კარგი იყო ძალიან. სამწუხაროა რომ აღარფერი იდება აქ ბექა ახალაიასი.

ძალიან ნიჭიერია, ძალიან ნიჭიერი.

Все чаще думаю -
не поставить ли лучше
точку пули в своем конце.
  Маяковский

აი, მთავარი პროტესტანტი და ახალაიასთანაც ამოხეთქა :)

ერთი სული მაქვს მაუზერით მსხვილად დავუსვა,
შუბლის კუთხეში საკუთარ თავს ტყვიის წერტილი!


სელინ, "ჩიტაიტე, ზავედუიტე" :))))

ai bravo ra :) ra vtqva ar vici, es ar vicodi :)

მდაააააა ბექა

ღმერთის გმობა ის უფრო არის, ზოგიერთი სამარიაჟოდ რომ იწერს ხოლმე პირჯვარს...
ბაკურბატონი. 2011-04-06 04:59:15

პატივისცემა ჩემგან ბაკურბატონს!

ახლა ვნახე ეს გვერდი... უკვდავო - საკუტარი უღმერთო თავით ვაგებ პასუხს, რომ აქ ერთი სიტყვაც კი არ არის ღმერთის გმობა. წაკითხვის გარდა გააზრებაც საჭიროა ხოლმე.
ხოლო, რაც შეეხება კომენტარებში მოხმობილ ლექსებს, ისინი დაახლოებით 10-15 წლის წინ არის დაწერილი, ასე რომ ახლა მოდაში რა შემოვიდა, ეს, მგონი არავითარ კავშირში არ უნდა იყოს იმათთან.
ღმერთის გმობა ის უფრო არის, ზოგიერთი სამარიაჟოდ რომ იწერს ხოლმე პირჯვარს...

ისე ღმერთის გმობა რატომ შემოვიდა მოდაში საინტერესოა, სხვა გზით პოეტი ვერ პოულობს თავის ადგილს? კაროჩე ვინც ღმერთი დაგმო ყველა მაგარი პოეტი გახდა, საოცარია რა... საოცარი კიარა, საცოდაობაა, სირცხვილი და საშინელებაა...

ესენ ვიცი ყველა,მაგრებია...:);)+++++

ახალაია, მევასება მე ეს ნაწერები და რატო მიბიძგებ ჯოჯოხეთისკენ? :D

"ლოთებს ელითო ჯოჯოხეთი, გულის მზარავი.
შენც საყვედური ბევრი გითხრეს დაუფარავი.
როგორ, ჯოჯოხეთს ლოთს და მიჯნურს თუ აგზავნიან,
მაშ სამოთხეში ვინ ჰყოლიათ?!
მგონი არავინ!"
მაპატიოს ხაიამმა ცოტა შესწორება. :) :) :)

პროტესტს ვაცხადებ! მონდომებით (ბარე ასები),
გულკეთილობას უფლისას რომ გაიძახიან,
ეს თუ ასეა, მე აშკარად არ ვევასები,
ყლეზეც ვკიდივარ, ეს ნაღდი და ფაიზაღია!


ეს ყველაზე მაგარი კუპლეტია ამ ლექსში და ტვინს ნუ "წერავენ" ვიღაცები!
გავარტყი მოდისთვისმოწონებულ დემოკრატიას და ფსევდო სიტყვისთავისუფლებას!
მიდი ბექუშ შენთან ვარ ბოლომდე ;)

მაგარ !

42. "საღვთო წიგნები თუ წაკითხული გაქვთ არ გაგიგიათ მაშინ."

ამის ქვეშ ღიმილის სმაილიკი უნდა იყოს,მარა გაქრა,არაუშავს.

"საღვთო წიგნები თუ წაკითხული გაქვთ არ გაგიგიათ მაშინ."

:)

პ.ს.ისე, მე "ტრიპიტაკა" და ,,ყურანიც" მაქ წაკითხული, ეგენიც ,,არ გამიგია" ეტყობა.

გმადლობთ!

ბექა, შენ ძლიერი პოეტი ხარ, არაჩვეულებრივად წერ, მაგრამ შინაარსს მაინც ვერ დავეთანხმები და ვერ მოგიწონებ ბოლომდე... თუმცა ეგ მხოლოდ ჩემი აზრია და ყველამ ისე უნდა იმღეროს, როგორც ემღერება :) :)

ჩემი ჯიგრიანი ხარ შენ ;-*

საღვთო წიგნები თუ წაკითხული გაქვთ არ გაგიგიათ მაშინ.

არც მსურდა შეგპასუხებოდით, მაგრამ თქვენს გარდაც არიან აქ.
თუ ვინმე პატივს გცემს და მითუმეტეს უყვარხარ ძალიან დიდი პასუხისმგებლობა გაკისრია მაგ ადამიანის წინაშე...
მითუმეტეს თუ ბევრს უყვარხარ...
შენს გამო სხვებსაც ჯოჯოხეთისკენ უბიძგებ...

,,ახლა კი ისე ვარ გავგიჟდე მინდა და
მაცხოვრის დედასაც მშობლები ვუგინო!''
მუზას კი არა მე დავარქმევდი ეშმაკს-  ავტორს ეს სტრიქონები რომ დააწერინა...

რა საშინელებაა... გულში როგორ უნდა გავივლოთ ასეთი ფიქრიც კი...
მითუმეტეს ღვთისმშობლის წილხვედრია საქართველო და მისი კვართიც საქართველოშია... და აი, ეს ეღობება წინ ქართველთა ერთსულოვნებას...ეს დიდი ცოდვაა!  მერე კი ვპატრიოტობთ ...
არაა ასე...
განვწმინდოთ ჩვენი გულები ქართველნო...
დროა შევინანოთ!

ფრთხილად ვიყოთ და ღვთის შიში გქონდეს!!!
აი, ეს მინდოდა მეთქვა...

:) იშ

ჰეჰ

თეთრი ბატკანი

თავს არ მანებებენ ბოროტი აზრები –
ბოღმას და სიშმაგეს დავანთხევ ნაგროვებს!
მე ზეცას ავდრიან ქუხილით გავცდები
და ცათა მეუფეს ღრუბლებთან დავტოვებ!
.
დაფლეთილ ფიქრებში მეჭრება ვიღაცა
და მეტი სიმშვიდის არა ვარ ამტანი!
გონებამ თვალებთან კვლავ გამოიტაცა
წითელი სისხლი და ის თეთრი ბატკანი!
.
გამოჭრილ ყელიდან უმწეოდ ვაბღავლებთ
და ამით საკუთარ სიკვდილებს ვეჩვევით!
ედემის ბაღები ჩვენ უკვე დავცალეთ –
სუყველას გვჯერა, რომ სამოთხეს ვეწვევით!
.
მაგრამ მონდომებით აცხელებს შამფურებს –
მახინჯი სულების არა აქვს ატანა!
და სანამ უფალი მოწყალედ დაგვყურებს
რა მოჰკლავს განკითხვით კმაყოფილ სატანას!
.
რაღაცას ცოდვილობს სამყარო მიხრწნილი
და კაცთა იმედებს ღრუბლებთან აცილებს!
ყველაზე მარტივი შიშია სიკვიდილი...
ვიღაც ჯოჯოხეთით უნიჭოდ მაშინებს!
.
ვინ არის – ურცხვად რომ დამცქერის ზეციდან –
რამეს რომ დამიშლის ან გამაბედინებს!
მე სასაკლაოზე დავკალი ღმერთი და
თეთრ ბატკანს უცოდველ ზვარაკად შევწირე!

          ბაკურ სვანიძე

უცნაური მონატრება

არ მინდა ლექსები!
ვერ ვიტან სტრიქონებს! –
შენ მათთვის აღარ ხარ მუზა და მისტიკა!
ყველაფერ უშენოს უაზროდ ვიშორებ –
არ მინდა ლექსები!..
აღარც შენ მინდიხარ!..
.
მე შენთვის ვიყავი სპორტული აზარტი –
მუღამით მიჩხრეკდი უცნაურ ხასიათს,
გიკვირდა – არასდროს არავის ვბაძავდი:
მეძავიც მიყვარდა ბუნებით აზიატს
.
ახლა კი ისე ვარ გავგიჟდე მინდა და
მაცხოვრის დედასაც მშობლები ვუგინო!
გამიტყდა ის კოკა, ღვინოს რომ ზიდავდა...
უტვინოდ ვცხოვრობ და დავთვრები უღვინოდ!
.
რა უშავს – ბავშვობის უაზრო ზღაპარში
მოვიდნენ მსუბუქი მაგარი ქალები!..
მთავარი დედობის მანდილის ამბავში...
თუ რაღაც ამდაგვარს ბოდავენ მთვრალები!
.
ახლაღა დავცინი ბანალურ ზმანებას –
შენც გენატრებოდა ოცნების პრინცები!..
სხვა სიყვარულობის მეობის გაგება –
ეს არის კაცობის პირველი პრინციპი!
.
მაბნევდა მაგ ტანის სურნელით გალეშილს
უცხო რომანტიკა – ნაცნობი მეტივე...
დღეს ჩემთვის მთაწმინდის მთვარიან ღამეში
ერთიც აღარ არის ლამაზი მოტივი...
.
შევირგებ კიდევაც - თუ რამე მივირთვი,
არაფერს ვნატრობ და არავის დავეძებ!
ვერც ის პოეტები მშველიან ცინიზმით
ლექსებს რომ ჯღაბნიან დაბოლილ ყვავებზე...
.
არა ვართ მე და შენ ვარდი და ბულბული!
თუნდაც ამ ქალებზე მაგარი რითი ხარ?!..
არ მინდა ქალები!..
არ მინდა ბუმბული!..
არ მინდა ლექსები!..
ფეხებზე მკიდიხარ...

        ბაკურ სვანიძე

დაღლილი ლექსი

,,რას მიყურებ? ვერ მიცანი? – დაჯექი და გამიცანი”
/ხალხური/

რას მიყურებთ? შემეშვით! – ხომ არავინ გაძალებთ,
გულზე თუ არ მოგხვდებათ ჩემი გულის ფანცქალი,
ყველამ თავში ჩამარტყა, როცა თავი დავხარე,
უკვე შუბლიც დამენგრა – ოთხ კედელზე ნახალი!
.
ახლა მინდა გაუწყოთ დიდი გამოჩინებით:
მე არა ვარ ის კაცი, ცას რომ მთვარეს სტაცებდა,
მიდიოდა ლამაზი, თვალწარმტაცი დინებით...
ის მდინარე დაშრა და სამუდამოდ გაჩერდა!
.
თქვენს გათელილ ოცნებებს ახლა თვითონ ვიქეზებ
უფლისწულის ზღაპარით და კონკიას ქოშებით,
არც იმაზე ვინაღვლებ თუ არ შემრჩა ჯიბეზე
ჯოჯოხეთის დარაჯთან მისაცემი გროშები...
.
თქვენ გინდათ რომ მიყვარდეთ, თქვენი ეშხით ვიწვოდე,
მაგრამ მე იმ დასაწვავს ალბათ ვერ მივაგენი...
გეფიცებით – მიყვარხართ... მაგრამ ისიც იცოდეთ:
ყველაფერზე ბილწია ჩემი ტრფობის საგანი!
.
მე შეშლილი სიკვდილი მალე დამეტაკება,
საიქიოს მასშტაბით მალე ღმერთად მოვჯდები...
ვერ გაიგებთ? არც მინდა! ძნელიც არის გაგება –
ციურ გრძნობებს მიჩენენ ბოზი ანგელოზები...
.
ახლა მინდა გაუწყოთ ამაღლებულ პათოსით:
მე არა ვარ ის კაცი, ცას რომ მთვარეს სტაცებდა...
მე სამყაროს შვიდივე საოცრებით გავოცდი
და ათასი უაზრო ახირება დამჩემდა!
.
ჩემი სული ოხერი, ცისკენ აღარ მიმიძღვის –
იმ ბარიგა ეშმაკსაც სხვისთვის მიუყიდია...
ჰოდა, ნუ მათქმევინებთ, მგონი უკვე მიმიხვდით,
ეს ცხოვრება სად მიზის, ანდა რაზეც მკიდია!

          ბაკურ სვანიძე

გამომდინარე ყველაფრიდან, დავთქვი ამ დილით
(თქვენ ჩემი თავში ავარდნებიც აღარ გაოცებთ)-
ყველა პანთეონს მივაფურთხე, მინდა ადგილი,
ქვედაჩხოროწყუს მიყრუებულ სასაფლაოზე!


მართლა ასი წლის მერე... მაგრამ, ბექა, ამიტომ მომწოხარ... აი, ასეთი ჯიგრიანი რომ ხარ... მთლიანად ნაღდი...მართლა ნაღდი და ძალიან ძლიერი... აი, იმ ალმასივით ხარ, ბრილიანტად გადაქცევას რომ ვერ აკადრებ, ისედაც ბრწყინავს და მრავალწახნაგაა, თანაც ძალიან ძლიერი

ღამის ქოთანი



მთვარე ჰგავს ახლა საჭირო ოთახს...
ალბათ არც არის ისე საჭირო!
ღმერთმა თვალები იმისთვის მოგვცა,
რომ ვერასოდეს ვერ გავახილოთ!
.
ღმერთმა გვითხრა, რომ გვეყოფა მიწა,
ღამით – სინათლე მზიდან მთვარეზე...
ღმერთმა მზეს თბილი სხივები მისცა,
მთვარე დატოვა სითბოს გარეშე!
.
ჩვენ გვაქვს ლამაზი ცირკი – სამყარო
და გაგვაჩნია ტვინი ჯამბაზებს,
ამიტომ ვასკვნით, რომ ღმერთი გვწყალობს
მარცხენა თვალი თუ გვითამაშებს!
.
ღმერთმა გვითხრა, რომ არ ვჭამოთ ვაშლი,
ვიდრე ედემის ჩრდილში გვეძინა...
და გვეშინია ჩვენ კუჭის აშლის
რადგან ვერ უგებს ღმერთს მედიცინა!
.
ჩვენ გვჯერა, რომ ძაღლს აყეფებს ბედი,
ჭინკებს უხმობენ ტყეში ტურები,
და ჩვენი მტერიც არ არის მეტი –
მხოლოდ სატანა ვაჭრობს სულებით!
.
ღმერთმა გვითხრა, რომ მოგვცა... ფეხები...
და ვერსად წავალთ ღმერთის გარეშე...
ღმერთის შექმნილი ჩვენ ვართ ნეხვები –
საჭირო ოთახს ვეძებთ მთვარეზე!
.
ღმერთი წაიღებს ღმერთის მოტანილს
და რომ ვერავინ გაძვრეს ქვეშიდან –
კოსმოსი, როგორც ღამის ქოთანი
თავზე დაგვამხო ღმერთმა ბეჯითად!


ბაკურ სვანიძე

განწირული თაობა



გუშინ -
ვერ დაბრუნდა
ბავშვობა ომიდან...

დღეს -
რომ ვერ "გვიხმარეს",
შემოგვდგნენ წიხლებით...

ხვალ -
ალბათ გამოვალთ
როდესმე კომიდან...

ზეგ -
ჯერ არ მოსული
სიბერით ვიღლებით...

რა გვახსოვს? -
ტვინების ღვრა
თავის ქალიდან...

და
ნატყვიარები
ხერხემლის მალებში...

ვერა,
ვერ ამოხვალ,
შენ, ჩვენი ვალიდან,

ღმერთო...
და ვერასდროს
ჩაგვხედავ თვალებში!


  გიო საჯაია

25. მაგარი ხარ.

დარჩენილიყავი ისე ცოტა ხნით... ჯობდა საცხა იყავი იქინა!
SALVADOR. 2011-01-31 22:01:07

გინდოდა სულ გაგელოთებინე ხომ? ცოდოა ჩემი ღვიძლიც ძამია, ერთი 5  წელი კიდო მინდა ვუყურებდე ამ დამპალ საწუთროს, რაცხა პოემა მაქვენ ჩაფიქრებული და იგი უნდა დავსწერო, შთამომავლობას რაცხა ხო უნდა დუუტიო.


13. აი უჯიგრესი ხარ რა და მევასები ვისაც კიდევ შენ არ ევასები ...

იქ სადაც დუმან პირამიდები .... 2011-01-31 19:44:15

ის ხავ ვინც მგონიხარ? თუ ის ხარ, გაკოცე ცხვირზე, თუ არ ხარ, მაინც გაკოცე, ოღონდ შუბლზე:-*

ტენდი- დიდი მადლობა.


ხოდა ამის ხათრით სამი კონტროლიორი მყავს ნაცემი ჯერ-ჯერობით
პიერო. 2011-01-31 19:42:29

მე და დემეს 5 გვყავს ნაცემი, ასე რომ შენზე წინა ვართ:D

ნიჩორტ, ჩემი ჩამქოლავი არ დაბადებულა ჯერ:D

მეც მიყვარხარ:-*

პ.ს. ადამიანებო, რო გგონიათ რო "საღვთო წიგნები" მარტო თქვენ იცით, მეც გადაბულბულებული მაქვს და მომეცით ნება, თვითონ გადავწყვიტო, სამოთხეში მოვხვდე თუ ჯოჯოხეთში, ნუთუ ასე ძნელია, სხვის ჭკუის სწავლებას რო შევეშვათ და საკუთარ თავებს მივხედოთ:)

პ.ს.2.მადლობა ყველას:)

ბექა, სანამ ჩაგქოლავენ, გეტყვი, რომ მიყვარხარ :))

უუუმაგრესი პოეტი ხარ შენ, უნიჭიერესი...

რას წერთ? ეს არის ღვთის გმობა...
თუნდაც მსოფლიოში უნიჭიერესი პოეტი იყო ღვთის თვალში საძაგელი და არარაობა ხარ!
აქ თქვენს ნიჭს ასმაგად მეტი მოეკითხება!
ნიჭი იმისთვის გეძლევა, რომ ღმერთი დაგმო?
არ შეიძლება!!! 
ნუთუ არ უყვარხარ (ევასები ან ეს რა სიტყვაა აქ!) ღმერთს, რომელიც შენთვის ჯვარს ეცვა?
ეკლესიაში როგორი პირით შეხვალ?

ან თუნდაც ქვედაჩხოროწყუს მიყრუებულ სასაფლაოზე! რომელი მიცვალებული მიგიღებს ? ან რომელი შესანდობარი გაგინათლებს გზას?
ღმერთმა შეგინდოთ,დღეგრძელი გამყოფოთ და სწორ გზაზე დაგაყენოთ!
ქრისტიანობისთვის რამდენი სისხლი დაღვრილა, რამდენი წმინდანი გვყავს...
აღმაშენებელზე დიდი გვყავდა ვინმე ქართველებს?
რომელიც ღვთის დიდ მორჩილებაში იყო...
რით ვართ მასზე დიდი, რომ ღმერთს ვეურჩებით?
ვინ გვყავს დღეს აღმაშენებელზე დიდი ხალხნო?
ღმერთმა ყველას გვიშველოს!

ვეთანხმები პირველ კომენტარს

არ ვიცი რატომ, მაგრამ შენ ყველაფერი გიხდება...55555
რა ფორმითაც გინდა გამოხატო...:)

მაგარი ხარ.

დარჩენილიყავი ისე ცოტა ხნით... ჯობდა საცხა იყავი იქინა!

saghol =))

მაგარი იყოოო

მალადეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეც

მოეწონა კვაზი უმახინჯესს+უსასრულობა;)

ყველა პანთეონს მივაფურთხე, მინდა ადგილი,
ქვედაჩხოროწყუს მიყრუებულ სასაფლაოზე!

თანაც უფასოა... :)))
100 წლის მერე, ოღონდ, ბექა!
5

ამფერისავეპერანგიანპედერასტები!
:D აუ ერთხელ 15 ლარიანი ჯარიმა ამიკიდეს:D

წავიკითხე, ბექა, და მიუხედავად იისა, რომ ... გიპროტესტებ. :) :) :)
პროტესტის პროტესტი ბექა ახალაიას!!!!!


                                ის  ჯერ  ვიღაცის  სიყვარულით  დაავადდა, მერე _  მარტოობის  გრძნობითა  და  სიცოცხლის  ზიზღით.
            თავიდან  თავის  ავადმყოფობებზე  ყველას უამბობდა, ეგონა  გაუგებდნენ (!!!).
            ... მერე  უკვე  აღარც უსმენდნენ.
            თვითონაც  უთქმელობას შეეჩვია.
            ... ხანდახან...
            როცა სამივე  ავადმყოფობა  ერთADაად  AAAAაძლევდა  შეტევას და  საწოლიდან  წამოდგომის  თავი  არ ჰქონდა _ შემთხვევით  კარზე  დამკაკუნებელს ნატრობდა,  ხანდახან  კი  ტელევიზორშიც  ვერ  იტანდა  ადამიანის  დანახვას.
          ერთხელ  შემთხვევით  დალია  და...
          აი  სასწაული !
          ტკივილები  მოეხსნა...
          მარტოს  კი  არ  დაულევია, დიდი  ხნის  უნახავი  მეგობარი  შეხვდა  და  იმან  დაპატიჟა.
          იმ  მეგობართან  პირველი  ავადმყობა  ისე  გაიხსენა,  უბრალოდ.
          მეორე  ავადმყოფობაზე  ხმა  არ  ამოუღია , აღარ  აწუხებდა.
          მესამე  კი,  თვითონაც გაუკვირდა,  როგორ  შემეყარაო ...
          ბოლოსდაბოლოს  ძმაკაცთან  ერთად  სვამდა !
          იმ  ღამით  ბედნიერმა  დაიძინა.
          მეორე  დღეს  კი  უფრო  მტკივნეული  შეტევები  დაეწYყო...
          კიდევ  უნდოდა  ის  მეგობარი  ენახა  და  ყველაფერზე  ისევ  ჩვეულებრივად  ელაპარაკა,  ვითომც  არაფერი  არ  აწუხებდა.
          ვერ  ნახა!
          სამაგიეროდ  სხვა  ნახა  ვიღაც !..
          მერე  ის  სხვაც  ვეღარ  ნახა  და...
          მარტომ  დალია!
          დიდი  ხნის  შემდეგ  როგორც  იქნა  იმ  პირველი  ორი  ავადმყოფობისაგან  განიკურნა :
          პირველი  სულ  ერთი  გახდა.
          მეორესაც  ვეღარ  გრძნობდა _ თანდაყოლილი  ტყიპივით  შესისხლხორცებოდა  მეორეს.
          სიცოცხლის  ზიზღს  კი  ვერაფერი  მოუხერხა,  ქრონიკულში  გადაზრდილიყო,  მთვრალსაც აწუხებდა  და  ფხიზელსაც...
          მერე,  ბევრი წლის  შემდეგ  მიხვდა,  რომ  სამივე  ავადმყოფობა  სისულელისაგან  შეეყარა...
          მაგრამ  "მერე"  უკვე  გვიან  იყო...
          მერე  უკვე  სვამდა...

         
          ...ანგელოზმა  მაინც  არ  მიატოვა...
          ლოთი  სადაც  გინდა  ყოფილიყო,  ანგელოზი  მის  მხარმარჯვნივ  იჯდა  და  შველოდა.
          არც  ეშმაკს  მიუტოვებია...
          ისიც  ყველგან  დაჰყვებოდა,  მხარმარცხნივ  იჯდა  და  ისიც  შველოდა... ხანდახან...
          ეშმაკი ანგელოზთან  ცოტა  მორიდებით  იჯდა...  ცოტას  მორცხვობდა  და  თვალებს  უნაბავდა...
            ანგელოზს  სხვა  რა  გზა ჰქონდა  იტანდა  ეშმაკის  ყოფნას ...
            კაცს  სურდა  ასე !


          ეშმაკმა  მაგიდაზე  მდგარი  ჭიქა  არყით  შეუვსო.
          ლოთმა  ძლივს  ასწია  მაგიდიდან  თავი.
          ჭიქას  შეხედა.
          ხელი  წაატანა.
          ანგელოზმა  ჭიქას  ხელი  უკრა  და  წააქცია.
          ლოთს  სახელოებზე  და  მკერდზე  გადაექცა  არაყი.
          სახელოები  იდაყვამდე  დაუსველდა.
          - რა  ეშმაკმა  წააქცია ! _ ჩაიბურტყუნა  უკმაყოფილოდ.
          ეშმაკმა  ისევ  შეუვსო  ჭიქა.
          უფრო  სწორად  კაცს  ძალა  მისცა,  ჭიქა  შეევსო.
          კაცმაც  შეავსო.
          ანგელოზს  ისევ  უნდოდა  წაექცია,  მაგრამ  ლოთს  უკვე  მაგრად  ეჭირა  ჭიქა  ხელში.
          - მიცვალებულების  ხსოვნისა  იყოს!..  ეტყობა  მთხოვენ - ჩაიბურტყუნა  თავისთვის.
            დაფიქრდა.
            უნდოდა  გაეხსენებინა,  რომელი  მიცვალებული  სთხოვდა  გახსენებას  ამ  მიცვალებულს.
            ვერ  გაიხსენა (!!!)
            - მიცვალებულებს  თავი  დაანებე  შენს  თავს  მიხედე - უთხრა  ანგელოზმა.
            კაცს  არ  გაუგია.
            ანგელოზის  ენა  არ  ესმოდა.
            ეშმაკს  გაეცინა:
            -დალიე  ტკივილები  მოგეხსნება - უთხრა  ეშმაკმა.
            კაცს  არც  ეს  გაუგია.
            არც  ეშმაკის  ენა  ესმოდა.
            - ადექი  როგორმე და წადი  სახლში - უთხრა  ანგელოზმა.
            - არ  წახვიდე - უთხრა  ეშმაკმა.
          ლოთი  უყურებდა  უკვე  ცარიელ  ბოთლს  და  გუბეს  ბოთლის  გარშემო.
          - წადი! - უთხრა  ანგელოზმა.
          - როგორ  წავიდე  მთვრალი  ვარ ! - თქვა  ლოთმა.
          ანგელოზს  კი არ  უპასუხა !
          ისე  თქვა !
          ანგელოზის ენა  არ  ესმოდა!
          ადგომას  ეცადა  სკამიდან  და  ვერ  ადგა.
          ანგელოზმა  სკამი  გამოაცალა
                            ლოთი  იატაკზე  წაიქცა.
          სხვანაირად  ფეხზე  ვერ  ადგებოდა.
          - რა ეშმაკმა  წამაქცია?! - გაბრაზდა  ლოთი.
          ეშმაკს  ისევ  გაეცინა…...
          მერე  შეეცოდა.
          ფეხზე  დააყენა.
          - მადლობა  ღმერთს,  ავდექი! - თქვა  ლოთმა.
          ეშმაკი  გაბრაზდა ^:
          - მე  დაგაყენა  ფეხზე  და  ღრმერთს  უხდი  მადლობას?!
L          ლოთს  არც  ეს  გაუგია.
            არც ეშმაკისა არაფერი ესმოდა.
            ანგელოზი  სევდიანი  თვალებით  უყურებდა  ლოთს...
            და  ეშმაკსაც.
            ეშმაკი სიმპათიური  იყო,  მაგრამ  ნაწყენი.
            ლოთი  როგორღაც  წაბარბაცდა  სახლისკენ.
            იმ  სამი  ავადმყოფობიდან  ამ  წუთში  არც  ერთი აღარ  აწუხებდა...
            გზაში  ხან  ანგელოზი  ეხმარებოდა...
            ხან  ეშმაკი...
            ანგელოზს  იმედი  ჰქონდა  განიკურნებაო...
            ეშმაკსაც ( !!! )


            სახლამდე  მისულმა  ძლივს  გააღო  კარი.
            საწოლამდე  მივიდა.
            დაეგდო.
            მხარმარცზნივ  ისევ  ანგელოზი  უთენებდა  ღამეს.
            მხარმარჯვნივ - ეშმაკი.
            ეშმაკი  ანგელოზს  თვალებს  უნაბავდა.
            ანგელოზი  იტანდა  ეშმაკის  ყოფნას.
            კაცს  სურდა  ასე!


            ეშმაკმა  ანგელოზთან  "დიპლომატიური"  მოლაპარაკება  გადაწყვიტა :
            - თავი  დაანებე,  ხომ  ხედავ  ჩემია !
            - განიკურნება -  უთხრა  ანგელოზმა.
            - ტყუილად  ფიქრობ !
            - რატომ  გგონია ?!
            - თვითონ  არ  სჭირდები,  ხომ  ხედავ,  შენი  არ  ესმის.
            - არც  შენი ! - უთხრა  ანგელოზმა.
            -  ეს  თქვენსკენ  აღარ  მობრუნდება - უთხრა  ეშმაკმა.
            - საიდან  დაასკვენი ? !
            - როცა  მარტო  დარჩა  თქვენთან  მაშინ  უნდა  მოსულიყო - უთხრა  ეშმაკმა - მაგრამ  ხომ  დაინახე,  ჩემთან  მოვიდა
            - მაშინ  არ  იცოდა !
            - არც  ახლა  იცის,  ვერც  მიხვდება.
            ანგელოზმა  არაფერი  უპასუხა.
            კაცს  დახედა  საწოლში.
            მიხვდა  ეშმაკი  მართალი  იყო.
            - თავი  დაანებე,  ჩემია ! -  გაიბრძოლა  ეშმაკმა  კიდევ  Eრთხელ.
            ანგელოზი  ლამაზი  იყო...
            ... და  ნაღვლიანი,
            ეშმაკი _ მართალი.
            ანგელოზს  ნაღვლიანად  გაეღიმა.
            "ხანდახან  ეშმაკებიც  არიან  მართლები".
            ეშმაკმა  ვერ  გაიგო, რა  გაიფიქრა  ანგელოზმა.
            ფიქრის  წაკითხვა  არ  შეეძლო,
            მაგრამ  ნაღვლიან  ღიმილზე  მიხვდა, ანგელოზი  დათანხმდა.
            "მოვიგე", გაიფიქრა  ეშმაკმა.
            ანგელოზი  მიხვდა,  რა  გაიფიქრა  ეშმაკმა.
            ფიქრის  წაკითვა  შეეძლო.
            - მოიგე ! - უთხრა  ეშმაკს - მაგრამ  თვითონ  ცოდვადქცეულს  უკან  რომ  დაჰყვები,  რად  გინდა !  რა  ცოდვაც  აქვს  იმაზე  მეტს  ვეღარ  ჩაიდენს... მაგაზე  მეტად  ვეღარ  შეაცდენ...  შენი  არ  ვიცი, მაგრამ  მე  უნდა  მივატოვო... საჩემო მართლა  აღარ  არის...
          ეშმაკს  გაუკვირდა...
          ანგელოზი  ადგა.
          ნაღვლიანად  გადახედა  ლოთს...
          ეშმაკსაც.
          თეთრი  სამოსელი  აიკრიბა,  ფრთები  გაშალა  და  ფანჯარაში  დატანებული  სარკმლიდან  გაფრინდა.
          ეშმაკი  გაკვირვებისაგან თვალებს  ახამხამებდა.
          მერე  ადგა.
          პაკიპუკით  შემოუარა  საწოლზე  დაგდებულ  ლოთს.
          კარგა  ხანს  დაჰყურებდა  სახეზე.
          ქუთუთოები  აუწია  და  თვალებში  ჩახედა.
          "მართალი  თქვა  ანგელოზმა".
          გაიფიქრა  ეშმაკმა.
          "იმდენად  გავალოთე,  სხვა  ცოდვას  ვეღარ  ჩაიდენს".
          დაღონდა  ეშმაკი.
          "ამას  ვერაფერს  მოვაპარინებ,  მაგაზე  ფიქრისთვის  არ  სცალია...
          კაცს  ვერ  მოკლავს!..
          ხელები  უკანკალებს...
          ვერც  იმრუშებს!..
          დიდი  ხანია  თავს  არ  იწუხებს ქალებზე  ფიქრით...
          თავმოყვარეობა  დაკარგული  აქვს  და  როგორ  გავაამაყო?!..
          სხვისი  არაფერი  არ  შეშურდება,  სხვისას  ვერაფერს  ვერ  ხედავს..."
          უფრო  ძალიან  დაღონდა  ეშმაკი.
          "ამაზე  ტყუილად  ვკარგავ  დროს".
          კიდევ  კარგა  ხანს  იჯდა  ლოთის  საწოლთან.
          ისე  კი,  უხაროდა,  ანგელოზის  ადგილი  რომ  განთავისუფლდა...
          იფიქრა,
          იფიქრა,
          იფიქრა,
          იფიქრა  და...
          ბოლოს  ისიც  გაპაკუნდა.


          ლოთი მარტო  დარჩა.
          ანგელოზმა  მიატოვა...
          ეშმაკმაც...


          ლოთმა  თვალები  გაახილა.
          სხვა  დროს  გაღვიძებისთანავე  რაღაც  აწუხებდა...
მერე  სადმე  სვამდა  და  წუხილის  გრძნობა  ეკარგებოდა  დროის  შეგრძნებასთან  ერთად.
          მშვიდდებოდა.
          ახლა  კი...
          ახლა  ძლივს  აღიქვა  ნივთები  ოთახში.
          არ  გაკვირვებია.
          გაკვირვების  გრძნობაც  დაკარგული  ჰქონდა.
          ... ოთახში  სიცარიელე  იდგა.
          დიდი,
          ყვითელი,
          შხამისფერი  სიცარიელე...
          მერე  უფრო  გარკვევით  გაარჩია...
          ყვითელი  ჭერი,
          ყვითელი  სკამები,
          ყვითელი  ფანGჯარა  და  ფანჯრიდან  ყვითელი  ხეები...
          და  რაც  ყველაზე  დიდი  საჩინელება  იყო,  ყვითელი  ცა,
          სიცარიელის  ფერი  და  ტოლი.
          მერე  ლოთმა  ისიც  დაინახა,  ეს  დიდი  სიცარიელე  შიგნიდან  რომ  მოდიოდა,  სულიდან...
          ...და  შეეშინდა !..
          შეეშინდა,  რომ  ვეღარაფერს  გრძნობდა.
          ... და  გუახარდა!..
          გაუხარდა,  შიშის  გრძნობა  მაინც  რომ  არ  ჰქონდა  დაკარგული.
          - ღმერთო  კიდევ  Eრთხელ  დამანახე  ლურჯი  ცა და მწვანე ხეები -  აღმოხდა  ლოთს.
          ... ცა  თანდათან  ლურჯი  ხდებოდა .
          თანდათან  ხეებიც  მQწვანე  გახდა, ჭერი -  თეთრი.
          - აუჰ !  ძლივს  არ  ამოვისუნთქე?!- გაიფიქრა  ლოთმა  და  ძალაგამოცლილი  ისევ  საწოლზე  მიეგდო.
            "ახლა  სადმე  უნდა  დავლიო ! "
            ...

            ანგელოზი  ფანჯარაში  დატანებული  ღია  სარკმლიდან  ოთახში  შემოფრინდა.
            მხარმაჯვნივ  დაჯდა  ლოთის  საწოლთან...
            ეშმაკიც  შემოპაკუნდა...
            ეშმაკი  მხარმარცხნივ  დაჯდა.
            "ვიცოდი,  რომ  მობრუნდებოდა".
            გაიფიქრა  ანგელოზმა.
            ეშმაკი  ვერ  მიხვდა, რა  გაიფიქრა  ანგელოზმა.
            ფიქრის  წაკითხვა  არ  შეეძლო.
            "ანგელოზმა  წაიეშმაკა,  არაფერიც  არ  მიუტოვებია,  ესე  იგი,  არც  მე  არ უნდა  მივატოვო",  გაიფიქრა  ეშმაკმა  და  ძალიან  გაუკვირდა  ანგელოზის მხრიდან.
          ანგელოზი  მიხვდა, რა  გაიფიქრა  ეშმაკმა.
          ფიქრის  წაკითხვა  შეეძლო.
          - იჯექი  რამდენ  ხანსაც  გინდა - უთხრა  ეშმაკს - ბოლოსდაბოლოს  ერთი  მონანიება  ხარ.
          მონანიება  გაახსენა  ანგელოზმა  და  ეშმაკს  ზიზღისაგან  გააჟრჟოლა...
          თქმით  კი,  აღარაფერი  თქვა...
          იჯდა  და  თვალებს  უნაბავდა  ანგელოზს.
          ეშმაკი  სიმპათიური  იყო.
          ანგელოზი - ლამაზი.
          ანგელოზი  იტანდა  ეშმაკის  ყოფნას...
          კაცს  სურდა  ასე !

პატივისცემით: ტენდი.

ჯიგრიანი პროტესტი ჯიგრიანი კაცისგან!
ფინალმა დაგლიჯა სიმონ!

ბევრი ტაში და ოვაციები ამ ლექსს,მაგარია ოდიშის მთავარი ძალიან

ჯიგარსოოონ, შენი პროტესტიან-გროტესკიანად!!! შენში სწორედ ეგ ბუნტარი მიყვარს, საოცარი ლირიზმით შეზავებული... 5!

პროტეს ვაცხადებ (მართალია თუმც კი უზადოდ)-
სადღაც უდაბნოს უცნაურად ასდის მირაჟი,
პროტესტს ვაცხადებ მეგობრებო ყველა მუზა რომ
პოეტის ტრაკით ბინავდება ისტორიაში

აი უჯიგრესი ხარ რა და მევასები ვისაც კიდევ შენ არ ევასები ... :-*

მოვიკითხე ძმა და ჩავიხუტე... ჯიგარი ხარ ეს რომ დადე... აი მე ძმაო ეს მევასება ყველაზე მეტად
რომ ატრაკებენ მოყვითალო ავტობუსებში,
ამფერისავეპერანგიანპედერასტები!
ხოდა ამის ხათრით სამი კონტროლიორი მყავს ნაცემი ჯერ-ჯერობით:))

გიჟი ხარ :დ

მარიამ მაგდალინელი ბეჰო–ჩვენ თვალში =))

ათეისტია აბა რა არის.

მომწონს პროტესტის ეს ფორმა.

აკრიფე ბეჰოტო, აკრიფე ძმა!..
;)

ჯიგრიანი პროტესტი

                   
პროტესტს ვაცხადებ-
შუქმა  გარეთ გაიდარაბა...
და კიდევ ყლეზე რომ მკიდია
                          დავიდარაბა

ეს ამდენი და
                    მოწევას რომ გუშინ შევეშვი,
შენ რომ ვერ მიტან,
                    როგორც ავის მაცნე დეპეშას,

და იმიტომაც, მოწევას რომ დავიწყებ ისევ...
კიდევ იმიტომ, დილით გთხოვე და არ მომეცი
არც ის და კიდევ 20 ლარი... და სხვას რომ მისცე,
ყლეზე მკიდია (ეგ ორივე) როგორც ყოველთვის,

როცა არ მაძლევ...
                            იმიტომაც - ორგაზმის მერე,
უახლოესი ხუთი წუთი თქვენ რომ ქალებზე,
გული გერევათ, მე კი მაშინ მინდა რომ ვწერო
და მე კი მაშინ მიმაჩნია ქალი სალექსედ...

და კიდევ დამრჩა საპროტესტო ძალიან ბევრი,
ხოდა ამაზე მეგობრებო თქვენ არ გაცხარდეთ...
ჩვენ ხომ ჭუჭყი ვართ დედამიწის, მხოლოდ ვართ მტვერი,
და ამიტომაც - პროტესტს ვაცხადებ!!!

მე პირადად ათეისტი მგონიხარ:)

პირველ პროტესტსაც ვიპოვი.

პროტესტს ვაცხადებ! მონდომებით (ბარე ასები),
გულკეთილობას უფლისას რომ გაიძახიან,
ეს თუ ასეა, მე აშკარად არ ვევასები,
ყლეზეც ვკიდივარ, ეს ნაღდი და ფაიზაღია!



პროტესტს ვაცხადებ! რომ ყვებიან ჩემზე არაკებს,
ნაბიჭვრები რომ სუნსულებენ ავი გეშებით...
ხოდა ამიტომ, ექვსი დღეა ვწევარ არაყში,
მეშვიდე დღესაც უმოწყალოდ გავილეშები!



ხოდა დავუშვათ... ან ჯანდაბას, რაღა დავუშვათ
(ყელში ბოღმა რომ გეჩხირება, კაცი ვერ ტირი)-
ერთი სული მაქვს მაუზერით მსხვილად დავუსვა,
შუბლის კუთხეში საკუთარ თავს ტყვიის წერტილი!

გამომდინარე ყველაფრიდან, დავთქვი ამ დილით
(თქვენ ჩემი თავში ავარდნებიც აღარ გაოცებთ)-
ყველა პანთეონს მივაფურთხე, მინდა ადგილი,
ქვედაჩხოროწყუს მიყრუებულ სასაფლაოზე!



:)

ბეჰიტო იმ გნიდამ როგორ დაგაჯარიმა!... ჰოდა ეგრეა 6 დღეა წევხარ არაყში...

ძაან მაგარია და ჯიგრიანი პროტესტი 1 სადაააა? ადრე დადე?

ეს კაცია 21 საუკუნის ყველაზე მაგარი პოეტი ჩემთვის.