ანა ახმატოვა - უკვდავა მშრალი, ვარდისფერია...
უკვდავა მშრალი, ვარდისფერია, რიდედ ცას აფარია უხეშ ღრუბლების ჯარი და ერთადერთი მუხის ფოთლები პარკში უფერული და სიფრიფანაა კიდევ.
შუაღამემდე კრთის მწუხრის შუქი ცაზე, საამურია ჩემი საკანი ვიწრო, ჩიტების გუნდი დაუღალავად მითხრობს ყველაზე ნაზზე, მუდმივად საოცარზე.
ბედნიერი ვარ, გამახალისებს რადგან ტყიდან დახრილი საცალფეხო გზა, მკვიდრი გამრუდებული და უბადრუკი ხიდი, ის, რომ ლოდინის დამიმთავრდება ვადა.
15 ოქტომბერი, მოწამეთობა, 2024 წ.
Анна Ахматова - Бессмертник сух и розов. Облака
Бессмертник сух и розов. Облака На свежем небе вылеплены грубо. Единственного в этом парке дуба Листва еще бесцветна и тонка.
Лучи зари до полночи горят. Как хорошо в моем затворе тесном! О самом нежном, о всегда чудесном Со мной сегодня птицы говорят.
Я счастлива. Но мне всего милей Лесная и пологая дорога, Убогий мост, скривившийся немного, И то, что ждать осталось мало дней.
1916 г.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
1. კარგი ლექსი, კარგი თარგმანი კარგი ლექსი, კარგი თარგმანი
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|