წუხელ, პაემანი მქონდა ნაზარეველთან
და ვისაუბრეთ სიყვარულზე, მეგობრობაზე,
მე მას ვუთხარი,
რომ შენ მიყვარდი
და გამიკვირდა, რომ არ იცოდა.
მერე ჩემ ინვალიდ მეზობელზე გავაგრძელეთ
ყავარჯნებს რომ ეტლს უთავსებს
დროგამოშვებით,
შევთანხმდით რომ ცოდო იყო მარტოობისთვის,
რომ გაცილებით მეტს იმსახურებდა სიცოცხლეშივე
და მივეცით ძალა
თანამდგომთან სიარულის.

ბევრი ვიარეთ, კათოლიკურ შობის საღამოს
თბილისის აჭრელებულ ქუჩებში,
განვიხილეთ სექსი და ომი,
ან სექსი ომში,
ან ომი სექსში,
განვიხილეთ მეგობრობა და ღმერთი
და ღმერთის როლი მეგობრობაში,
ამაზე შევთანხმდით, რომ არ ჩაერეოდა,
რომ მოგვცემდა საშუალებას არჩევანის.

გზაში ჩავუარეთ კატების მაღაზიას,
სადაც აღარ ყავდათ თეთრი კატები,
არც ვარდისფერი ბაფთები მოსჩანდა სადმე,
სამაგიეროდ უხვად იყვნენ ყვითლები,
”შავი ბაბოჩკებით”,
ამოვიოხრეთ.
(თურმე იესოც ოხრავს ხანდახან)

წუხელ პაემანი მქონდა ნაზარეველთან,
და ვისაუბრეთ, ცოდვებზე და აღმაფრენებზე,
მითხრა რომ შენც გიყვარდი,
ყველაზე მეტად...