ისევ მოვედი............. ისევ დიდი სიყვარულით წავიკითხე და გავთბი............


რაც შეეხება ქვემოთ რომ კომენტარებია იმას... ეხლა წავიკითხე.....

მოკლედ...

ლექსი, რომელიც ასე მოქნილად ლამაზადაა დაწერილი...

ლექსი, რომლის პირველმა წაკითხვამ ავტორი შემაყვარა.

როგორ შეიძლება ცუდი იყოს.....

თუმცა გემოვნებაზე არ დაობენ.. ზოგს მოეწონება... ზოგს- არა....

თუ კრიტიკა ჯანსაღია უნდა გაითვალისწინო. მაგრამ აქ მე ვერანაირ აზრს ვერ ვხედავ....


და კიდევ არამგონია იმ კომენტარის ავტორს მხოლოდ ამ ლექსის "კრიტიკის" ინტერესი ქონდეს.... რაღაცაშია საქმე.....

ბატონო ოლტო....... ძალიან მიყვარხართ...... მე თქვენი ლექსები მიყვარს და არ აყვეთ პროვოკაციებს.

ვეთანხმები 77-ე კომენტარს! ეს ლექსი მართლაც ეროტიკულ-რომანტიკულ-პატრიოტულია და რა თქმა უნდა, მოსაწონი!
 
ყველაზე მეტად ამ ფრაზამ მომხიბლა: "ბგერებს მშობლიურხმებიანს..." ქალთა სილამაზის ნახვით, მათი  მხატვრულ ფერებში შემკობით მარტო რომ არ შემოიფარგლეთ და მათი წარმომავლობაც რომ გაგახსენდათ, ამაში ჭეშმარიტად დიდი ქართული სული ჩანს.
ვისაც ლაზური ემშობლიურება, ის უდიდესი ქართველია, ასე მგონია მე და ვიცი რომ არ ვცდები!


 

რამოდენიმე ხნის წინ.... გონებაში ამ ლექსის ნაწყვეტები ამომიტივტივდა.... ზეპირად მახსოვდა ფრაზები, მაგრამ ვერაფრით ვერ გავიხსენე ვისი იყო :D :D :D მერე კი მოგაგენით ბატონო ოლტოსპირელო... ეს ლექსი ძალიან მომწონს და არასოდეს მწყინდება მისი კითხვა : ) ) ) )მოგიკითხეთ დიდი სიყვარულით :)

მიშა, მაგარი ხარ! :)

რა თბილი და სავსე ლექსია...


++++++++

ჩამოიარეს ლაზებმა,
მერედა, რა ლამაზებმა!
magaria

უზადო ლექსია ბ-ნო მიშა.გამოგიტყდებით რომ აღფრთოვანებული დავრჩი.პოეტის ლამაზი სიტყვებით შემკული და გამოხატული ქალის სილამაზე მართლაც საამოა.ეს ბევრ მანდილოსანს სიამის ღიმილს მოჰგვრის.უღრმესი მადლობა და მოკითხვები :)

5

ძალიან ლამაზი და მშობლიურია!!!

+2

თითქოს სიზმარში ვიყავით
და ზღაპრისაკენ მივყავდით
ლაზი ქალების სინაზეს -
მკრთალ იეროგლიფს მინაზე,
მათი თვალების ათინათს -
სამ ულამაზეს ათინას!

ლექსი შესანიშნავია. თავისი რიტმი აქვს, თავისებურად ფეთქავს. მართალი გითხრათ, უკვე რამოდენიმეჯერ მაქვს გადაკითხული და სულ მავიწყდებოდა კომენტარი. :)

ლამაზია.... მომეწონა, +2

მომეწონა.

კარგია.

წავიკითხე კომენტარები და, გამოგიტყდებით, ცოტათი გაუსიამოვნებული დავრჩი.
ახლა პოლემიკაში არ ჩავერთვები, მხოლოდ როგორც ერთი არაპოეტი მკითხველი, ჩემს აზრსაც გაგიზიარებთ, ბატონო მიშა. მე თქვენი ლექსი ძალიან მომეწონა და ახლავე მოგახსენებთ რატომაც:

1) ლექსს მშვენიერი ჟღერადობა აქვს, სასიამოვნოდ იკითხება და ადამიანის სულში ნათელ ემოციებსაც სტოვებს. რითმების გაცვეთილობა, ბანალურობა თუ პირიქით, ორიგინალურობა, როგორც წესი, ჩვეულებრივ მოკვდავს არ ანაღვლებს.(ეს სიტყვები მიმტევებლურ შეფასებად არ მიიღოთ. ასეთი შეფასებებისათვის მე თავს კომპეტენტურად არ მივიჩნევ.)

2)თუკი მასზე ლელა წურწუმია წაუმღერებს, განა ეს ცუდია? ქალბატონ ლელას მშვენიერი ხმა აქვს და ქართველი მსმენელის გარკვეულ ნაწილს იგი ძალიანაც მოსწონს. (ხელოვნებაში ვინმეს დამცირებას ან 'იაფფასიანი ვულგარულობის' იარლიყების დაკიდებას უნდა ვერიდებოდეთ, ქალბატონებო და ბატონებო. ეს ლამაზი არ არის. ჩვენ შემოქმედები ვართ. მოდით, ეს ბინძური ასპარეზი 'პოლიტიკანებს' დავუთმოთ!)

3)'ცხრაპირ მზეს' და მსგავსი ცდომილებები ჩემი აზრით შემოქმედებაში სრულიად მისაღები რამ არის. მართალია, ასოციაციები, როგორც წესი, მკითხველზე მოქმედებს, მაგრამ ამ კონკრეტულ შემთხვევაში 'ცხრა-პირ'-ს ჩემში (და ალბათ სხვებშიც) არანაირი არასასურველი დისონანსი არ გამოუწვევია. ასე რომ, შეფასებებში პროფესიული სიმკაცრე კარგია, მაგრამ ზედმეტი აკადემიურობა, ალბათ, არც თუ ძალიან.

4)XXX555-ს განზოგადებული მსჯელობისას უეჭველად დავეთანხმებოდი, მაგრამ ამ ლექსში მე ქალის ხორციელი მშვენიერებით მოხიბვლასთან ერთად სულ სხვა რამეც დავინახე:
"ლაზი ქალების სინაზეს -
მკრთალ იეროგლიფს მინაზე," (სიტყვა 'იეროგლიფის' მიერ გამოწვეული ასოციაცია!!!)

"მზერას იდუმალს, ვნებიანს
ბგერებს მშობლიურხმებიანს..."
არ ვიცი სხვებისთვის როგორ, და ჩემთვის კი აქ  მომხიბლავი ლაზი ქალის ხორციელ საწყისთან ერთად (მზერას ვნებიანს) მისი სულიერებაც ისახება (მზერას იდუმალს). მე ამ პატარა მონაკვეთში ლამაზი ქალბატონების შორიდან ჭვრეტით დამტკბარი ავტორის მიერ შორეულ წარსულში დაკარგული მშობლიური მიწაწყლის მონატრებაც ვიგრძენი. (ბგერებს მშობლიურხმებიანს... ბგერებს მშობლიურხმებიანს... მშვენიერი მხატვრული მიგნებაა!)

ბევრი რომ არ გავაგრძელო, ჩემთვის ეს ლექსი ეროტიკულ-რომანტიკულ-პატრიოტულია. ასეთია, ბატონო მიხეილ, ერთი ჩვეულებრივი მკითხველის, არაპოეტის, პროფესიით ენათმეცნიერის მიერ თქვენი ამ ახალი ლექსის მოკრძალებული შეფასება. :)

ავტორს მშვენიერი და ნათელი ემოციების ჩუქებისათვის უდიდესი მადლობა და წარმატებები მომავალში. :)

ილტოსპირელს! ბატონო მიშა, რამდენადაც მეხსიერება არ მღალატობს, თქვენ თავად მომწერეთ, ჩემი აზრი გამომეთქვა თქვენს ლექსზე და თუ ეს აზრი "საყოველთაოს" არ დაემთხვა, ეს არ უნდა გამხდარიყო თქვენი გაღიზიანების მიზეზი.  ციტატა:" აბა, მითხარი, რა სიახლითა და ორიგინალობით ჯობია სარითმო წყვილეული "მონეტებს- სონეტებს" (შენი სამსტროფიანი ლექსიდან) წყვილეულს "ქალები-თვალები" (ჩემი ჩვიდმეტსტროფიანი ლექსიდან)?" ბატონო მიშა, მე მგონი, თქვენს ლექსზე იყო საუბარი და არა ჩემსაზე, თან როდის აქეთ გახდა პოეზიის შეფასების ერთადერთი და განუმეორებელი კრიტერიუმი მრავალსტროფიანობა? მთავარი ხომ ხარისხია და არა რაოდენობა... თუ არ ვცდები, ჩემი შენიშვნების ტონი საკმაოდ კორექტული და გეთილგანწყობილი იყო. ჩემს ერთ-ერთ საუკეთესო ლექსზე "ტერორიზმის ეტიმოლოგია" ნიკა ჩერქეზიშვილმაც მომცა შენიშვნა ერთ სტრიქონთან დაკავშირებით და მისი გათვალისწინებით ლექსიც დაიხვეწა და არც მე დავკნინებულვარ მკითხველის თვალში. მაინც როგორ გვიმძიმს ქართველებს განსხვავებული აზრის მოსმენა...
  და ბოლოს, მინდა ერთი ცნობილი მოაზროვნის ფრაზა შეგახსენოთ, - პოეზია კარტოფილი არ არის, რომ დათესო და ბარაქიანი ოსავალი მოიყვანო. იგი იშვიათი პროდუქტია, მხოლოდ სულიერი გურმანებისთვის განკუთვნილი!!!

მომეწონა მე.  ერთიანად, ქალური ეშხით შთაგონებული და დაწერილი ლექსია.
მართალია - ლექსები ქალებს. კარგია.  :)

"თითქოს სიზმარში ვიყავით
და ზღაპრისაკენ მივყავდით" ლექსის სული ალბათ ეს ფრაზაა!  :) 

შეიძლება ცოტა ბანალური შეფასება გამომივიდა, მაგრამ მართალია.

რომელიღაც  ბერძენი ფილოსოფოსი ამბობს, მგონი, რომ:

ჭეშმარიტება ჩემი ყველაზე დიდი მეგობარიაო!

ლალის:

მომიტევეთ, ალბათ მცირედით ვერ გავაკონტროლე ჩემი პოლემიკური კალამი! თავადაც არ მიყვარს უხეში ტონი (პიროვნულ შეურაცხყოფას კი მგონი არ ქონია ჩემის მხრივ ადგილი)!

ფლეშის ლექსებზე კი აღარაფერს ვიტყვი!..

                                                                      პატივისცემით

ამ ლექსმა რომ ასეთი კომენტართგრიგალი გამოიწვია ე.ი  ფასეულია :)

ფლეშს!
ბატონო სანდრო კიდევ ერთხელ ჩემი დიდი ადამიანური სიმპატია.
არცერთხელ  დაგირღვევიათ კორექტულობის საძღვრები.საკუთარი თავის და ნერვების კარგი ფლობა და საკუთარი ღირსების ხაზგამსმელი პასუხები გაქვთ ყოველთვის.
მადლობა.

იცით რა მიკვირს?
მე ბატონი მიშას არც ფანი ვარ და არც ანტიფანი.ნეიტრალურად ვარ განწყობილი.
და გამორჩეულ პატივს ვცემ მისი პოეტური ნიჭის გამო.ნიჭიერ ადამიანსყოველთვის პატივს ვცემ!
სანდროს კი ჩემს მეგობრა ვთვლი.

მე მიკვირს მართლა ჭკვიანი,გამორჩეული ადამიანების საქციელის სიმარტივე.ყოველთვის მიკვირს.
ბატონი მიშა კარგი და საინტერესო პოეტია.
სანდროც-ანუ ფლეში.
ორივე საკმაოდ წონიანი და ცნობილი საშუალო თაობის ლიტერატორებში.
ნაკლებად ცნობილი ფართო საზოგადოებისთვის.
რომელი უფრო ღირებულია და დიდი?


ამაზე ალბათ განსხვავებული მოსაზრებები იქნება.
და ესრა სუაშია აქ არ მესმის.

შემოვიდა სანდრო და დაუწერა უარყოფითი კომენტარი.მხოლოდ ლექსზე და არაფერი პიროვნული.
ობიექტური იყო ეს კომენტარი?ერთი ლიტმცოდნე იტყვის კი,მეორე კი არას.
ბატონი მიშას ადვილად გაღიზიანება კი სულ მიკვირს ხოლმე.
ცოტა სიფიცხეც ქვია ამას.

''ბრალდებები, რომლებიც ჩემს ლექსს წამოუყენე, თამამად მიესადაგება მთელს შენ შემოქმედებას! არავითარი სიახლის ნიშანწყალი მასში არ არის და იგივე ბილიკის ადგახარ, რომელსაც ასეულობით თანამედროვე პოეტი მიკვალავს!''გინდაც სრულიად მართალი იყოს ბატონი მიშა.ასე მყისიერად შეტევაზე გადასვლა და მთელი შემოქმედების გაქიაქება ...რა ვიცი აბა.
აქ ვლაპარაკობთ ამ კონკრეტულ ლექსზე და არა ბატონი სანდროს შემოქმედებაზე.
სულ მიკვირდა ქართველებს პოლემიკის კულტურა რატომ არ აქვთ,აგრესია ხომ არგუმენტის არქონას და პიროვნული სისუსტის ნიშანია ყოველთვის?თან ასეთი დაუფარავი,ვერშენიღბული აგრესია,მყისიერი და იმპულსური.

ჩემთვის სრულიად მისაღებია  ნეგატიური ადამიანური ემოცია ლექსის კრიტიკაზე,უბრალოდ საკუთარი თავის ფლობა არ ფლობა და ემოციების  აყოლა-პიროვნულ არასტაბულურობის და, გაუწონასწორებელი ფრიქიკის ჩვენებაა მოწინააღმდეგისთვის.ეს უპატიებელი სისუსტეა ბატონი მიშას დონსი ადამიანისთვის.
უბრალოდ ასეთ პასუხს..თუნდაც ნათამაშევი სიმშვიდე,ნათამაშევი კეთილგანწყობა იგივე წივწივაძეს,მიშველაძის ძალიან ტონკი და ქვეტექსტებით სავსე ირონიულ-ცინიკური პასუხები მირჩევნია ხოლმე,როცა ძალიან ზუსტად და ოსტატურად ცემენ მოწინააღმდეგეს პასუხს.

არადა  ბატონ მიშას შეუძლია ძალიან არგუმენტირებული ,კვალიფიციური ,პროფესიონალური ზუსტი და წონიანი პასუხი გასცეს ნებისმიერ კრიტიკულ შენიშვნას
მომიტევეთ  .
არ მიყვარს დიდი ადამიანების მარტივი და ადვილადგამოსაცნობი საქციელები.
ეს მათ მაშტაბურობას უკარგავს.


. 

ილტოსპირელს!
მე არ ვიცნობ თქვენს შემოქმედებას.ამიტომ როგორც პოეტზე არაფერს ვამბობ. ამ შემთხვევაში საუბარი მაქვს კონკრეტულად ამ ლექსზე. როგორც მკითხველმა, ამ ლექსში ახალი ვერაფერი დავინახე. ასე წერდნენ გასული საუკუნის 20-იან წლებში პროლეტკულტელები. ეს ლექსი დღეს ლელა წურწუმიას თუ გამოადგებოდა სასიმღეროდ, თორემ მკითხველს, (მხედველობაში მაქვს გემოვნებიანი მკითხველი და არა მასა), არაფერს აძლევს იმდენად გაცვეთილ-გადამღერებულია. რაც შეეხება ჩემს ნაწერებს, პირადად თქვენთვის, ალბათ, ისეთია როგორიც დაინახეთ და აღიქვით. მერე რა,...ერთი ჩემი მეგორისა არ იყოს: "სხვა პოეტებს თუ ლურჯი, მე შავი ფერი მომწონს".

დებორა, დებორა

რა მნიშვნელობა აქვს, ენძელა ლურჯი იქნება თუ წითელი?
ეს ხომ მათემატიკური განტოლება არაა? ლექსია და პოეტს რატო ვთხოვთ სამყარო
ისეთი სიზუსტით ასახოს როგორიც არის? მე ვთვლი, ასეთი მიდგომა აუფერულებს  პოეზიას.
  რაც შეეხება დადებით ემოციებს და ცხრაპირ მზეს ამბობ "აქ ერთ-ერთმა კომენტატორმა მოიწონა ცხრაპირი მზე" და იქვე დასძენ ცხრაპირი უარყოფით ასოციაციებს იწვევსო, ანუ გინდა თქვა რომ იმ კომენტატორს უარყოფითი მუხტი მოსწონს? მე მაგალითად არანაირი ტყავის გაძრობა არ გამხსენებია ამ ლექსის კითხვისას, რამდენად კომპეტენტური ვარ ამ საკითხში არ ვიცი, მაგრამ სხვების შეფასებებსაც ველი

ფლე-ში-ს:

ისევ თავისას ამბობ. მეტიც - შიშველი ბრალდებები მატულობს!

წერ:

"ეს არის ყალბი აღტაცებით, პანეგირიკული, ასოციაციების გზით აგებული ლექსი, რომელშიც მრავალგზის ნაცნობი, სტანდარტული, შტამპადქცეული საშუალებებითაა გადმოცემული სათქმელი."

მართალია, ლალი ამბობს, რომ მას მოსწონს შენი პოეტური ესთეტიკა, პოეტური აზროვნება, მაგრამ მე მას საერთოდ ვერ ვხედავ შენს ლექსებში!

ბრალდებები, რომლებიც ჩემს ლექსს წამოუყენე, თამამად მიესადაგება მთელს შენ შემოქმედებას! არავითარი სიახლის ნიშანწყალი მასში არ არის და იგივე ბილიკის ადგახარ, რომელსაც ასეულობით თანამედროვე პოეტი მიკვალავს!

თუმცა: ეგ ბრალდებები მე მაინც არ მიმაჩნია ნამდვილ, წონიან ბრალდებებად, რადგან:

ა) ლექსი, წესით, რა თქმა უნდა, ასოციაციების გზით უნდა იყოს აგებული!

ბ) სამწუხაროდ, ჩვენ, ყველანი, გარკვეულწილად, ყველასათვის საკმაოდ ნაცნობი, სტანდარტული საშუალებებით გადმოვცემთ სათქმელს! უბრალოდ, საკუთარ თვალსი დირესაც ვერ ვხედავთ, ხოლო სხვის თვალში წიწკარსაც კარგად ვამჩნევთ!

გ) პანეგირიკა მგონი ქებას უნდა ნიშნავდეს. ცხადია, როცა რაიმე მოგწონს, მას აქებ კიდეც, ამაღლებულად წარმოადგენ. ამიტომ ამ ლექსში ეს ტონი სავსებით ნორმალურად ჟღერს და მას ამაოდ თუ დაიწუნებს ვინმე!

დ) რაც შეეხება აღტაცებას, მასზე ზემოთ უკვე გავეცი პასუხი!

მაპატიეთ ,ილტოსპირელო    ძვირფასო!
ცოტა დაკავებული გახლავართ. ამიტომ ნაწილ-ნაწილ მიწევს წერა.
შეკითხვა: ლურჯთვალა ია - არსებობს, - ცნობილი პოეტური სახე-კლიშეა.
მაგრამ ლურჯთვალა ენძელა? ჩემდა სამარცხვინოდ,ეგ ყვავილი , მგონი, არასოდეს მინახავს,ან მინახავს და ყურადღება არ მიმიქცევია.
სურათი ხომ არა აქვს ვინმეს, რომ დადოს ილუსტრაციებში?

აქ ერთ-ერთმა კომენტატორმა მოიწონა ცხრაპირი მზე, მე გამიჭირდება, გავიზიარო  ეს მოწონება.
ქართულ ენაში სიტყვა ცხრაპირს , ტრადიციულად, აქვს  უარყოფითი კონოტაცია,მაგ.: ცხრაპირი ტყავი გააძრო. რიცხვთან (შერწყმულ კომპოზიტში  -პირ-ის  ნეგატიური მნიშვნელობის  მაგალითი არის ასევე ორპირი - გამჭოლი ქარი  და  მოღალატე- ადამიანი)
      არსებობს პოეტური  კლიშე- ცხრათვალა მზე. მე როგორც მკითხველმა რა უნდა წარმოვისახო: ცხრაპირიანი მზე (რაც მოდერნისტული ესთეტიკის პირობებში დავსებით დასაშვებია)  თუ გაცხრამაგებული ძალით გავარვარებული მზე?
    ასევე, მეჩვენება,რომ  გამოთქმა ’’შეუფასებელ ტილოებს’’- წინააღმდეგობრივია,  და ,სხვა მხარეებს რომ თავი დავანებოთ ,უპირისპირდება ისევ თქვენს  მხატვრულ ჩანაფიქრს . შევეცდები ავხსნა,რატომ. როდესაც წინა სტრიქონში მარმარილოებს შეადარეთ ქალები,დაგიჯერეთ ,როცა ერთი საგნის-მოვლენის გამოსასახავად ავტორი იქვე მეორე შედარებას მიმართავს,ის პირველთან მიმართებაში აღმატებითი უნდა იყოს,რომ ,კი არ დასწიოს, დააქვეითოს  შედარების ესთეტიკური ხარისხი,არამედ აამაღლოს,როცა ავტორის დამოკიდებულება, გრძნობა გამოსასახავისადმი პოზიტიურია.
( თუ ნეგატიურ გამოსახვას ესწრაფვის,ცხადია,შესაბამისად,პირველ ნეგატიურ შეფასებას მეორე უფრო ნეგატიური უნდა მოჰყვეს, მესამე კიდევ უფრო ნეგატიური და ა.შ.
    თუ გამოსასახავი საგნის ან მოვლენის წინაათმდეგობრივი ბუნების გამოსახვა სურს ავტორს,შეუძლია პოზიტივ-ნეგატივები შესაბამისად , ერთმანეთს შეუნაცვლოს,შეურწყას და ა.შ.  რიტოტიკული ხელოვნების ეს ანბანური წესები , ვიცი,თქვენთვისაც კარგად ცნობილია,უბრალოდ,შეგახსენეთ)
  ლექსში  იმაგინაციურად თქვენ ქმნით ერთ,  სამქალიან კოპოზიციას, არცთუ წარმატებული,მე ვიტყოდი ,დეფექტური რითმის გამო  მარმარილოებს/ტილოებს, მსხვერპლად წირავთ იმაგინაციურ პლანს და სამ დამოუკიდებელ, თუნდაც შეუფასებელ ტილოდ წარმოადგენთ მათ,ანუ  ანგრევთ თქვენსავე კომპოზიციას.
      .....

არის პოეტური ნიჭი...საოცარი გულუხვობით  დაბერტყილი ადამიანზე უფლის ტუ განგების მიერ.
არის თუ შეიძლება ასე ითქვა  გენეტიკური წინასწარგანწყობა ,ანუ გენეტიკურად ჩადებული ნიჭი,
ბატონი მიშას შემთხვევაზე ვამბობ.
ძალიან ელვარე ,კაშკაშა. როგორც მდიდარი თვითნაბადი ოქროს ზოდი.

გინდაც ალმასი.
როგორ ციალებს ეს ნიჭი იცით?თვალს  ჭრის!იტაცებს!

და..
რჩება უმარტივესი მანიპულაცია-ძალიან ღირებული და ძვირფასი ალმასი უძვირფასეს    ბრილიანტად უნდა იქცეს.
აი ამ პროცესს ვედავები მე  მიშას.კი ბატონო,ძალიან სულელურად და სუბიექტურად.
იყოს ერთი სულელი გოგოს ასეთი აზრი.
აი ეს ალმასი დარჩება მხოლოდ ალმასად,ან დაფშვნიან და ბრილიანტს,მაგრამ მრავალ პატარა ბრილიანტს მიიღებენ..
ეს ავტორის გადასწყვეტია.

რაც შეეხეა ფლეშს.თუ შევადარებ ამ ორ პოეტს
გულახდილად ვიტყვი-პოეტური ნიჭი ბატონი მიშასი გაცილებით და მეტად მომწონს.
აი ,პოეტური ესთეტიკა ,პოეტური აზროვნება კი    -ბატონი სანდროსი... 
ყოველგავრი პოლემიკის სურვილის გარეშე.ჩემი სუბიექტური და ძალიან დილეტანტური  მოსაზრება დავაფიქსირე ...

ილტოსპირელს!
მე ჩემი აზრი დავაფიქსირე და ისევ გავიმეორებ: ეს არის ყალბი აღტაცებით, პანეგირიკული, ასოციაციების გზით აგებული ლექსი, რომელშიც მრავალგზის ნაცნობი, სტანდარტული, შტამპადქცეული საშუალებებითაა გადმოცემული სათქმელი. რაც შეეხება ჩემს, როგორც შემოქმედის, დონეს და ინტუიციას, მე ვერ შევაფასებ, მკრეხელობა იქნება.როგორც მკითხველი, გემოვნების მხრივ პრეტენზიული ნაღდად ვარ.

დებორას:

ჯერ-ჯერობით არაფერს ვწერ იმიტომ, რომ კომენტარი დასამთავრებელი გაქვთ, როგორც თავადვე აღნიშნეთ!

ლალის:

მადლობა კომენტარისთვის!
თქვენ, როგორც ყოველთვის, თან მოგწონთ ჩემი ლექსი, თან კიდევ მაინც ვერ ხედავთ მთელი ჩემი პოეტური შესაძლებლობების სრულ რეალიზებას!
ალბათ ახალი "ილიადაც" რომ დავდო, მაინც მეტყვით, რომ მეტი შემეძლო!
თუმცა ეს თქვენი პოზიცია ჩემთვის მაინც კარგია და მისაღები, ის ბევრ რამეში მადგება და მუდმივი შუქნიშანივით მინათებს!

თანანას:

გაცვეთილი რითმები გაქვსო, მსაყვედურობ.
მერე რა მოხდა!
ახალი რითმების აღმოჩენა არცთუ იოლია და თანამედროვე ავტორთა 99 პროცენტი ამ გაცვეთილი რითმებით წერს.
მთავარია, სათქმელი ითქვას და იგი პოეტურ ფორმაში მოექცეს,
თორემ, აბა, მითხარი, რა სიახლითა და ორიგინალობით ჯობია სარითმო წყვილეული "მონეტებს- სონეტებს" (შენი სამსტროფიანი ლექსიდან) წყვილეულს "ქალები-თვალები" (ჩემი ჩვიდმეტსტროფიანი ლექსიდან)?

ანდაზა:  ისეთმა ფურმა დამწიხლოს, ჩემზე მეტს რომ იწველიდესოო!

ფლ-ეშს:

როდესაც ვწერ, რომ არ მწყინს ჩემი შემოქმედების მიმართ გამოთქმული ღია კრიტიკა-მეთქი, ეს იმას ნიშნავს. რომ კრიტიკა უნდა იყოს საფუძვლიანი და ობიექტური და არა როყიოდ წამოსროლილი სუბიექტური ანტიპათია ავტორის მიმართ!

მინდა დაგარწმუნო, რომ აღტაცება სწორედაც რომ გულწრფელია! უბრალოდ ის (აღტაცება) როდესაც სახეზეა, არც შეიძლება იყოს ყალბი!

ამ ლექსში შეიძლება იყოს სხვა სისუსტეები, წაბორძიკებები, მაგრამ არამც და არამც აღტაცება - ყალბი!

თუმცა ნება მაინც შენია: როგორც შეგეძლოს და გსურდეს, ისე შეხედე და შეაფასე!

სხვათაშორის, კომენტარშიც კარგად ჩანს ხოლმე, რა დონის შემოქმედთან გვაქვს საქმე, რამდენად აქვს მას პოეტური ინტუიცია, რამდენად ხელეწიფება წაიკითხოს  და გაიგოს მხატვრული ნაწარმოები!

                                                                პატივისცემით

ყალბი აღტაცებაა...  არადა ამოდენა რეიტინგი რომ აქვს?...მოწონს მკითხველს და რას ერჩი....

საკმაოდ მუსიკალურია და დინამიური და ეს კარგად იჭერს მკითხველს
იმპრესიონისტული ნაშრომია...
:)

არადა მე ანას ბოშა ქალი გამახსენდა ოდნავ.


ლაღი ლექსია,რაკრაკით მიდის.ლამაზი ლექსია .
მსუბუქად ეროტიული-იტყოდა ჩემი ლიტმცოდნე მეგობარი.


რა თქმა უნდა5.


და...
მშვენიერი ლექსია.

მაგრამ...ცოტა მარტივია ბატონი მიშასთვის:)


პატივისცემით.

ბატონო ილტოსპირელო, კარგი ლექსი მოგეხსენებათ, ფორმისა და შინაარსის ერთობლიობაა, რითმა კი, როგორც ვალერი ბრიუსოვი წერდა, -საძებნი ინსტრუმენტი. ზმნების გარითმვას ვერ ჩაგითვლით ასეთ მოსაძებნ ინსრუმენტად, მაგ: ვიყავით - მივყავდით. ქალები-თვალები-ს სარითმო წყვილიც საკმაოდ გაცვეთილია. იჯერეს- გვიჩვენეს ეს სარითმო  წყვილი სუსტია და კარგი იქნება, თუ თვალსა და ხელს შეავლებდით.  მომეწონა "მკრთალ იეროგლიფს მინაზე"-ეს უკვე ორიგინალური სახეა. ლექსი რიტმულ-მუსიკალურია.  ცოტა დააღვინეთ და მერე მიუბრუნდით და თუ ე.წ. შელევის პრინციპსაც გამოიყენებთ, კარგი ლექსი გამოვა.

ხომ იცით რომ თქვენ, ჩემი საყვარელი მწერალი ხართ :) 
ესეც ისევე მომწონს, ამითაც ისევე მოვიხიბლე, როგორც სხვა დანარჩენებით :)

ეს ლექსი უკვე შემიფასებია :) ულამაზესია :) მხოლოდ ბატონ მიშას შეუძლია ასე წეროს :)

mometsona martlac kaia, tsarmatebebs gisuveb 555

მიშა ძვირფასო!
თქვენს ლექსებს მუდამ სიამოვნებით ვეცნობი. როგორც მახსოვს,შეფასებები დამიტოვებია,კომენტრები - მართლაც,არა.
დავიწყებ იმით,თუ რა მომეწონა ამ ლექსში:

1.  ლაღი რიტმულ-ინტონაციური  დინება, რომელიც სათავეს იღებს გალაკტიონის ცნობილი ლექსიდან და მისი ალუზიაც ახლავს:

წინანდალელი ნათელა
ულამაზესი ქალია.
შენ ჩემო ციცინათელა,
ჩემო ციხე და გალია.
მთელი საღამო შევჯერდი,
რა არის ქალის სინაზე
მაგრამ უეცრად შევჩერდი
მშვენიერ თინათინაზე,
ბრწყინავდა საარაკო ცა, -
მთვარე დაბრუნდა ბინაზე,
როს შუქმა ღრუბელს აკოცა,ყველა  ალების ჯინაზე. (1922წ.აგვისტო)

( საქმეში ჩაუხედავი მკითხველის საყურადღებოდ , მოკლედ აღვნიშნავ,რომ ეს ,პროფესიონალური თვალსაზრისით,  დადებითი მოვლენაა - ნაკლებდამუშავებული რიტმული წყობის  წარმატებით რეალიზაცია)
2. კარგი ქართული.
3.იმაგინციური  ანუ სახეობრივი პლანი
4. ნარატიული  მონახაზი(  რეალურად - თითქოს არაფერი,ზღვის ნაპირზე მისულ სამ ლაზ ქალს მამაკაცები შორით შესცქერიან,  მხატვრულ სინამდვილეში კი , დაწყებული ანტიკურობიდან, რენესანსის გავლით, ქალურობის მთელი მრავალსაუკუნოვანი სპექტრი იშლება მათ  და (შესაბამისად , მკითხველთა ) წინაშე...

(ახლა ცოტას დავისვენებ და შემდგომ კომენტარში განვაგრძობ.)

ტალღას ჰგას მუსიკით.
მე ასე მომესმა. ლამაზია:)

საოცრად ლამაზია..... უმშვენიერესი მუსიკაა და ისე მსუბუქად მიცურავ, როგორც ზღვაში..... განსაკუთრებით მომეწონა ბოლო სტროფები....:):):);)

სხეულთა მარმარილოებს -
შეუფასებელ ტილოებს!
მზერას იდუმალს, ვნებიანს
ბგერებს მშობლიურხმებიანს...
ბოლოს კი ფრთებად გაშალეს
შორით ღიმილის თავშალი
და მიეფარა ჩვენს მზერას
სამი ლურჯთვალა ენძელა... :) :) :)

ულამაზესი ლექსია ბატონო მიშა, მიყვარს თქვენი ლექსები! მოგიკითხეთ! :) 5

არ შემიძლია, რომ არ გამოვეხმაურო ქალბატონ დებორას კომენტარს, რომელიც მან ჩემი პირადი თხოვნით დადო ჩემს ამ ლექსზე და ეს, თუ არ ვცდები, მგონი, საერთოდ, პირველი შემთხვევაა, როდესაც ის კომენტარს აკეთებს ჩემს ლექსზე.

პირველ რიგში, ცხადია, დიდი მადლობა, ლექსის წაკითხვისთვის.

მაგრამ აქვე ვისურვებდი, რომ "რითმის ხარისხსა და ცალკეული პასაჟების დაუხვეწაობაზეც" საჯაროდ მომესმინა მისი პროფესიული აზრი.

საბედნიეროდ, მე არ განვეკუთვნები ავტორთა იმ კატეგორიას, რომელსაც წყინს მისი შემოქმედების შესახებ ღიად გამოთქმული კრიტიკა!

                                                        უღმესი პატივისცემით

ლაღი და სასიამოვნო რიტმიკა, რომელიც უხდება ლექსის შინაარსს, ლექსი მიდის და მიიმღერის.  რიგ ადგილებში სარითმო წყვილები მარტივია, თუმცა ეს დიდს ვერაფერს ვნებს ლექსს. გვხვდება საინტერესო ტროპებიც.

ცხრაპირი მზე-ძალიან მომეწონა ;;)

          განწყობის, მშვენიერი ლექსია.

martla magari leqsia, me dzalian momecona

ულამაზესიააააააა......

ულამაზესი ლექსია........... მე სხვანაირად ლაზ ქალებზე ლექსს ვეღარ წარმოვიდგენ.....

დიდი მადლობა ილტოსპირელს ასეთი ლამაზი ლექსისთვის....

5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

ვეთანხმები მისტერ სმიტს :)
ულამაზესია...

ზღვა მომენატრა  55555555555555

titqmis yvelaferi wavikitxe, rac ki poezia gqondat dadebuli da gadavwyvite, aq gamomexata chemi azri ertoblivad yvela leqsze :) umravlesoba aris siyvarulze, qalsa da trfobaze. dzalian faqizad wert. sulshichamwvdomi iyo chemtvis :) ulamazesi leqsebi gaqvt. gulwrfelad momewona :)

:)

ამაზე გავგიჟდი...;;) იმ ნიკით :P

უმშვენიერესი ლექსია, თხრობა კი მელოდიური და ლაღი.

ეტყობა ავტორს მართლაც პოეტური სული აქვს, ბევრს ვერაფერს დავამატებ, ყველაფერი ისეც ნათელია:)

ძალიან ლამაზი:)

მართლა ძალიან ლამაზია :)

ლამაზი სურათია,მომწონს

ვაჰ, ლამაზია ძალიან...

ლამაზია !

საინტერესო,სასიამოვნო ლექსია.  ვფიქრობ,ეს  ის შემთხვევაა,როდესაც  ლექსის  ლაღი  მდინარება თითქმის თავისუფლად მიემართება და მკითხველიც  ისე მიენდობა მას,რომ აღარ დაეძებს და იქნებ აღარც არის მნიშვნელოვანი რითმის ხარისხსა და ცალკეული პასაჟების  დაუხვეწაობაზე დაფიქრება.
წარმატებები ავტორს!

და რაც უფრო მეტი მამაკაცი გიყურებს მათგან მით უფრო მეტის სახეზე წააწყდები "ვაჭრის შემფასებლურ" მზერას
ცოტა გამომწვევად ჩაიცმევ და  "ვაჭარ შემფასებელთა"  რაოდენობა უფრო გაიზრდება
ცოტა თბილად დაელაპარაკები და "ვაჭარ შემფასებელთა" კიდევ უფრო მეტს მოეჩვენება რომ მაგრა ადვილად იშოვა კარგი "საქონელი"
და ა.შ.
აგარ გავაგრძელებ..............

ეს უკვე სხვა საკითხია, XXX555-ო! თუმცა აქვე ისიც მინდა შევნიშნო, რომ ძალიან მცირეც არ უნდა იყოს ქალის ყოველმხრივ შემფასებელი და დამფასებელი მამაკაცების რიცხვი!

პასუხი პასუხზე:
თქვენი პასუხი ლამაზ რეალობას გავს, მაგრამ არ დაფიქრებულხართ რატომ გამიჩნდა ასეთი კომენტარის დატოვების სურვილი?! ან კომენტარზეც არ არის საქმე უბრალოდ უნდა ხვდებოდეთ რაოდენ მცირეა დღეს საქართველოში ისეთი მამაკაცის პონა რომელიც მხოლოდ სხეულს არ უკურებს, ალბათ ეს არის ასეთი აზრის დაბადების მიზეზი

რა თქმა უნდა სამწუხაროა ყოველივე ეს, მაგრამ რას ვიზავთ რეალობა მწარეა

XXX555-ს:

ვერ დაგეთანხმები, რომ თითქოს ყველა კაცი ქალს აღიქვამდეს მხოლოდ როგორც სხეულს და მისი პიროვნების ამოცნობას კი არასოდეს ცდილობდეს! ყოველშემთხვევაში, მე ნამდვილად არ მოვიაზრებ საკუთარ თავს მსგავსი მამაკაცების რიცხვში... მეორე საკითხია, რომ ქალის გარეგნობას, ანუ მის სხეულს, რა თქმა უნდა, აქვს თავისი დიდი მნიშვნელობა ალბათ ნებისმიერი მამაკაცისთვის. მითუმეტეს ურთიერთობის საწყის ეტაპზე, როდესაც ჯერ კიდევ არ იცნობს კაცი ქალს, არ ესაუბრება და უბრალოდ შორიდან მოუკრავს მხოლოდ თვალი. ცხადია, ასეთ დროს გარეგნობაზე, სხეულზე მახვილდება ყურადღება და ეს სავსებით ბუნებრივიცაა. ხოლო მამაკაცი, რომელიც ქალს გაცნობის შემდეგ აღიქვამს როგორც მხოლოდ სხეულს და არ აინტერესებს, არ უღრმავდება მის შინაგან ბუნებას, სულს და ა.შ. ასეთი მამაკაცი, უბრალოდ თავადვეა მხოლოდ სიცარიელე, ერთობ უინტერესო, მშრალი, გამოფიტული არსება და , დამერწმუნეთ, რომ ასეთი მამაკაცი ძალიან მალე გახდება ქალისთვის მოსაწყენი და მიუღებელი...

მოწონება ლექსს:)

საოცარია რატომ აღიქვავს ყველა კაცი ქალს როგორც სხეულს
და თუ სხეული არ მოეწონა ქალის პიროვნების ამოცნობასაც არასდროს ცდილობენ
ხოლო თუ სხეული მოწონათ არც მაშინ შეიძლება ეცადონ ქალში პიროვნების დანახვა

სამწუხაროა :(

მომწონს...........

გემრიელი ლექსი :)

:) 555

პოეტური მდინარებაა. წარმომიდგენია როგორ მოვიდა! გმადლობთ!  ლაზი.
ულამაზესია! დიანა.

მაგარი :)

სხეულთა მარმარილოებს -
შეუფასებელ ტილოებს!
მზერას იდუმალს, ვნებიანს
ბგერებს მშობლიურხმებიანს...
                                              რა ლამაზად ენამზეობს ილტოსპირელი...?
                                              სხვას არავის შეუძლია ასე...555555555555555

ლამაზია...

ძალიან მომეწონა...
წარმოვიდგინე და... :)

რა შემოქმედებითად დაგისვენია.... :P

:) 5

მომეწონა და კეთილი იყოოოს 5

ვიხუმრე მიშა ....ჩვენი ტკივილი აბა რაა..მეც ხომ მაქვს დაწერილი "გურჯები"

,,მერე ვით თეთრი გედები,
როგორც სივრცეში ქედნები,
ისე შეცურდნენ ტალღებში,
ბობოქრებში და მარლებში!''


იდუმალი ეროტიზმი იმალება ამ სიტყვებში :) რა ვიცი,მე დავინახე და...

,,ლაზი ქალების სინაზეს -
მკრთალ იეროგლიფს მინაზე,''

რა უცნაურად და საინტერესოდ აღიქვამთ ქალებს... :)

არ ვიცი რამდენად მაქვს ამის უფლება როგორც საიტის იუზერს,მაგრამ 10 ბალიანი შეფასებიდან 10 ქულას დაგიწერდით ამ ლექსში...
საოცარი იმპულსი მოიტანა...

აუუფ,რა ხოშიანი ლექსია მიშა ბატონო!

მაგარ!

5!

მოახერხეთ ძმებო, მოახერხეთ!!!
ჭეშმარიტად მონატრებული ტკივილი და მშვენიერი სალაღობო!!!
ყოჩაღ მიშაა!!!

იდეა ჭეშმარიტად დიადი არს, იმო ბაბუ, მოვახერხებთ ჩვენ მაგას უეწველად!

ლექსად  გეუბნე  ძმობილო,  რაც  მქონდა  გასაჭირია...
კაცს  უძმო-უმეგობროსა  გულზეც  ფეხს  დააჭირიან...
სხვას  სხვისი  ჭირი  სუყველას  ჰგონია  ღობეს  ჩხირია...
ქართულ  ლექსს  ვინც  უღალატებს  -  სუყველა  დასაჭერია!

ლაზ  ქალებზე  აბა  რა  გითხრა,  შე  რო  ნახე  და  შე  რო  თქვი  იმაზე  უმჯობესი!..  ალალია  მათზე!..
მოგესალმე  და  მოგიკითხე  და  ერთი  კაი  პურმარილი  არ  აწყენდა  ამ  დღეებში  ჩვენს  ძმობას  სადმე  ბუნების  წიაღსა  შინა!..  ვქნათ  ეგ  საქმე  უეჭველად  უახლოეს  დღეებში!  კარგ  საქმეს  გადადება  არ  უხდება!

ეს ხომ ჩვეულებრივი, ბანალური სურათია, სოსო, ზღვაზე!

დარჩნენ ზღვისსამოსამარა - კარგი დასანახებბი იქნებოდნენ

+2 ;;)

რატომ საეჭვოდ, ლელა? ლაზეთი და ლაზები ხომ ჩვენი საერთო ტკივილია!? და ეს ლექსიც, სიმართლე რომ ვთქვა, ამ ტკივილმა უფრო დამაწერინა.

აუუუუუ!!!!!!!მაგარი ხარ მიშა ....როგორ მომნატრებია შენი ლაღი ილექსები თანაც ზღვისუნთქვა მოიტანე და ლაზი ქალების ტემპერამენტიც რაღაც საეჭვოდ მოყვა  შენს ლექსს აიი:)) ;)

რა ჯობია, თამარ, შენი აზრით, კაცს რომ ქალებისკენ გაურბის თვალები თუ ის, ქალებისკენ რომ არ გაურბის თვალები?!.

ჩამოიარეს ლაზებმა,
მერედა, რა ლამაზებმა!
ქალები იყვნენ, ქალები,
უცქრიალებდათ თვალები!

რავა სულ ქალებისკენ გაგირბის თვალები, ილტოსპირელო?!
გაიხარე!
კარგი იყო!
და უყურე, ქალებს, ჩემო ძმაო, სხვა რა შეგრჩება?!
5