უკან დაყვებათ ყოველთვის
სხივი მზიანი დარისა,
ყველა ყვავილის სურნელი,
გინდ მთისა, გინდა ბარისა,
ქალის უძირო თვალები
შემოფეთება ქარისა,
ჩაგიხედიათ როდისმე?
როგორი სიღრმის არისა,
მე მირჩევნია, რომ მათში
ლიცლიცი იყოს ალისა,
დამწვას, დამფერფლოს მთლიანად
ვნებამ ქალღმერთი დალისა,
ცხოვრების ბარგად წამეღოს
ღიმილი ყველა ქალისა
და ტკბილი მოგონებები
ძუძუზე შავი ხალისა,
დღეს ამ სურვილით მაცოცხლა,
ხვალემ იკითხოს ხვალისა.