწერა, მაგრამ რადგან ორივე თქვენგანის კომენტარი აქვეა და თავად დასვით შეკითხვა, თუ რატომ არ შემოვდიოდი ამდენ ხანს, ჯობდა აქვე გამეცა პასუხი. ნუ, გასაგებია, ლენჩებს არ გამოვეხმაურები კომენტარებზე, სამომავლოდ, თორემ სიტყვებს ნამდვილად არ ვეძებ... :)
ბაბუაჩემი, _ ეს უკვე მამის მხრიდან, _ ^_^ სოლომონ მჟავანაძე და პავლე ინგოროყვა იყვნენ უახლოესი ნათესავები და თანამებრძოლნი. პავლე ბაბუას ბიძა იყო. მამა ხშირად ხვდებოდა, თუმცა სწორედ „ვეფხისტყაოსანზე“ მუშაობისას ჰქონდათ ყველაზე ხშირი კონტაქტი, სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლები იყვნენ... ვნახავ, გადავხედავ მამასთან საუბრის ჩანაწერებს. უამრავი სახელოვანი ადამიანის შესახებ წერია, _ მინდოდა მომესწრო, _ იქ და, წესით, ბატონი პავლეს შესახებაც უნდა ეწეროს. სოლომონ ბაბუა კი, 12-ის ვიყავი, როდესაც გარდაიცვალა. <3 ზუსტად ვიცი, მეტისა რომ ვყოფილიყავი, დღეს პავლე ინგოროყვას ცხოვრების უამრავი თავგადასავალი მეცოდინებოდა. კიდევ ერთხელ, მადლობა! უღრმესი მადლობა ორივე ავტორს! მუხა, მადლობა, რომ სხვა ლექსებიც წაიკითხეთ. მადლობა კომპლიმენტისთვის! რატომ არ ვჩანდი? ^_^ შეუმდგარი „ავტორები“ გყავდათ... ვის ვგულისხმობ? ანონიმთა იმ კატეგორიას, ვინც, როგორც ვხედავ... ახლაც არის ერთი, ვიცნობ ადამიანის ფსიქოლოგიას, შეუმდგარობის გამო ბოღმას ვერსად მალავს და შეფასების ან აზრის გამოთქმის მაგივრად, ე.წ. „კრეტინობებს“ წერს, :) არა მხოლოდ აქ. :)) პოეტობას ჩემულობს, სხვებს აძლევს შენიშვნებს და „არამხოლოდ“ კი არა, არამედ „არა მხოლოდ“ რომ არის სწორი ფორმა, ეგ არ იცის! :D მარკოზ ხვამლელის „ლეჩხუმურ ელეგიას“ ვკითხულობდი და იქ შემხვდა იმ დღეს მისი კომენტარი. მდაბიო არ ვარ, გაკვეთილებს ვერ ჩავუტარებდი, ახლა... მე რომ ანიტა რაჭველიშვილობა <3 მოვინდომო, ზუსტად ეს ვარიანტია. :) რატომაც არა... უბედნიერესი ვიქნებოდი. ვინ იტყვის უარს, ჰქონდეს ანიტას ხმა!.. ვამაყობ მისით, მაგრამ ვიცი რა, რომ სასიამოვნო ტემბრი მაქვს, სამაგიეროდ არ მაქვს ძლიერი ხმა და რომ მოვისურვო, ყროყინს დავიწყებ, მომღერლობას კი არ ვცდილობ, არამედ ვტკბები ანიტას უდიდესი შემოქმედებით. ^_^ ამ უკანასკნელ ფრაზებს ნიჭის შესახებ ალბათ არ დავწერდი, _ არ მიყვარს ავტორთა გაქილიკება. ესეც მდაბიოთა თვისებაა _ ეს ლექსი, სადაც ზემოხსენებულის კომენტარი დამხვდა, ასე წმინდა რომ არ იყოს ჩემთვის. საქმეც ეს არის. ამ დონემდე არ უნდა გაბოროტდე ადამიანი, საკუთარი პიროვნება ჩაკლა. არ მინდოდა ამის დაწერა, მაგრამ რადგან ორივე თქვენგანის კომენტარი აქვეა და თავად დასვით შეკითხვა, თუ რატომ არ შემოვდიოდი ამდენ ხანს, ჯობდა აქვე გამეცა პასუხი. ნუ, გასაგებია, ლენჩებს არ გამოვეხმაურები კომენტარებზე, სამომავლოდ, თორემ სიტყვებს ნამდვილად არ ვეძებ... :)
ბაბუაჩემი, _ ეს უკვე მამის მხრიდან, _ ^_^ სოლომონ მჟავანაძე და პავლე ინგოროყვა იყვნენ უახლოესი ნათესავები და თანამებრძოლნი. პავლე ბაბუას ბიძა იყო. მამა ხშირად ხვდებოდა, თუმცა სწორედ „ვეფხისტყაოსანზე“ მუშაობისას ჰქონდათ ყველაზე ხშირი კონტაქტი, სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლები იყვნენ... ვნახავ, გადავხედავ მამასთან საუბრის ჩანაწერებს. უამრავი სახელოვანი ადამიანის შესახებ წერია, _ მინდოდა მომესწრო, _ იქ და, წესით, ბატონი პავლეს შესახებაც უნდა ეწეროს. სოლომონ ბაბუა კი, 12-ის ვიყავი, როდესაც გარდაიცვალა. <3 ზუსტად ვიცი, მეტისა რომ ვყოფილიყავი, დღეს პავლე ინგოროყვას ცხოვრების უამრავი თავგადასავალი მეცოდინებოდა. კიდევ ერთხელ, მადლობა!
11. ვიკა. მჟავანაძე პავლე იგოროყვას უდიდესი მეცნიერის შთამომალი ყოფილხარ აქ 4. კომენტარიდან გავიგე . ძალიან საამაყა ო და მიკვირს ამდენხანს რატომ სდუმდით, რაიმე მოგონებები თქვენი ოჯახისა შესახებ მცირე მოცულობით წარმოგედგინათ ჩვენ საიტზე,
კარგახნის წინათ გრიგოლ აბაშიძის ქალიშვილი თოლია აბაშიძე წერდა: პავლე იგოროყვა ჩვენ სახლში მამასთან ხშირად დადიოდა თავისი დიდი ჩანთით...
მახსოვს ბატონი პავლე ამტკიცებდა: საქართველო დამოუკიდებელი გახდებაო, მაგრამ ეს იმდროს წაროუდნალად გვეჩვენებოდაა
.ლიტერატურული გაზეთში ყველა თქვენი ლექსი წავიკითხე, ძალიან მომეწონა.მართლაც საინტერესოდ დაემთხვა 1ნოებერს ლექსი "მამაჩემი" კი ნამდვილად ასეა ევროპაში წელიწადში ერთი დღე დაკანონებულია 1 ნოემბერი გარდაცვლილთა ხსოვნის დღე, თანაც უქმე დღე. მე შევესწარი ამ ამბავს და გაკვირვებული ვიყავი, სასაფლაოზე შესასვლელად რიგი იდგა და შევამჩნიე რომ სხვადასხვა ერის ხალხი იყო, ჩემი მეგზური მისი ყოფილი მასწავლების საფლავზე მიდიოდა, რადგა ამ ქალაქში მისი შთამომავლების საფლავი არ ქონდა, ესეც ნიშანდობილივია არა!
ვიკა. მჟავანაძე პავლე იგოროყვას უდიდესი მეცნიერის შთამომალი ყოფილხარ აქ 4. კომენტარიდან გავიგე . ძალიან საამაყა ო და მიკვირს ამდენხანს რატომ სდუმდით, რაიმე მოგონებები თქვენი ოჯახისა შესახებ მცირე მოცულობით წარმოგედგინათ ჩვენ საიტზე,
კარგახნის წინათ გრიგოლ აბაშიძის ქალიშვილი თოლია აბაშიძე წერდა: პავლე იგოროყვა ჩვენ სახლში მამასთან ხშირად დადიოდა თავისი დიდი ჩანთით...
მახსოვს ბატონი პავლე ამტკიცებდა: საქართველო დამოუკიდებელი გახდებაო, მაგრამ ეს იმდროს წაროუდნალად გვეჩვენებოდაა
.ლიტერატურული გაზეთში ყველა თქვენი ლექსი წავიკითხე, ძალიან მომეწონა.მართლაც საინტერესოდ დაემთხვა 1ნოებერს ლექსი "მამაჩემი" კი ნამდვილად ასეა ევროპაში წელიწადში ერთი დღე დაკანონებულია 1 ნოემბერი გარდაცვლილთა ხსოვნის დღე, თანაც უქმე დღე. მე შევესწარი ამ ამბავს და გაკვირვებული ვიყავი, სასაფლაოზე შესასვლელად რიგი იდგა და შევამჩნიე რომ სხვადასხვა ერის ხალხი იყო, ჩემი მეგზური მისი ყოფილი მასწავლების საფლავზე მიდიოდა, რადგა ამ ქალაქში მისი შთამომავლების საფლავი არ ქონდა, ესეც ნიშანდობილივია არა!
10. ბეღურასავითაც მიმიყუჩდა,-რა კარგი ლექსიააა. ბეღურასავითაც მიმიყუჩდა,-რა კარგი ლექსიააა.
9. კი, ბაბუაზე ნამდვილად გული მიგრძნობდა... :) კი, ბაბუაზე ნამდვილად გული მიგრძნობდა... :)
8. კონკრეტულად რომელი წელი ან უბანი გაინტერესებთ? სამტრედიაში, ბაბუაჩემის სახელობის ქუჩაზე, ანუ იქ, სადაც ჩვენი ბინაა, ყოველთვის სიმშვიდე იყო. ახლაც ასეა. :) თუ მეტის გაგება გინდათ, იუთუბს ან საინფორმაციო საიტებს ესტუმრეთ. კონკრეტულად რომელი წელი ან უბანი გაინტერესებთ? სამტრედიაში, ბაბუაჩემის სახელობის ქუჩაზე, ანუ იქ, სადაც ჩვენი ბინაა, ყოველთვის სიმშვიდე იყო. ახლაც ასეა. :) თუ მეტის გაგება გინდათ, იუთუბს ან საინფორმაციო საიტებს ესტუმრეთ.
7. იმერეთში რა მოხდა?.. :) იმერეთში რა მოხდა?.. :)
6. ღმერთო!.. ❤ უღრმესი მადლობა ამ გულწრფელი, საოცარი სიტყვებისთვის!!! ❤ ღმერთო!.. ❤ უღრმესი მადლობა ამ გულწრფელი, საოცარი სიტყვებისთვის!!! ❤
5. ძალიან იმოქმედა...
თავის მიბაჩუნობს შავ ბაჩებში.
მამა, ჩემი დიდი ბავშვი, მამა! ძალიან იმოქმედა...
თავის მიბაჩუნობს შავ ბაჩებში.
მამა, ჩემი დიდი ბავშვი, მამა!
4. მადლობა ყურადღებისთვის! დიახ. ნამდვილად უდიდესი პატივია ჩემთვის ბატონებთან, ვახტანგ და ირაკლი ჯავახაძეებთან წლების მანძილზე თანამშრომლობა.
რას ამბობთ... არ ვიცოდი. საოცრებაა, ღმერთო! მე კი, რომ არ დაგიმალოთ, ლექსის გამოქვეყნებას დღეს არ ვაპირებდი, მაგრამ გამახსენდა, რომ 1 ნოემბერი ჩემი დიდი ბაბუის, უდიდესი მეცნიერის, პავლე ინგოროყვას დაბადების დღეა. 1971 წელს მამამ მისი რედაქციით და გამოკვლევით „ვეფხისტყაოსანი“ გამოსცა, ჩემი სამაგიდო წიგნი. უძვირფასესია ჩემთვის ბატონი პავლეს დართული სამადლობელი სიტყვები:
„ძვირფასეს მეგობარს
მალხაზ მჟავანაძეს,
გულითადი მადლობით
ამ წიგნზე გაწეული დიდი ღვაწლისათვის“.
რაღაც ძალამ მიბიძგა, რომ სწორედ დღეს უნდა გამომექვეყნებინა. საოცარი კალიგრაფია აქვს, თითქოს კი არ წერს, ჩუქურთმები ამოჰყავს. ფეისბუქზე დღესაც დავდე.
კიდევ ერთხელ, მადლობა! ნამდვილად აღარ დამავიწყდება ეს თარიღი, როგორც მიცვალებულთა ხსენების დღე ევროპაში.
მამასთან ჩემი სულიერი კავშირი ყოველდღიურია. <3 მადლობა ყურადღებისთვის! დიახ. ნამდვილად უდიდესი პატივია ჩემთვის ბატონებთან, ვახტანგ და ირაკლი ჯავახაძეებთან წლების მანძილზე თანამშრომლობა.
რას ამბობთ... არ ვიცოდი. საოცრებაა, ღმერთო! მე კი, რომ არ დაგიმალოთ, ლექსის გამოქვეყნებას დღეს არ ვაპირებდი, მაგრამ გამახსენდა, რომ 1 ნოემბერი ჩემი დიდი ბაბუის, უდიდესი მეცნიერის, პავლე ინგოროყვას დაბადების დღეა. 1971 წელს მამამ მისი რედაქციით და გამოკვლევით „ვეფხისტყაოსანი“ გამოსცა, ჩემი სამაგიდო წიგნი. უძვირფასესია ჩემთვის ბატონი პავლეს დართული სამადლობელი სიტყვები:
„ძვირფასეს მეგობარს
მალხაზ მჟავანაძეს,
გულითადი მადლობით
ამ წიგნზე გაწეული დიდი ღვაწლისათვის“.
რაღაც ძალამ მიბიძგა, რომ სწორედ დღეს უნდა გამომექვეყნებინა. საოცარი კალიგრაფია აქვს, თითქოს კი არ წერს, ჩუქურთმები ამოჰყავს. ფეისბუქზე დღესაც დავდე.
კიდევ ერთხელ, მადლობა! ნამდვილად აღარ დამავიწყდება ეს თარიღი, როგორც მიცვალებულთა ხსენების დღე ევროპაში.
მამასთან ჩემი სულიერი კავშირი ყოველდღიურია. <3
3. ლექსი კარგია, წავიკითხე ლიტერატურულ გაზეთში(გავხსენი
.მამას სული ნათელში ცხოდეს ამინ.
(ევროპის ქვეყნებში 1 ნოემბერი დაწესებულია გარდასულების დღედ. ეს არის უქმე დღე .)
ლექსი კარგია, წავიკითხე ლიტერატურულ გაზეთში(გავხსენი
.მამას სული ნათელში ცხოდეს ამინ.
(ევროპის ქვეყნებში 1 ნოემბერი დაწესებულია გარდასულების დღედ. ეს არის უქმე დღე .)
2. უღრმესი მადლობა, ბატონო ოთარ! <3 2018 წელს დაიბეჭდა.
მაშინ ჯერ კიდევ მყავდა ჩემი ტკბილი მამიკო.
https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/262599/1/Literaturuli_Gazeti_2018_N4.pdf
უღრმესი მადლობა, ბატონო ოთარ! <3 2018 წელს დაიბეჭდა.
მაშინ ჯერ კიდევ მყავდა ჩემი ტკბილი მამიკო.
https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/262599/1/Literaturuli_Gazeti_2018_N4.pdf
1. ძალიან კარგია! ძალიან კარგია!
|
