გმადობთ უდიდესად მუხა, ადამიანი,  რომელსაც ვერაფერი შეცვლის, მას კი შეუძლია სასიკეთოდ შემოაბრუნოს ადამიანი, ჩემი უდიდესი პატივისცემა მუხას, მუხას ფესმაგარს,

გმადლობთ ძვირფასო-ნინო დარბაისელი,  დებორა, დიოტიმა, ჩემი დიდი პატივისცემა თქვენ

ლექსი კარგია, თან  სიცივეა, თან  არაფერია გასაკვირველი,

ნექტარ, პირი - პირია!
ამ საღამოს დავთვლი თქვენს კომენტარებს, ან უმჯობესია, თავად დათვალოთ და რიცხვი დამიდოთ, ოღონდ მეტი კომენტარი აღარ დადოთ, სათვალავი რომ არ აგვერიოს და ხვალ მივყვები და  ერთით თქვენზე მეტს დავდებ.
არ დაიბნეთ!
დებორა და დიოტიმა - ორივე ჩემი - ნინო დარბაისელის ნიკია

ეს სიტი მიყვარს, აქ ავიდგი ფეხი და ამას მეტად ვაფასებ ჩემო კარგებო და ძვირფასებო

გმადლობთ ქ–ნო ნინო,
მეც მომწონხართ ასეთი თბილი დამოკიდებულებით, ესააჩვენი ცხოვრება, სითბო ყველაფერს ჯობია და ერთმანეთის თანადგომა, ჩვენ არ ვაკრიტიკებთ უხეშად, მხოლოდ მეგობრულ რცევას ვაძლევთ ერთმანეთს მზრუნველად და ეს ჩემთვის ყველაფერია, სითბოს მზესავით ვეტანები, რა ვქნა ასე ვარ სულ

ნექტარ, ასეთი მომწონხართ!
გპირდებით, რამდენ კომენტარსაც დაწერთ, იმ თვეში ჩემი  მუდამ ერთით მეტი იქნება.
ვნახოთ, რა გამოგვივა!
თორემ აზრი შექმნილა, თვითონ მწერლები არიან და მკითხველები კი საიტმა უნდა დაახვედროს ავტორებს.
არაა ასე, ჩემო კარგებო, ავტორებიც თქვენ ხართ და სხვათა მკითხველებიც.

უდიდესი მადლობა, ქ–ნო მზია, ჩემი ნაწერებისთვის დროის დათმობისა და გათავისებისათვის,  გმადლობთ,

    პატივისცემით ნ ე ქ ტ ა რ ი

აქ კარგს დაგიწერთ.
ქარის ხმების მრავალფეროვნება მოვისმინეთ ჰოლანდიის საზღვართან დასასვენებლად ნაქირავებ კოტეჯში ყოფნისას. ქარი კიოდა, წიოდა, ღმუოდა, ყმუოდა, ქვითინებდა ... პირველად გამოვცადეთ ასეთი მრავალფეროვნება. :)))

მე არ ვიცოდი ახლა თუ კომენტარი მხოლოდ იმაზეა დამოკიდებული,  თუ შენ ავტორი სხვას რამდენ კომენტარს დაუწერ,
ადრე სხვანაირად იყო, ვინმე ახალი თუ გამოჩნდებოდა, ყველა ინტერესდებოდა რამე განსხვავებულს ხომ არ ამბობდა,  ეს კი კანონზომიერი იყო,
მართალია იმ  ხალხს აქ ვეღარ ვხედავ, ერთადერთი მგონი მუხა არის , თავისი პიროვნულობით და ადამიანური დამოკიდებულებებით შეუცვლელი და უცვლელი აქ, ვინც მახსოვს ასეთებად , მათიდან,

აქ სხვა წესები დამკვიდრებულა, რაც აღარ შემოვსულვარ ამ  პერიოდში.

მე ვთვლი რომ არ მოსწონთ აქ ჩემი ლექსები და ეს დასაშვებია, სადაო არ არის, გემოვნებაზე არ დავობენ არცერთ სფეროში...

რა გითხრათ, რით გაგახაროთ ძვირფასო, გარდა მადლობისა,
გმადლობთ პატივისცემით ნექტარი

ნექტარი ძვირფასო.
იქნებ მართალსაც ამბობდეთ, მაგრამ აქ წამოიჭრება ასეთი პრობლემა: ხართ კი პირადად თქვენ ის ინსტანცია, ვისაც მოპოვებული აქვს თუნდაც მორალური უფლება ამის თქმისა?
კონკრეტულად: თავად თქვენ ხომ გაქვთ კომენტარის დაწერის უფლება და საშუალება, ისევე როგორც დანარჩენებს.
რამდენი კომენტარი გაქვთ დატოვებული მიმდინარე თვეში?
ვიდრე ამგვარ პრეტენზიას ვინმე გამოთქვამდეს, მასაც უმორჩილესად ვურჩევდი, ჯერ სხვებთან თავისი დატოვებული კომენტარების რაოდენობა დაეთვალა.
ვსარგებლობ შემთხვევით და საჯაროდ მადლობას ვუხდი ქალბატონ მზია თვალაბეიშვილს, რომ პოულობს დროსა და საშუალებას,  რომ სხვა ავტორებსაც უწილადოს ყურადღება.

ლიტპორტალი „ურაკპარაკი“ თავის საქმეს აკეთებს. ყველას აქვს უფლება, გამოაქვეყნოს საკუთარი ნაშრომი. აი, ადამიანებს კი ვერ შეცვლის.

აქ სულ ერთია დაწერ თუ არ დაწერ, ან რას დაწერ, არავის არაფერი აინტერესებს, ორი–სამი ადამიანი ერთმანეთს  უწონებს რომ ასიამოვნოს და რის მისაღწევად ვერ ვხვდები, თუ არ არის პუბლიკა, თუ არ არის კრიტიკა, თუ არ არის ნამდვილობა და შეფასების უნარის მქონე აუდიტორია, ნიშნავს, რომ აქ ნიავიც კი არ იძვრის...
რა სამწუხარო რეალობაა, ...