.

  ვტაკიმასხარობ, დედამიწას ვერ ვეგუები,
  ფუჭი ქცევებით გამოვჭედე ხორცის სავანე.
  ვერ ვეგუები დედამიწას, მართლა ღმერთმანი,
  ვმალე აქამდე და დღეს უკვე ვეღარ დავმალე.

  ვტაკიმასხარობ, ადვილია ამად გახდომა,
  ჰო, როცა კარგავ შენს საკუთარ, პირველ ინდივიდს
  ყველა უჯრედში გაგიჯდება სიღრმით მასხრობა
  და ყველა ნაბიჯს გააჯერებ მსუყე სიბილწით.

  არც პირველი ვარ ასეთი არც უკანასკნელი
  მიწას ჩემგვარი ბევრი ამჩნევს თავის ნასახლარს.
  ვტაკიმასხარობ და უქონელ ცირკებს ავები,
  დედამიწაზე ვერ ვძლებ მეთქი, თუმცა დამაბეს...





                                                                                                                                                                  __თამუნია__