ჯონ კიტსი - დიდება (II)

                                          „ერთ ნამცხვარს ორჯერ ვერ შეჭამ“
                                                                                        (ანდაზა)

შლეგია კაცი, ჩაითვლება ტლუდ და უბირად,
ვინც წარმავალ ჟამს არ შესქცერის გულდადინჯებით,
გადაუფურცლავს სიცოცხლის წიგნს ფურცლებს უტიფრად
და შეიბღალავს პატიოსან სახელს ხინჯებით.

ეს იმას მოჰგავს, თვის ბარდს ავნოს ვარდმა ფშვიადმა,
ყაბულს არ იყოს მუქ ელფერზე მწიფე ვარვალა,
ან აბეზარი ელფის მსგავსად, წყლის ნაიადამ,
ტბა აამტუტოს, დააბნელოს ლაფით დარღალა.

მაგრამ ვარდნარში ვარდებს ვხედავთ, განა ნარეკალს,
ბზუის ფუტკარი, სიოც დაქრის კოცნის მდომები,   
მწიფე ქლიავიც ინარჩუნებს ფერმუქ გარეკანს,
ეხებში ტბების ლიცლიცებენ ზედაპირები;

სარგებლის გამო კაცს რატომ სურს შენაპირები
სულის ცხონების დაბრკოლება გადაცდომებით?

20 თებერვალი, 2023 წ.


John Keats -  ON FAME (II)

            You cannot eat your cake and have it too.
                                                    (Proverb)

How fevered is the man who cannot look
Upon his mortal days with temperate blood,
Who vexes all the leaves of his life's book,
And robs his fair name of its maidenhood;

It is as if the rose should pluck herself,
Or the ripe plum finger its misty bloom,
As if a Naiad, like a meddling elf,
Should darken her pure grot with muddy gloom;

But the rose leaves herself upon the briar,
For winds to kiss and grateful bees to feed,
And the ripe plum still wears its dim attire;
The undisturbed lake has crystal space;

Why then should man, teasing the world for grace,
Spoil his salvation for a fierce miscreed?