ანანე, გააჩნია როგორ წაიკითხავთ. ჩემთვის მაჟორულია, რადგან თოვაში კაცი მოვა, შემონახული ჩვეულებით... <33

მუსიკაა, სევდიანი.

შესანიშნავია! მადლობა ამ სიმშვიდისთვის.

მადლობა. სასიამოვნოა ასეთი განხილვის მოსმენა, რისი ფუფუნებაც ფეისბუქის სტერილურ სივრცეში საერთოდ არ მაქვს. მართლაც მშვენიერი პლატფორმაა ურაკპარაკი

დებორა ჩემი ნიკია, ახალი ჩანხართ და არ გეცოდინებათ. ლექსის ფორმაზე ორიოდე სიტყვის თქმა დამავიწყდა. კერძოდ იმისა,
რომ  ლექსში გარითმვის სქემა
“არაურაკპარაკულია”

ბოდიში, ქართული ფონტით  მიწევს  წერა:
აა, ბბ,  ე
გგ, დდ, ე
ანუ ხუთტაეპოვან სტროფებს შორის “რითმული ბმა” გვაქვს.

შეიძლება ითქვას, რომ  ძირითადად , წინა საუკუნის  დასაწყისის კონვენციური ლექსის  პოეტური გამოცდილების გათვალისწინებით, ეს უკვე  თავისებურ რეტროდაც შეიძლება ჩავთვალოთ.

რა უცნაური ლექსია -
აცდენილი ურაკპარაკულ საერთო სტილ-კლიშეს.
აივანზე - მაჩადოს ლექსი გამახსენა დათო წერედიანის თარგმანში.

პოეტური საქმის ძალიან მცოდნის ინტონაციები მესმის…
რიტმს როგორ “ათამაშებს” მეორეპეონითა და  ქორე-დაქტილური ლოგაედით!
მინდა, ჩემი მაქსიმუმი, ანუ ხუთი ქულა  აქ მაინც არ დავტოვო და მიზეზს ვეძებ.
ერთ ადგილას მძიმე აკლია,  “ჩემდა ბედად” - ხომ ჩართულია, არა?!

ეს რა კარგია! - ,, ვერდადებად ჩამოქვეითდა მკაცრი თოვა”.
მოკლედ, ვტოვებ ჩემს მაქსიმუმს მინუსით და მერე რამეში გამოვუბრი.  :)
-5