მაია ანჯელოუ


აღვსდგები ისევ


თქვენ ძალგიძთ წარსულს რომ მიმათვალოთ
ყალბი წუხილით, უგულოდ, მყისვე;
თქვენ ძალგიძთ ჭუჭყში გადამიძახოთ,
მაგრამ მტვერივით,
აღვსდგები  ისევ.

ჩემი სიმკვეთრე გამწარებთ ასე?
რატომ შეგიპყროთ დაღვრემილობამ?
ნავთობივით რომ ვიჭრები გარეთ
თქვენ რად გაყენებთ ნეტა ჭრილობას?

როგორც მზე,  ანდა როგორაც მთვარე
აღარ რომ წყვეტენ დინებას წრისებრ,
ვით იმედები ზეცას მიმწვდარი,
აღვსდგები ისევ.

გინდათ მიხილოთ გადამსხვრეული?
თავჩაღუნული  დახრილი მზერით?
მხრებჩამოყრილი, ცრემლების მსგავსად,
დასუსტებული მოთქმით და  კვნესით.

დიდსულოვნება მოქმედებს თქვენზე?
აღარ ჩამითვლით საშინლად მძიმედ–
სიცილს, რომ მიგავს ეზოს კუთხეში
ოქროს საბადოს მფლობელს და მხილველს.
                           
თქვენ შეგიძლიათ რომ სიტყვით დამჭრათ
მზერით დამტოვოთ დანადაგები,
თქვენ შეგიძლიათ ზიზღით გამგმიროთ–
მე – ჰაერივით,
ისევ აღვსდგები.

ვნებიანობა გაწუხებთ ჩემი?
გაოცებთ ისე კარგად რომ ვცეკვავ,
თითქოსდა მქონდეს მარგალიტები
ჩემს შეტყუპებულ მუხლისთავებთან?


ისტორიული ქოხმახიდან უმწეო კდემის
აღვსდგები ისევ
წარსულისაგან ტანჯვაში რომ ჩაზრდია ფესვი
აღვსდგები ისევ
ვარ ოკეანე, მოღრიალე  შავი და ვრცელი
მოკაზმული და შემოსილი მიქცევ–მოქცევით.

მცხოვრები შიშში შეყუჟული ღამის საფარველს
აღვსდგები ისევ
საოცრად სუფთა ღამისა და დღის გასაყარზე
აღვსდგები ისევ
მექნება ჯილდოდ წინაპართა ნიჭის ლებანი ,
მე ვარ მონების იმედი და ნაოცნებარი.
აღვსდგები ისევ
აღვსდგები ისევ
აღვსდგები ისევ.

Still I Rise


You may write me down in history
With your bitter, twisted lies,
You may trod me in the very dirt
But still, like dust, I\\ll rise.

Does my sassiness upset you?
Why are you beset with gloom?
\\Cause I walk like I\\ve got oil wells
Pumping in my living room.

Just like moons and like suns,
With the certainty of tides,
Just like hopes springing high,
Still I\\ll rise.

Did you want to see me broken?
Bowed head and lowered eyes?
Shoulders falling down like teardrops.
Weakened by my soulful cries.

Does my haughtiness offend you?
Don\\t you take it awful hard
\\Cause I laugh like I\\ve got gold mines
Diggin\\ in my own back yard.

You may shoot me with your words,
You may cut me with your eyes,
You may kill me with your hatefulness,
But still, like air, I\\ll rise.

Does my sexiness upset you?
Does it come as a surprise
That I dance like I\\ve got diamonds
At the meeting of my thighs?




Out of the huts of history\\s shame
I rise
Up from a past that\\s rooted in pain
I rise
I\\m a black ocean, leaping and wide,
Welling and swelling I bear in the tide.
Leaving behind nights of terror and fear
I rise
Into a daybreak that\\s wondrously clear
I rise
Bringing the gifts that my ancestors gave,
I am the dream and the hope of the slave.
I rise
I rise
I rise.