ადრე, როცა სკოლაში მასწავლებელი რთულ შეკითხვას დასვამდა,
ენა მისწრებდა სწორი პასუხის გასაცემად,
ხელს ვწევდი და განწირული ხმით ვითხოვდი დაფასთან გამოძახებას.
ახლა ასე აღარ ვარ.

პოეზიაში უნდა ჩაგესვათ. კარგი ლექსია

უკაცრავად და წითელ რვაკუთხედში ჩასმული ხელი რატომ ადევს. მოხშენით თუ შეიძლება

მეც ენა მისწრებდა ხოლმე და  ხის სახაზავი  მხვდებოდა თავში.