მოდი დავლიოთ, მერე ქალაქს დავყვეთ ბარბაცით,
ქუჩებს ვუამბოთ ლექსები და პირი გაგვიშრეს,
დღეს ქალბატონო დამიჯერე და თუ დამაცდი.
შევძლებ ეს ღამე მონატრების იქცეს სანიშნედ.

მერე ვიცეკვოთ, ცა მივაბათ სახლის სახურავს,
მახსოვს ამბობდი მწყინდა ცეკვას რომ არ მთხოვდნენო,
შეხედე მთვარეც ქალაქს თავზე ისე ახურავს,
როგორც მექსიკელს სასაცილოდ მრგვალი სომბრერო.

მოდი ვიმღეროთ ქალბატონო იქნებ გენებოს,
მატაოცივით დაგვყვებიან ლამპიონები,
მერე გაკოცებ გაგვჭორავენ როცა ენები,
მერე დრო გავა  და სიმღერით მომეგონები.

იქნებ მოვწიოთ და ვიფიქროთ ცაზე დროებით,
უმისამართოდ, ამაოდ თუ ძალდატანებით,
მსურს ისე დავტკბე ამღამინდელ გარემოებით,
დროისთვის მსხვერპლად ბევრი მქონდეს გასატანები.

მე შენ მიყვარხარ ქალბატონო, ვგონებ ხვდებოდი,
საქციელებით ლექსებით თუ კიდევ მრავალი
მიზეზებია, მაგრამ ასე მეყვარებოდი
სულ არ მეგონა და ერთია გამოსავალი -

რომ ჩვენ დავლიოთ მერე ქალაქს დავყვეთ ბარბაცით,
მოვიქცეთ ისე რომ საღამო იქცეს საგიჟედ,
დღეს ქალბატონო დამიჯერე და თუ დამაცდი,
თავს შეგაყვარებ, დაგათრობ და არსად გაგიშვებ.