ანა ახმატოვა - ხელობის საიდუმლოებანი
2. არაფრად მიღირს საბრძოლო ოდა, თხზვა ელეგიურ ხერხთა მშვენებით, უადგილობა მომწონს და ცოდნას არ ვიშველიებ ლექსის შენების.
ნეტავ იცოდეთ, როგორ ნაგავში იზრდება ლექსი დაურცხვენელად, ვით ღობის ძირას ხარობს ნარშავი, ბაბუაწვერა, ია, ენძელა.
ბრაზით ძახილი, კუპრის ფშვიადი, კედელზე ობის ფენას ვნახულობ... ჟღერდება ნაზი ლექსი სიმარდით, ჩემდა და თქვენდა სასიხარულოდ.
3 სექტემბერი, 2024 წ.
Анна Ахматова - ТАЙНЫ РЕМЕСЛА
2. Мне ни к чему одические рати И прелесть элегических затей. По мне, в стихах все быть должно некстати, Не так, как у людей.
Когда б вы знали, из какого сора Растут стихи, не ведая стыда, Как желтый одуванчик у забора, Как лопухи и лебеда.
Сердитый окрик, дегтя запах свежий, Таинственная плесень на стене... И стих уже звучит, задорен, нежен, На радость вам и мне.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
4. ანა ახმატოვა - ხელობის საიდუმლოებანი- სათაურიდან გამომდინარედან ვხსნი,, თან წერს "როგორ იზრდება"აო, ამიტომ ვფიქრობ ახმატოვა გულისხმობს არა "ნაგავში" არამედ ნაგვის ყუთს,ხის ან რაღაც ჯამივითმაგვარს, ლექსის შენებას გულისხმობს , ზოჯერ ლექსი გონებაში კი არ იწერება არამედ თავის აბობქრულ-არეულ სულის წიაღში იწერებაო , არ მახსოვს დიდიხნის წინ წავიკითხე ერთერთ უცხო ენაზე და იქ სწორედ ხის პატარა უხეში ყუთი ეწერა. ლექსის წერა ხელობა არისო და ზოგჯერ "ნაგავის ყუთშიც იწერებაო, რა ვი თქვენ როგორც გნებავთ, მე კეთილი სურვილებით . შემოგთავაზეთ.
ანა ახმატოვა - ხელობის საიდუმლოებანი- სათაურიდან გამომდინარედან ვხსნი,, თან წერს "როგორ იზრდება"აო, ამიტომ ვფიქრობ ახმატოვა გულისხმობს არა "ნაგავში" არამედ ნაგვის ყუთს,ხის ან რაღაც ჯამივითმაგვარს, ლექსის შენებას გულისხმობს , ზოჯერ ლექსი გონებაში კი არ იწერება არამედ თავის აბობქრულ-არეულ სულის წიაღში იწერებაო , არ მახსოვს დიდიხნის წინ წავიკითხე ერთერთ უცხო ენაზე და იქ სწორედ ხის პატარა უხეში ყუთი ეწერა. ლექსის წერა ხელობა არისო და ზოგჯერ "ნაგავის ყუთშიც იწერებაო, რა ვი თქვენ როგორც გნებავთ, მე კეთილი სურვილებით . შემოგთავაზეთ.
3. თუ „Сора“-ს ჩავთვლით სარეველად, Сорняк მ. სარეველა, სარეველა მცენარე: =борьба с с-ами სარეველა მცენარეებთან ბრძოლა. Сорный, сорная, сорное 1.ნაგვისა, სანაგვე: 2.სარეველა: =1.с. ящик ნაგვის, სანაგვე ყუთი. 2.с-ая трава სარეველა ბალახი.
მაშინ შეიძლება „ნაგავი“ შეიცვალოს „სარეველათი“
თუ „Сора“-ს ჩავთვლით სარეველად, Сорняк მ. სარეველა, სარეველა მცენარე: =борьба с с-ами სარეველა მცენარეებთან ბრძოლა. Сорный, сорная, сорное 1.ნაგვისა, სანაგვე: 2.სარეველა: =1.с. ящик ნაგვის, სანაგვე ყუთი. 2.с-ая трава სარეველა ბალახი.
მაშინ შეიძლება „ნაგავი“ შეიცვალოს „სარეველათი“
2. I care nothing for battle odes... I care nothing for battle odes, The enchantment of elegiac conceits. For me, all poetry must be malapropos, Not as people would have life be. If you but knew out of what rubbish Poetry grows, quite unabashed, Like the yellow dandelion by the fence, Like burdock and goosefoot. An angry outcry, the bracing smell of tar, A mysterious mold on the wall... And already the verses ring out, impassioned, tender, To pleasure you and me. Translated by Daniel Weissbort
I have no use for regimental odes... I have no use for regimental odes, Or the impassioned elegiac hoax. I make my verses quite beside the point Made by the just, plain folks.
I wish you knew the kind of garbage heap Wild verses grow on, paying shame no heed, Like dandelions yellowing a fence, Like burdock and bindweed...
An angered yell, the bracing scent of tar, And walls with runic mildew like a sign... And soon a tender, testy poem answers To your delight and mine. Translated by A. Z. Foreman
I have no use for battlefield odes... I have no use for battlefield odes, And the charms of an intricate elegy. For me a poem must be impromptu — Not a matter of tradition. If you only knew what kind of trash Poems shamelessly grow in: Like weeds under the fence, Like crabgrass, dandelions. An angry shout, the smell of fresh tar, Mysterious mildew on the wall — And a poem begins sounding fervent, tender, Making us all joyful. Translated by Ann Clark and Zhenya Zafrin
I don’t need martial hosts arrayed in odes... I don’t need martial hosts arrayed in odes And the charm of ornamental elegies. For me, everything in poetry should be out of place, Not what people think it is. If only you knew from what rubbish Poetry grows, knowing no shame, Like a yellow dandelion by the fence, Like burdock and goosefoot. An angry cry, fresh smell of tar, Mysterious mold on the wall... And suddenly a line rings out, lively, tender, To my delight and yours. Translated by Judith Hemschemeyer
ახმატოვას ოთხივე ცნობილი მთარგმნელი იყენებს სიტყვა „ნაგავს“, Rubbish, garbage, trash, rubbish
და მე რატომ არ უნდა გამოვიყენო, ამიხსენით?
I care nothing for battle odes... I care nothing for battle odes, The enchantment of elegiac conceits. For me, all poetry must be malapropos, Not as people would have life be. If you but knew out of what rubbish Poetry grows, quite unabashed, Like the yellow dandelion by the fence, Like burdock and goosefoot. An angry outcry, the bracing smell of tar, A mysterious mold on the wall... And already the verses ring out, impassioned, tender, To pleasure you and me. Translated by Daniel Weissbort
I have no use for regimental odes... I have no use for regimental odes, Or the impassioned elegiac hoax. I make my verses quite beside the point Made by the just, plain folks.
I wish you knew the kind of garbage heap Wild verses grow on, paying shame no heed, Like dandelions yellowing a fence, Like burdock and bindweed...
An angered yell, the bracing scent of tar, And walls with runic mildew like a sign... And soon a tender, testy poem answers To your delight and mine. Translated by A. Z. Foreman
I have no use for battlefield odes... I have no use for battlefield odes, And the charms of an intricate elegy. For me a poem must be impromptu — Not a matter of tradition. If you only knew what kind of trash Poems shamelessly grow in: Like weeds under the fence, Like crabgrass, dandelions. An angry shout, the smell of fresh tar, Mysterious mildew on the wall — And a poem begins sounding fervent, tender, Making us all joyful. Translated by Ann Clark and Zhenya Zafrin
I don’t need martial hosts arrayed in odes... I don’t need martial hosts arrayed in odes And the charm of ornamental elegies. For me, everything in poetry should be out of place, Not what people think it is. If only you knew from what rubbish Poetry grows, knowing no shame, Like a yellow dandelion by the fence, Like burdock and goosefoot. An angry cry, fresh smell of tar, Mysterious mold on the wall... And suddenly a line rings out, lively, tender, To my delight and yours. Translated by Judith Hemschemeyer
ახმატოვას ოთხივე ცნობილი მთარგმნელი იყენებს სიტყვა „ნაგავს“, Rubbish, garbage, trash, rubbish
და მე რატომ არ უნდა გამოვიყენო, ამიხსენით?
1. Когда б вы знали, из какого "сора" ნეტავ იცოდეთ, როგორ "ნაგავში", აქ თარგმანს თქვენი ნებით გადავხედავდი, Когда б вы знали, из какого "сора" ნეტავ იცოდეთ, როგორ "ნაგავში", აქ თარგმანს თქვენი ნებით გადავხედავდი,
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|