თითქოს დაიმსხვრა წყლის ზედაპირი,
ნისლმა დაფარა თეთრი კედელი,
ცხოვრება უცებ გახდა დამღლელი
და თითებივით წვრილი და გრძელი.

ხოლო ზღვაში კი ცურავდნენ თმები,
დახტოდა ბურთი მრგვალი და ჭრელი
და ქაფს მოჰქონდა სავსე სიცილი,
შიშის მგვრელი და საამო ხმები...

დნებოდა ქვიშა და შეთქმულივით
იწოვდა თვალებს, ტანს და სურვილებს
და სიმხურვალე, როგორც ალერსი,
მხრებზე ეფინა ველურ სიშიშვლეს.

...გამოთიშული და მოთენთილი
დიდი ქოლგის ქვეშ ეხატა ჩრდილი.