შენზე დავიქრაშე გიჟივით.
შენ იყავი შუქით სავსე და ძლიერი.
მე ვიყავი იდიოტი და ვეგანი.
მაგრამ
ერთ რენდომ დღეს,
მოხვედი,
ჩიას პუდინგი დამიდგი წინ
და მითხარი, ჭამე ჩიას პუდინგიო,
სანამ მე მადლობას ამოვილუღლუღებდი,
შენ გაბრუნდი.
ენაჩავარდნილმა და გაოგნებულმა
ვჭამე ჩიას პუდინგი,
ახლაც, როცა მახსენდება,
დებილივით ვიღიმები და ფიქრები წყვეტენ წარმოშობას.