იცი, მართლა მიყვარს წვიმაში მარტო ხეტიალი,
ხეტიალი და ფიქრი მიყვარს შენზე.
შენ...
არ ვიცი ვინ ხარ,
როგორი ხარ და სად ხარ
და გარქმევ ელისს
და მერე, უკვე ჩვენ სულ ერთად ვართ,
ბრმებივით ვეხებით ერთმანეთს თითებით
თვალებზე, თმებზე,
ტუჩებზე...
(იქნებ ამოვიცნოთ)
ვუახლოვდებით ერთმანეთს სახეებით
და ვცდილობთ...
არა ჩვენ არაფერს არ ვცდილობთ
ყველაფერი თავისთავად ხდება,
უთქმელად მეკრობი მკერდზე
უთქმელად ხუჭავ თვალებს
და მეც ლაპარაკისუნარმოკლებული
ხარბად გეწაფები, წამიერად და...
მერე ქრები
ქრები მორიგ მოსვლამდე,
მორიგ ირეალურ წარმოსახვამდე
და იქნებ არც მინდა რომ იყო რეალური,
იქნებ ვერც მომენდობი ცხოვრებაში
ეგრე უთქმელად,
თუმცა რაღა იქნებ...
იცი მე მართლა მიყვარს ღამე პარკში ჯდომა
როცა ქუჩაში არავინაა და
მირაჟივით შენს სილუეტს ვუცდი,
ვარსკვლავები ხომ ღამით ვარდებიან...