გადაიროს მალე ზამთარმა
ნეტავ და სულშიც კვლავ გაზაფხულდეს...
რთულია სველი სევდის ატანა
და ეს სირთულე მინდა დასრულდეს!
ჩემში შერჩენილ სხივებს დავეძებ,
ჩამქრალ ოცნებებს წყალს ვაწვდი პეშვით,
ვიღლები... მაინც თავს არ ვანებებ,
ბოლოს ძალები მღალატობს, გესმით?
დღეს მზე ანათებს და სუსტ სინათლეს
ფეხდაფეხ მივსდევ, შემეხოს იქნებ,
გზა სულ ცოტათი რომ გამინათდეს,
რომ გავემიჯნო არეულ ფიქრებს,
რომ ჩემს ნაბიჯებს ჰქონდეთ მიზანი,
რომ არსებობა გამართლდეს ჩემი,
რომ თქმა შემეძლოს: "თავი ვიცანი"...
რომ კვლავ მომიხდეს სიცოცხლის ფერი...
გადაიაროს მალე ზამთარმა
ნეტავ და სულშიც კვლავ გაზაფხულდეს...
რომ გაიოლდეს სევდის ატანა,
რომ დარდს ვაჯობო... ისევ ავსრულდე!