მარინა ცვეტაევა - სამოთხეში

მოგონებებით მხრები მძიმდება მეტად,
მე მიწიერზე სამოთხეშიც ცრემლს დავღვრი,
ძველ სიტყვებს, როცა კვლავ შევიყრებით ერთად,
ვერ გადავმალავ საღიც.

სადაც მწყობრად ფრენს ანგელოზების წყება,
შროშანებია, არფები, ბავშვთა ქორო,
სიმშვიდე სუფევს, - უდგრომელს მეწადება,
რომ მზერა გაგისწორო.

გაღიმებული სამოთხისეულ ხილვებს,
მარტო, უმანკო და მკაცრ ქალწულთა წრეში,
ამქვეყნიური და უცხო - გავაცილებ
მიწიერ სიმღერებით. 

მოგონებებით მეტად მძიმდება მხრები,
ცრემლს ვერ დავმალავ, თუკი გულს გამოექცა...
არც აქ და არც იქ, - არ გვინდა შეხვედრები,
შეხვედრებისთვის არ გავიღვიძებთ ზეცად!

1 მაისი, 2025 წ.


Марина Цветаева -  В раю

Воспоминанье слишком давит плечи,
Я о земном заплачу и в раю,
Я старых слов при нашей новой встрече
Не утаю.

Где сонмы ангелов летают стройно,
Где арфы, лилии и детский хор,
Где всё покой, я буду беспокойно
Ловить твой взор.

Виденья райские с усмешкой провожая,
Одна в кругу невинно-строгих дев,
Я буду петь, земная и чужая,
Земной напев!

Воспоминанье слишком давит плечи,
Настанет миг, — я слез не утаю…
Ни здесь, ни там, — нигде не надо встречи,
И не для встреч проснемся мы в раю!

1909 г.