●●●
აპრილია. სიო აკრთობს გულგახეთქილ ყვავილებს.
გაზაფხულმა იმედები გამოფინა დახლებზე.
ქუჩებში კი ძმაკაცურად ჩამომდგარი სახლები
ძველებურად უკვე აღარ აბოლებენ ყალიონს.
მივდივარ და ძილმორეულს სიმარტოვე მაფხიზლებს.
მივდივარ და სიყვარული ზეწარივით ავკეცე.
არ ხარ მაგრამ დაბნეული თვალებს მაინც ვაცეცებ.
თუმცა ვიცი ნაკვალევი არ დარჩება ბახილებს .
საყვარელო , განშორება ალბათ შენთვის რთულია.
მივდივარ და ჩემი გული შენს თაროზე დავტოვე.
მზე გვიჩრდილავს უნებურად ასე ეულ-მარტოებს
ახლა, როცა აპრილი და როცა გაზაფხულია.

ყველაფერი სიგიჟეა.საფუძველი არ უდევს.
მე ჯერ ისევ არწასული , უკან უნდა დავბრუნდე.