.

"გავუსხლტეთ კალაპოტს, ლექსიც თუ გაგვიძლებს",
გადავცდეთ ჯებირებს, რომლებიც ყელშია.
როდესაც მიზიდვას ჰაერი დაიწყებს,
ჩემიდან შენამდე, ჩემამდე შენიდან.
ავაწყოთ ასანთის ღერებით ქოხმახი,
რომელშიც არასდროს არავის ელიან.
და ჩვენი კავშირის სულიდან მოძახილს,
ვინმე თუ გაიგებს, ერთი გზით, ლექსიდან.
შეეხე ჩემს თითებს, გრძნობას რომ აშენებს,
გასწავლის მისამართს გულამდე სულიდან.
განახებს პირადი სამყაროს სამელნეს,
ჩააწე კალამი თუ შეძლებ, თუ გინდა...

გავუსხლტეთ კალაპოტს და ცასთან გავჩერდეთ...
იქ ჩვენთვის ადრეა... იქ წმინდა ღმერთია...



                                                                                                                                                            __თამუნია__