არ ვიცი, რას შეგადარო,
მაოცებ, როგორც ხახული...
მე - შენისთანა ლამაზი
სიზმარშიც არ მყავს ნახული.

მინდა ვილოცოთ ილორში,
ოშკში, ქურმუხში, ხახულში...
და რომ მოვკვდები, მიტირე,
ამ ჩვენს სალოცავ მამულში.

ერთგულ მოყვასად მიგულე,
დედამ მიმღერა ნანაო,
მართლა არასდროს მინახავს
ამ ქვეყნად შენისთანაო.

იცი: საიდან მოდიხარ,
არც მე ვარ გზას აცდენილი...
გიცქერი... ანგელოზი ხარ,
ფრესკიდან გადმოფრენილი.

ოთარ რურუა

2025