საჭართლოს მიხმობს კვეტერა, ლოცვას მადევნებს ცხრაკარა, თამარ მზექალის ჯვარივით შემკობილი და პატარა. წინ ილტო მომეგებება, დედის ცრემლივით კამკამა, რამდენჯერ სევდამორეულს იმედად გულს მეანკარა! რა ფერადებით მიშიბა, მამული და დედულეთი, გამისპეტაკა, მიკურთხა მამა-პაპათა სულეთი, კვეტერით გადმომახედა, მაოცა სახილებელი, სამშობლო მახილებინა, ღვთისმშობლის სალხინებელი, თათრისგან ნახმლევ-ნასეტყვი ციხის ლიბო და კედელი, ცად ატყორცნილი ტაძარი, უფლისა მადიდებელი! ვაი, რომ ბევრჯერ ქვითინით ომში წასულის დედისა ცრემლებიც ჩამოატარა, გვირგვინად გლოვა-სევდისა. არ დამემდუროთ, კვნესამე, ჭართალის ენძელ-იანო, თუ ვერ მოგწროთ წერილი, მოკითხვა დაგიგვიანოთ! ილტოს პირს ამოვუყვები, ხანაც წყალდაწყალ ვიარო, გულში ჩაგიკრავთ ნამცივნებს, მოვალ ადრე თუ გვიანო! ისევ თქვენ, ჩემო ილტოვ და გულჩახვეულო ხევგრძელო, მოვალ და მოგეფერებით, თუკი როგორმე შევძელო! საჭართლოს მიხმობს კვეტერა, ლოცვას მადევნებს ცხრაკარა, თამარ მზექალის ჯვარივით შემკობილი და პატარა!
საჭართლოს მიხმობს კვეტერა, ლოცვას მადევნებს ცხრაკარა, თამარ მზექალის ჯვარივით შემკობილი და პატარა. წინ ილტო მომეგებება, დედის ცრემლივით კამკამა, რამდენჯერ სევდამორეულს იმედად გულს მეანკარა! რა ფერადებით მიშიბა, მამული და დედულეთი, გამისპეტაკა, მიკურთხა მამა-პაპათა სულეთი, კვეტერით გადმომახედა, მაოცა სახილებელი, სამშობლო მახილებინა, ღვთისმშობლის სალხინებელი, თათრისგან ნახმლევ-ნასეტყვი ციხის ლიბო და კედელი, ცად ატყორცნილი ტაძარი, უფლისა მადიდებელი! ვაი, რომ ბევრჯერ ქვითინით ომში წასულის დედისა ცრემლებიც ჩამოატარა, გვირგვინად გლოვა-სევდისა. არ დამემდუროთ, კვნესამე, ჭართალის ენძელ-იანო, თუ ვერ მოგწროთ წერილი, მოკითხვა დაგიგვიანოთ! ილტოს პირს ამოვუყვები, ხანაც წყალდაწყალ ვიარო, გულში ჩაგიკრავთ ნამცივნებს, მოვალ ადრე თუ გვიანო! ისევ თქვენ, ჩემო ილტოვ და გულჩახვეულო ხევგრძელო, მოვალ და მოგეფერებით, თუკი როგორმე შევძელო! საჭართლოს მიხმობს კვეტერა, ლოცვას მადევნებს ცხრაკარა, თამარ მზექალის ჯვარივით შემკობილი და პატარა!
მაგარია
საჭართლოს... (ძღვნად ილტოსპირელს)
საჭართლოს მიხმობს კვეტერა, ლოცვას მადევნებს ცხრაკარა, თამარ მზექალის ჯვარივით შემკობილი და პატარა. წინ ილტო მომეგებება, დედის ცრემლივით კამკამა, რამდენჯერ სევდამორეულს იმედად გულს მეანკარა! რა ფერადებით მიშიბა, მამული და დედულეთი, გამისპეტაკა, მიკურთხა მამა-პაპათა სულეთი, კვეტერით გადმომახედა, მაოცა სახილებელი, სამშობლო მახილებინა, ღვთისმშობლის სალხინებელი, თათრისგან ნახმლევ-ნასეტყვი ციხის ლიბო და კედელი, ცად ატყორცნილი ტაძარი, უფლისა მადიდებელი! ვაი, რომ ბევრჯერ ქვითინით ომში წასულის დედისა ცრემლებიც ჩამოატარა, გვირგვინად გლოვა-სევდისა. არ დამემდუროთ, კვნესამე, ჭართალის ენძელ-იანო, თუ ვერ მოგწროთ წერილი, მოკითხვა დაგიგვიანოთ! ილტოს პირს ამოვუყვები, ხანაც წყალდაწყალ ვიარო, გულში ჩაგიკრავთ ნამცივნებს, მოვალ ადრე თუ გვიანო! ისევ თქვენ, ჩემო ილტოვ და გულჩახვეულო ხევგრძელო, მოვალ და მოგეფერებით, თუკი როგორმე შევძელო! საჭართლოს მიხმობს კვეტერა, ლოცვას მადევნებს ცხრაკარა, თამარ მზექალის ჯვარივით შემკობილი და პატარა!
მადლობის მეტი რა უნდა ვთქვა ასეთი გულიანი მოძღვნისთვის! ასეთი ლამაზი ენით დაწერილი ლექსისისთვის! ასეთი ბარაქიანი სათქმელისთვის! ასეთი პოეზიისთვის! გაიხარე, ძმაო! გაიხარე! გ ა ი ხ ა რ ე !
მადლობის მეტი რა უნდა ვთქვა ასეთი გულიანი მოძღვნისთვის! ასეთი ლამაზი ენით დაწერილი ლექსისისთვის! ასეთი ბარაქიანი სათქმელისთვის! ასეთი პოეზიისთვის! გაიხარე, ძმაო! გაიხარე! გ ა ი ხ ა რ ე !
აბა რა ვთქვა? ეს წავიკითხე ამ დილით პირველი (ჩემთან 10:00), ჰო და ახლა უკრაინული ჰაერის სუნიც აღარაფრად მეშინის გარეთ გასასვლელად გამზადებულს. გაიხარე მეგობარო, ქართულად რომ ამამაფერადე და მთის სიტყვა ამკიდე საგზლად. ღმერთმა დაგლოცოს.
აბა რა ვთქვა? ეს წავიკითხე ამ დილით პირველი (ჩემთან 10:00), ჰო და ახლა უკრაინული ჰაერის სუნიც აღარაფრად მეშინის გარეთ გასასვლელად გამზადებულს. გაიხარე მეგობარო, ქართულად რომ ამამაფერადე და მთის სიტყვა ამკიდე საგზლად. ღმერთმა დაგლოცოს.