გაფრინდა აზრი, ამიტომ მგონია ისევ იწვიმებს, ლექსი ცოტა მაქვს, მოგონება უსასრულობის. არ მახსენდება ვინ ვიყავით, რა გვერქვა ერთ დროს. ვიცი დავწერ ლექსს, იქნებ ვიპოვო ჩემ თავში შვება.
არც სიმშვიდე დარჩა, აღარც ის ღიმილი... ფერი ეცვალა ნელ-ნელა წარსულს... და ვერაფერი დავიტოვე თქვენთვის სათქმელი.
აღარ ვფიქრობ ძველზე, როცა ყველაფერი ახლა იწყება. ახალი გზებით ვივლით ,,მე და შენ" მარტო... აღარ ვიდარდებ თუ ისევ იწვიმებს, არ იწვიმებს ლექსს დავწერ, იქნებ ერთ დროს გამიხსენო გოგო... ლექსს დავწერ, როგორ ძალიან მიყვარხარ ისევ.
