ცოლი კიდევ ერთი უაზრო ტრადიცია,ჯამი სექსი მოვალეობით,,არა ამდენი სინამდვილე ესე თეზისებად გენიალურიააა

5მართალია!

მართლაც,არ არსებობს.5!

და კიდევ თათასა და როლანოს საპასუხოდ, სანამ შვილის გაჩენას ინანებთ ან თავს იგრძნობთ შეურაცხყოფილად მე გირჩევდით რომ ლექსის ბოლო ფრაზიდან გამოხვიდეთ მთელი დანარჩენი შინაარსის აღსაქმელად. მარტივად რომ ვთქვათ ეგაა ლექსის თავსატეხის გასაღები

იოჰან სეხნია ,  გაიხარე ჯიგარი ხარ, რავიცი ასე ვფიქრობ მეც :))

სალამი განდი, გუშინ ვეღარ მოვახერხე და ეხლა გიპასუხებ:

1. შეიძლება მართლა არსებობს სიყვარულის "დამტენი" სხვადასხვა ფაქტორები მაგრამ ეგ არაფერს უცვლის ჩემი აზრით კონკრეტულ ფრაზას -  "ვეჭვობ შემიძლია თუ არა სიყვარული" და რახან შენც მართებულად მიგაჩნია ეს მონაკვეთი ვფიქრობ ეს ეპიზოდი ამოწურულია

2. შენ მეტად რელიგიური კუთხით უყურებ ამ ყველაფერს, გარდაცვალება, სიცოცხლე სიკვდილის მერე და ა.შ. არადა ლექსში სულ სხვა (მიწიერი) პრობლემაა წამოწეული, ის რასაც სექსი სიყვარულის გარეშე ქვია ოჯახში ან უბრალოდ ოჯახი უსიყვარულოდ. არცერთი საკლესიო პირი არ მოუწონებს ალბათ თანამეცხედრეებს უსიყვარულოდ ერთად ცხოვრებას... იგივე ღმერთი ასოცირდება სიყვარულთან და როცა ის ქრება... რავი...

3. ხო განდი გაყრა ეს ბოლო გზაა და მანამდე ვინ რა გზას გაივლის ფსიქოლოგთან ივლის თუ უბრალოდ გარკვევას და გადახალისებას გადაწყვეტს ურთიერთობის ლექსის არეალს სცილდება... ხოლო თუ რატომ ხდება ნაკლებად გაყრა რამდენიმე ძირითად ვითომ მიზეზია: ა) შვილები  ბ) საზოგადოებრივი მენტალიტეტი

4. აი აქედან ვასკვნი განდი:

უსიყვარულოდ არ არსებობს
არც სილამაზე,
არც უკვდავება არ არსებობს
უსიყვარულოდ.

მომწონს ხირჩლა  :) 

არ მომწონს. თავს ძალიან შეურაცყოფილად ვგრძნობ.

საინტერესოა ნამდვილად!

ჰანსს ვახლავართ!

"ამ ლექსის მორალი რომ გავიზიარო, ძალიან უნდა ვინანო კარგი დედა რომ ვარ, ანუ შვილი რომ გავაჩინე - სიკვდილისთვის განწირული მომავალი "

მშვენიერი პასუხია


"ქალი-
ამოხსნადია ზოგჯერ სექსის მერე,"

ჰეჰ  გამოუსწორებელი ოპტიმისტის სიტყვებია, თუ "ქალზეა"  საუბარი

მინდი, ეს არ არის პოეზია...
ეს არის "ბრძნული გამონათქვამები"... ან "ჭკვიანური ფრაზები"... მაგრამ არანაირად - ლექსი!

ვწუხვარ... :(

იოჰან, ლექსი არ მომეწონა და რაც შეეხება შინაარს:

ძალიან დამახინჯებული, გამარტივებული და გაძარცვული რეალობაა :)

ამ ლექსის მორალი რომ გავიზიარო, ძალიან უნდა ვინანო კარგი დედა რომ ვარ, ანუ შვილი რომ გავაჩინე - სიკვდილისთვის განწირული მომავალი :(

ქალი-
ამოხსნადია ზოგჯერ სექსის მერე,
ხოო ;;) ?


ცოლი-
კიდევ ერთი უაზრო ტრადიცია,
ჰმ.... :)

კარგი ფრაზებია :)  ქალი-..............                ყველაზე მომეწონა :)

საინტერესო!!!
ალაგ საკამათო!!!
გაიხარე შენაა!!!

საინტერესო ანალიზია...

ზოგ ფრაზას 4 :)

ცალკეული ფრაზები კარგია მაგრამ არ ვაფასებ როგორც ლექსს

ვახ ცუნცულ ეს რა დაგიწერია? :D

ტაბუ მარტივად....კარგი იყო...

კიდევ ერთხელ მოგესალმები იოჰან :)

ჰოო, საინტერესო მიდგომა გაქვს, მაგიტომაც მომინდა დისკუსიაში შემოსვლა და მიუხედავად იმისა, რომ სამსახურში ტონა საქმე მელოდება, არ მენანება დრო დახარჯული შენს მიერ მოყვანილი თეზისების განხილვისთვის,

1. ჰოო, სიყვარული ზოგადი ფრაზაა, რომელიც დაფუძნებულია არანაკლებ რთულ კონსტრუქციაზე,, (ერთი შეხედვით , ადვილია თქმა, რა უნდა სიყვარულსო, მაგრამ ხანდისხან მრისხანება და სხვა აზრები სჭარბობენ ჩვენში, სწორედაც ამიტომ მართებული მგონია შენს მიერ დასმული საკითხი, " ვეჭვობ შემიძლია თუ არა სიყვარული"  ,, მეორეს მხრივ, პატარა ფაქტორები დიდ როლს თამაშობს სიყვარულის ბატარიის დატენვაში, რაც შესაბამისად ჩვენს ქცევაში აისახება.

2. სიკვდილს მეორენაირად გარდაცვალებაც ეწოდება,, :) გარდაცვალება კი (ყველაფერს რომ თავი გავანებოთ და მარტო სიტყვა რომ განვიხილოთ) არ ნიშნავს დასასრულს, არამედ რაღაც ახლის დასაწყის - ესაა დაბადება, და მეც პირდაპირი გაგებით არ მითქვია ეს დაბადება, არამედ გადატანითი , და ეს დაბადება არის სულთან კავშირში.  ზოგადად - სიკვდილი არაა ადვილი, გასაგებია, მე მაგალითად მეშინია უაზრო სიკვდილის,, მაგალითად ავარიაში რომ მოვხვდე, ანდა გზაზე მივდიოდე და მიწა გამომეცალოს და ჩავვარდე,, (თუმცა, ამ ხიფათებზე მე არ ვფიქრობ, ზოგადად ვახსენე) ,, არ დავავადდე განუკურნებელი დაავადებით ,, და ასე შემდეგ,,

მაგრამ, როგორც ასეთის, გარდაცვალების მე არ ვნანობ და არ მეშინია, იმიტომ რომ ჩვენი ცხოვრება არის სამზადისი რაღაც დიდი საწყისისა,, რელიგია, არაა მარტო ფურცელზე დაწერილი, ისტორიაში დავანებული,  არამედ იგი ჩვენთვისაა, დღევანდელობა შეგვიძლია მასში ამოვიკითხოთ, საკუთარი თავები  და მე რასაც ვკითხულობ და ვცდილობ გავიაზრო, სწორედ ეგ ნიშანი ჩნდება ტექსტებში, რომ გარდაცვალება - არაა დასასრული,,  და სანანებელია მაშინ გარდაცვალება თუკი, უაზროდ მოხდა ეს ფაქტი, და ვერ მოასწარი საქმის ბოლომდე მიყვანა, ვერ ააშენე სახლი, არ გეყოლა ბავშვი, ვერ დარგე ხე,, და ასე შემდეგ,, ესაა ჩემი მიდგომა, ნაწილობრივ მატერიალური , ნაწილობრივ სულიერი,, წმინდანი არავინაა, ნურავინ დაიქადნება, თუმცა სურვილი იცხოვრო სიწმინდესთან ახლოს არც თუ ისე უცხოა ჩვენთვის,,

მოკლედ ესაა რისი თქმაც მინდოდა ამ საკითხთან დაკავშირებით, აღარ გავაგრძელებ თორემ დაღამდა უკვე, , :D


3 და 4 და 5 და, . ჰოო, ნაწილობრივ გეთანხმები, თუმცა საკითხის გადაწყვეტისას, მე ერთ იგავს მოვიშველიებდი, როცა სოფელში, უხასიათო ბიჭი ყველას ნერვებს უშილიდა და ერთხელაც ახალი ჩოხა-ახალუხით გავიდა "ბირჟაზე" , სოფლელებმა კი მაშინათვე მიუგეს, - ტანსაცმლის გამოცვლას ხასიათი გამოგეცვლაა ეგ აჯობებდაო,,

ალბათ ყველა საშუალება უნდა ამოიწუროს რომ იფიქრონ ცოლმა და ქმარმა გაყრაზე (ანუ დაშორება, განშორება). (თუ სწორად მივხვდი, სწორედ გაყრაა ნაგულისხმევი "სექსი მოვალეობით" პრობლემსი მოსაგვარებლად, ხომ? ),  ნუ, ეს არის ერთ-ერთი გზა და ამასაც არავინ არ გამორიცხავს მათ შორის ეკლესია, არსებობს გაყრებიც, თუმცა რეალურად ნაკლებად ხდება ისევ და ისევ იმ მიზეზების გამო რაც შენ დაასახელე. (და ალბათ სხვა მიზეზებიც არის,, ძირითადად ობიექტური, მიზეზები რომლებზეც შენ კონტროლი არ გაგაჩნია),


6. ნუ, ბოლომდე ვერ ჩავწვდი შენს ახსნას,  ანუ, გასაგებია რომ მიზანი როცა გაქვს დასახული , მისი მიღწევის გზებს შედარებით ადვილად მონახავ. (ანუ, ყველა უკანდასახევი გზა რომ გაქვს მოჭრილი, უნდა წახვიდე წინ,, და მხოლოდ წინ) მეც მქონია მსგავსი მომენტები, როცა რაღაც საპასუხისმგებლო საქმე მქონია დავალებული , ანთებული ვარ ხოლმე, კონცენტრაცია ერთი ორად გაზრდილი,, თუმცა ეს ყველაფერი მიზნის მისაღწევად ირთვება,, ეს მდგომარეობა (ready to go),  გეხმარება გადალახო ბარიერები,,  რაც ვერ გავიგე ის მაინტერესებს, შენ როგორი ხედვა გაქვს,,

  და მე მთავარ კითხვად მიმაჩნია, საიდან ასკვნი, რომ მომავალი აბსურდია და ფარსია?,,  ანდა, თუკი სიკვდილისთვისაა განწირული მომავალი, შენი მოტივაცია ამ მომავლისკენ სვლისა რა უნდა იყოს??



ასეთი ამბებია,, :)







პატივისცემით,
განდი.
არწივი.

გაიხარე განდი, ვფიქრობ ყველაზე საჭირო კომენტარი გააკეთე
მოდი თანმიმდევრულად მივყვები შენს ნათქვამს და გიპასუხებ თუ ავხსნი :)

1. მოდი შევთანხმდეთ რომ ეს ლექსი არ ამსახავს მე ან მარტო მე, ანუ როდესაც ვამბობ ლექსში ვეჭვობ არ შემიძლია სიყვარულითქო კონკრეტულად ჩემზე არაა ნათქვამი, ამ კონკრეტულ შემთხვევაში კი წარმოვიდგინოთ ერთი უცხო პიროვნება

2. ვერ დაგეთანხმები, ამ სამყაროში სიკვდილი სიკვდილია და მოდი ცოტა ხანი ირეალურს და არამეტერიალურს შევეშვათ, რადგან ძალიან კონკრეტულ საკითხზეა აგებული ტექსტი :)

3. რათქმაუნდა ანალოგიური წარმატებით შეიძლება ჩაიწეროს მანდ სიტყვა ქმარი, თუმცა მე სულაც არ გამოვდივარ ოჯახური ცხოვრების წინააღმდეგ, რასაც ლექსის ბოლო ფრაზა განსაზღვრავს - სექსი მოვალეობით. საქართველოში ოჯახების 60-70% მსგავსია დაქორწინებიდან სულ რაღაც ერთი ათეული წლის შემდეგ. ხოდა როგორც იტყვიან ეგეთი ოჯახი ჩემი .... და სხვისაცო :D

4. დანგრევა ალბათ უკვე მიხვდი რა უნდა დაინგრეს. რა აზრი აქვს ოჯახს სადაც ქალი ცალკე გარბის და კაცი ცალკე, ეს მხოლოდ მენტალიტეტია რომ "ვაიმე ბავშვები დაიჩაგრებიან" ან "სირცხვილია ბიძაშვილი" რას იტყვის. არადა ყველაფერს რომ შევეშვათ იმ "ბიძაშვილსაც პაბალშომუ ეგეთივე ოჯახი აქვს", ხოლო ესეთ ოჯახში გაზრდილი ბავშვისთვის ჭეშმარიტი ოჯახური ღირებულებები მიუღებელი და უცხო ხდება...

5. სექსი მოვალეობით - ამაზე ვისაუბრეთ ზემოთ და მაინც, რა თქმა უნდა არავინ არავის არაფერს არ აძალებს. თუმცა არც ეგ უნდა იყოს ქართული რეალობისთვის უცხო. თავისუფლად შეგვიძლია სექსი აქ აღვიქვათ როგორც ერთად ყოფნა მოვალეობით, მგონი აღარც ღირს ამაზე საუბრის გაგრძელება :)

6. წესით უნდა ცვლიდეს განდი განწირულობა ყველაფერს. როცა იცი რომ მომავალი აბსურდია ან Fალსი, გაცილებით სხვა ცხოვრებით ცხოვრობ.

და კიდევ ერთხელ გმადლობ განდი ;)

საინტერესოა იოჰან, :)

, ჩემი მიდგომა მაქვს ზოგ საკითხთან დაკავშირებით :D

-----

მე-
ვეჭვობ შემიძლია თუ არა სიყვარული

-------

საყვარელი ფეხბურთის გუნდის გამარჯვება გიხარია ხოლმე ?,, :D თუ კი, ესე იგი შენი ეჭვი სიყვარულის შენში არსებობა- არარსებობის შესახებ, მითია (სიყვარული, სიხარული, - სინონიმები და ერთმანეთზე მჭიდროდ გადაჯაჭვული გრძნობები) ,,

და სიყვარული ბატარიასავითაა, რომელსაც დროდადრო დატენვა სჭირდება, თორემ დაიცლება,,, :)


------
მე-
ხშირად ვცდილობ გაქცევას...
--------

ჰო, ანუ ეძებ რაღაც ახალს, გაქცევა ჩემის აზრით ასოცირდება ძებნასთან, ძიებასთან, ანუ კარგია ეს მომენტი :)  მეც ხშირად ვეძებ "რაღაცას" :D


-----------
ვნანობ-
სიკვდილს, რადგან არ ვიცი სად მივდივარ

------------
სიკვდილი იგივე დაბადებაა, ,  და რადგან  შენი იძახი, რომ -  "არ ვნანობ დაბადებას" ესე იგი სიკვდილიც არაა სანანებელი :)


----

ცოლი-
კიდევ ერთი უაზრო ტრადიცია,

--
რევოლუციონერ :D  ცოლი - ტრადიცია არაა, ესაა გამოუვალი მდგომარეობა (must do)  :) თან რამდენად უაზროა მაგაზე ბევრი დავა შეიძლება წამოიჭრას, როგორი აზრიანიც იქნება ქმარი, ისეთივე აზრიანი შეიძლება იყოს ცოლი,, ანდა პირიქით :D



-------
რომელსაც
დავანგრევდი სიამოვნებით.

-------------

ჰმმმ , იოჰან, იოჰანნ, შე რევოლუციონერო :)  მე მაგალითად "კედელს" დავანგრევდი სიამოვნებით, რომელიც ცოლისა და ქმარის შორისა შეიძლება იყოს  აღმართული,  და რომელიც ბადებს დაფუძველს ფიქრისა " ცოლი-
კიდევ ერთი უაზრო ტრადიცია"  :D




---
ჯამი-
სექსი მოვალეობით.

--

ვინმე ვინმეს რამეს აძალებს ?? :D


--
და
ვარ ან ვიქნები კარგი მამა,

რადგან,
მეცოდება სიკვდილისთვის განწირული მომავალი...
----


ეს ვერ გავიგე სიმართლე გითხრა, კავშირები ვერ დავინახე;  რატომაა სიკვდილისთვის მომავალი განწირული? და არის თუ არა ამის ცოდნა საწინდარი კარგი მამობისა, (სხვა ფაქტორები რამდენად უფრო ზემოქმედებას ახდენენ მამობაზე) ?




მშვიდობიანი დღე :)







პატივისცემით,
განდი.
არწივი.

ოღონდაც მოვალეობით ნუუ... ;)  :P

გეყოფა მეზღაპრევ, სალამი აწმყოდან!
აქ სცივათ, გარბიან, უყვართ და სცოდავენ...

სადაც-
ერთი შესაკრები მე ვარ... :)

მეაზღაპრეს თეზისები :)

მე-
ხშირად ვცდილობ გაქცევას... ;;) ცოლზე კი ვერ დაგეთანხმები :-P

...... :D

კიდევ ერთი უაზრო ტრადიცია,

რომელსაც
დავანგრევდი სიამოვნებით.

ესეც კარგია :D

რა ვიცი, ჩემთვის არაა, როგორც აზრი რაღაცეები მომეწონა, აი მაგალითად ეს:

ქალი-
ამოხსნადია ზოგჯერ სექსის მერე,

მაგრამ პოეზია? :)

რა ვიცი :)

ჰო, თქო, იმიტომ რომ, იქაც ასე დაგიკომენტარე , თქო :D :D

თქო? ნუ ვისთვის როგორ. ისე მაინც რატომ უბრალოდ მაინტერესებს :)

მე მომწონს :) 555

ეს პოეზია არ არის თქო, ჰანს :)