ანა ახმატოვა - მგონია, როსმე ადამიანის...

მგონია, როსმე ადამიანის
არ გაისმება აქეთ ძახილი,
მხოლოდ ავქარი დაქრის ქვის ხანის,
ხმაურს გამოსცემს შავ კარს დახლილი.

ვფიქრობ, ამ ცის ქვეშ მწვანე მინდორმა,
მე დამინდო და გამაცალკევა,
იმის გამო, რომ პირველს მინდოდა
მომაკვდინებელ ღვინის დალევა.

22 ივლისი, 2024 წ.


Анна Ахматова  - И мнится - голос человека

И мнится - голос человека
Здесь никогда не прозвучит,
Лишь ветер каменного века
В ворота черные стучит.

И мнится мне, что уцелела
Под этим небом я одна, -
За то, что первая хотела
Испить смертельного вина.