Alfredo Perez-ს

hola Alfredo!
ჩვენ შევხვდით გზაზე მდინარის პირას,
შენ მზის სხივები დაგკრავდა კანზე.

მე მოვდიოდი აღმოსავლეთ სანაპიროთი -
მღვირე მდინარის,
ვითვლიდი ლოდებს
როგორც ვარსკვლავებს ღამით
და ხის მეჭეჭებს მოშორებით ჩემგან, შენიდან,
ეხვია ნისლი.

hola Alfredo!
უცნაურია შეხვდე ესპანელს, იქ სადაც
ქართველს დიდი ხნის წინ დაავიწყდა რაა
fiesta და ისეთ სიტყვებს როგორიცაა - relax, enjoy,
შენ არქმევ კრედოს, გზისთვის რომელზეც
ცხოვრება და დარდი გამიჯნე
ერთმანეთისგან;
თამბაქოსგან, ამბობ - არ კვდება
ადამიანი როცა კვამლით იღებს შეგრძნებას - სიამოვნების
და უმეცრება არის არ ცოდნა,
იმის თუ როგორ
გინდა
გარდაიცვალო, ან სად... საიდან,
მოდის ასეთი უკმარისობა მძაფრი
შეგრძნების.

hola Alfredo!
გემშვიდობები, იმ სიტყვებით რითიც შემოგხვდი,
სულ სხვა მდინარე ანგრევს ქვევით
ბებერ კალაპოტს,
შენ გრძელი გზა გაქვს მურსიამდე,
მწვანე სახლამდე... ცა და...
ჩვენ ვარსკვლავს, მეუბნები - შუქი მოადგა,
enjoy life...
მზის სხივები... გზაა... Alfredo...