ჰანს,
გარშემო ისეთი სიცარიელეა...
ვერ ვგრძნობ შენს სუნთქვას
სადღაც საფეთქელთან...
იცი, ყოველთვის მინდოდა რომ,
არა მეც არ ვიცი რა მინდოდა,
ვიცი შენ ყოველ წამს მელოდი
მეც მიყვარდი და...
არა, უბრალოდ არ შემეძლო მეთქვა,
მეთქვა რომ
შენზე სურვილი იმდენად ძლიერია
იმდენად ვეჭვიანობ მომავალზე რომ,
მზად ვარ უარი ვთქვა.

იცი თითქმის ყოველთვის მაგიჟებ,
მაგიჟებ შენი საქციელით
შენი თითქოს "ფეხზე დაკიდებით",
ამის მერე კი
შემოხვევით და კოცნით,
კოცნით რომელიც ყველაზე მეტად მიყვარს
და
რომელსაც ვითომ ვერიდები
ვითომ გავურბივარ.

არ მჯერა რომ ძალიან ბევრს ვითხოვ შენგან
მე მხოლოდ შენ მჭირდები
და
იმ ოცნებების ასრულება
რასაც ისე გულმოდგინედ მიტენიდი თავში
(თუ გულში)
რომ უკვე ჩემია და
იქნებ მარტო ჩემიც...