"ზღვა და უდაბნო",
"მზე პირს იბანს",
"ეკლექტიკა"
- სახლიდან გასვლის წინ,
ხან რას მივაძახებ სარკის ანარეკლს,
ხან რას.
ვერ ვიხდენ იმას,
რაც ამჟამინდელ სხეულს უხდება,
ვერც სამოსს,
ვერც პროფესიას,
ვერც მდგომარეობას.
ახლა მეტად ვგრძნობ,
ისევე როგორც არ ვგავარ
საკუთარ სხეულს,
ასევე სახლს და ქვეყანას.
მგონი პლანეტას ჯერ კიდევ ჰო -
ჩემი დალექილი სასოწარკვეთილებით
და მუდმივი ქაოსით.