შევსუტავ ცივ ჰაერს, წყვდიადში არეულს,
ვარდიდან მოვხვრეპავ საყურეს ნამისას,
ლანდებიც მიფრთხიან შეშლილს და მთვარეულს,
შენს მეტი ვინ მომკლას ამ შუაღამისას!
შენს მეტი ვინ მითხრას – არ გელის სიბერე
და – ვაი! რითმებიც მაგასა ყვირიან....
თუ მოსვლით სიკვდილისპირული მიმღერე,
არმოსვლით რომ მომკლა, რა გასაკვირია!