იცით? ერთხელ ჩვენი ძროხა
გახდა ძლიერ ავადა,
მეზობლები მოდიოდნენ
ძროხის სანახავადა.
    მოიყვანეს ექიმი და
    გაუკეთა ნემსები,
    მერე ბებიკოს აუხსნა
    ძროხის მოვლის წესები:
-არაფერი აჭამოთო
გარდა მოლის მწვანისო,
არ დასველდეს,მოერიდეთ
თქვენ წვიმიან ამინდსო.-
    ბებოს ჯიბრით იმ დღეებში
    წვიმდა გადაბმულადა,
    ბებო ბალახს უგლიჯავდა
    ძროხას სულ ტყუილადა.
მირთმეული ის ბალახი
ძროხამ ჭამა განაო?
რა ეღონათ, ბჭობდნენ დიდხანს
ბებო, დედა, მამაო.
    ვერაფერი მოიფიქრეს,
    შეაჩრებ ამ წვიმას?
    უცებ, თავში კარგი აზრი
    დაებადა ჩვენს დიმას.
-ბებო, მამა,ამ ჩვენს ძროხას
რომ ჩააცვათ ლაბადა?
წვიმა ვეღარ დაასველებს,
ბალახს მოსძოვს ლაღადა.
    დედამ მამას გადახედა,
    ბებო წამოხტა წამსვე
    და იმ ძროხას ცელოფანი
    გადააფარეს ტანზე.
არ ეშინია ბებიკოს
დაუსველდეს რომ ძროხა,
წვიმაში დადის, აცვია
ტანზე ლაბადა კოხტა.