ბოდიში მომავალო, თუ მე გავქრი შენს წარსულში,
რადგან ამბობენ რომ არსებობის ბეგარა
მენტალურ უწონადობას უტოლდება,
რომელიც არავინ იცის რამ დააგდინა,
ღმერთს კი აწერენ,
მაგრამ ღმერთი ჩემს გონებაში იმდენად სუფთად არის დავანებული,
რომ თქვენს რეალობაში არსებული ხელოვნური ინტელექტიც კი
მისი გავლენის ქვეშ მოქცეული აფსურდია, და არაფერი მეტი.
მიუხედავად ამისა კი, ღმერთს აწერენ მენტალურ უწონადობას,
და მაშინ, როცა ეს რეალობა,
ერწყმის მომავლის რეალობას, რომელშიც
პროფესიები იმდენად განვითარებული ან „განვითარებულია“
რომ პოეზიას, მუსიკასავით ტექნოლოგიები ქმნიან,
(თუმცა ეს მოდელიც მოძველებულად ითვლება)
მე ვქრები სუფთა მათემატიკური მეთოდით,
რომელშიც პლიუსი და მინუსი ერთმანეთთან ბათილდება.

ტრაგედია კი, იმაშია რომ საბოდიშოც არაფერია,
რადგან ფაბულას, რომელსაც შეუძლია განვითარება,
ჩემი რეალობის გადასახედით რომ აიხსნას,
მე გამოვდივარ კონვერტში ჩადებული წერილი,
რაც ჩემს რეალობაში მარტივ მეილებს ჩაუნაცვლებიათ,
და მეც ისე ვფიქრობ როგორც თქვენ,
რომ ეს ყველაფერი მარტივია და მისაღები.

სწორედ ამიტომ, მე გავქრები და მთელი ჩემი ემოცია,
პოეტობასა და დროსთან ჭიდილზე სისულელეა,
მანდ დაიმსხვრევა ლეგენდები გამოსხივებებზეც,
მანდ, სადაც შენ ხარ,
შენ, ვისთანაც არავინ უწყის მოვა თუ არა ეს ნაწერი,
რომელიც პირველი თაობის I7ზე იკრიბება,
და რომლის ბუდეც თმის ფენით გავწმინდე გუშინ.

მაგრამ თუ მოვა, მე მოგიყვები ანეკდოტად, რომ
ამ ნაწერის ავტორი, სხვებს, როგორც მოძველებულებს
და დრომოჭმულებს, ისე ვუყურებ.
რადგან რამდენი დროც არ უნდა გავიდეს,
ასე მგონია, რომ ვიღაც, ვისაც თავი დიდი ჰგონია,
შექმნის მენტალურ უწონადობებს, სამყაროს კონტროლისათვის,
და ყველაზე დალაგებულ და განვითარებულ რეალობებშიც
იარსებებენ ხმაურიანი ახალგაზრდები, რომლებიც სადღაც,
ძველ ტექსტებში დაუწყებენ ძებნას სიტყვა _ თავისუფლებას,
კაცმა არ იცის, იპოვნიათ თუ არა, მაგრამ
თუ ვერ იპოვნეს,
მაშინ მოვყვები ამბავს, როგორც შენი თანამედროვე,
ჩემი ეპოქის ლამაზ გოგოზე,
რომელსაც მხოლოდ კონვერტში ჩადებული წერილებით
კონტაქტი უნდა, რადგან სწორედ და მხოლოდ ამაში ხედავს რომანტიკას,
ხოლო წარსულში, რომელიც ჩემი რეალობაა,
დავტოვებ მხოლოდ პატარა სიტყვას,
რომელიც იტყვის, რომ ეს ნაწერი, პოეზიაა,
იმაზე ბევრჯერ, და ბევრად დიდი, ვიდრე შენ გიყვარს, ვიდრე შენ მოგწონს...