კიდევ ერთი ღამე მივაწებოთ ფურცელს -
ფიქრი მოწიწებით წყვდიადს ფერხთით უფენს
ხავერდოვან წუთებს, უსხივოსნო ფარჩებს,
ღამე უნდა დარჩეს, ღმე უნდა დარჩეს!
ღრმა და უშავესი, უუნეტარესი,
უკანონო პირმშო შეცდენილი ზეცის,
მაგრამ მაინც მეფე, მაგრამ მაინც ღმერთი,
არარას და ყოვლის წმინდა შენაერთი..
გესმის, აჰა გესმის? - დაგრაგნილი ბგერის
უსინათლო გვამი გატაცებით მღერის!