| ავტორი: თანანა ჟანრი: პოეზია 7 მარტი, 2011 |
ზამთრის მენიუს გადახედა, ეუგემურა... რა გააღვიძებს ახლა ფიქრებს, თითქმის მთვლემარეს? მავთულზე სკუპდა თავშექცევით ორი ბეღურა, საკუთარ ფრთის ქვეშ რეალობას რომ მიემალნენ... გადმოსცქეროდნენ აივნები ქუჩის მოციონს, საუბარი რომ პარალელურ გზასთან გაება. ქარი გარდაცვლილ შემოდგომას წვავდა კოცონზე, და მერე იქვე, ხის ძირებთან ასაფლავებდა... მი-მოდიოდა ქუჩა ვიღაც, უცხო კაცივით, თითქოს ეძებდა ძველი სახლის ახალ მისამართს. იქნებ წითელზე შეჩერება უკვე არც ღირდა, იდგა ქუჩა და არც ახსოვდა, თუ რა ხნისაა...
როგორც კინოლოგი
ფიქრებს აყეფებულს, როგორც კინოლოგი ვცრი და პირზე ვარგებ მსუბუქ ალიკაპებს. ვუსმენ სიჩუმის ხმამაღალ მონოლოგებს ხელის სავარძელში ჩამჯდარი ნიკაპით. ცხოვრება - თითქოს აშლილი ორღანია, სტრიქონსაც იგივე უჩანს სიმპტომები. ვგრძნობ, რომ ვეღარ ვიტან უკვე ორგანულად კადრებს შეხვედრის და მერე მიტოვების... შევდივარ ზონაში დიდი გარინდების, სადაც მთავარი არსია საგანთა. ახალ პარტნიორად თავს მევე ვჭირდები, და სიმარტოვეში საკითხავ საგას ვთხზავ... კითხვაზე პასუხებს ვამრავალწერტილებ, ფორტუნა რაღაცას ფრუტუნებს ცალი ყბით. ახლა მე თვითონ ვარ ჩემივე მეწყვილე, შენ მკლავი მომეცი, მე კი ხელს გაგიყრი...
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
31. მი-მოდიოდა ქუჩა ვიღაც, უცხო კაცივით, თითქოს ეძებდა ძველი სახლის ახალ მისამართს. იქნებ წითელზე შეჩერება უკვე არც ღირდა, იდგა ქუჩა და არც ახსოვდა, თუ რა ხნისაა... მი-მოდიოდა ქუჩა ვიღაც, უცხო კაცივით, თითქოს ეძებდა ძველი სახლის ახალ მისამართს. იქნებ წითელზე შეჩერება უკვე არც ღირდა, იდგა ქუჩა და არც ახსოვდა, თუ რა ხნისაა...
30. ~მი-მოდიოდა ქუჩა ვიღაც, უცხო კაცივით, თითქოს ეძებდა ძველი სახლის ახალ მისამართს.~
~ცხოვრება - თითქოს აშლილი ორღანია, სტრიქონსაც იგივე უჩანს სიმპტომები. ვგრძნობ, რომ ვეღარ ვიტან უკვე ორგანულად კადრებს შეხვედრის და მერე მიტოვების...~
კარგია.
~მი-მოდიოდა ქუჩა ვიღაც, უცხო კაცივით, თითქოს ეძებდა ძველი სახლის ახალ მისამართს.~
~ცხოვრება - თითქოს აშლილი ორღანია, სტრიქონსაც იგივე უჩანს სიმპტომები. ვგრძნობ, რომ ვეღარ ვიტან უკვე ორგანულად კადრებს შეხვედრის და მერე მიტოვების...~
კარგია.
29. ვუსმენ სიჩუმის ხმამაღალ მონოლოგებს ხელის სავარძელში ჩამჯდარი ნიკაპით. ამან მიიქცია ჩემი ყურადღება და საერთოდ ლექსებიც კარგია, ერთ-ერთი საუკეთესო ხართ ამ საიტზე! ვუსმენ სიჩუმის ხმამაღალ მონოლოგებს ხელის სავარძელში ჩამჯდარი ნიკაპით. ამან მიიქცია ჩემი ყურადღება და საერთოდ ლექსებიც კარგია, ერთ-ერთი საუკეთესო ხართ ამ საიტზე!
28. ფიქრებს აყეფებულს, როგორც კინოლოგი ვცრი და პირზე ვარგებ მსუბუქ ალიკაპებს. ძალიან , ძალიან:) ფიქრებს აყეფებულს, როგორც კინოლოგი ვცრი და პირზე ვარგებ მსუბუქ ალიკაპებს. ძალიან , ძალიან:)
27. "ქარი გარდაცვლილ შემოდგომას წვავდა კოცონზე, და მერე იქვე, ხის ძირებთან ასაფლავებდა... მი-მოდიოდა ქუჩა ვიღაც, უცხო კაცივით, თითქოს ეძებდა ძველი სახლის ახალ მისამართს"
განსხვავებული მსოფლაღქმაა აქ და ამიტომაცაა ასე საოცრად გასულიერებული სამყარო!
"ცხოვრება - თითქოს აშლილი ორღანია" – ჰმ, როგორი ზუსტი მოტანაა განწყობის!... "ქარი გარდაცვლილ შემოდგომას წვავდა კოცონზე, და მერე იქვე, ხის ძირებთან ასაფლავებდა... მი-მოდიოდა ქუჩა ვიღაც, უცხო კაცივით, თითქოს ეძებდა ძველი სახლის ახალ მისამართს"
განსხვავებული მსოფლაღქმაა აქ და ამიტომაცაა ასე საოცრად გასულიერებული სამყარო!
"ცხოვრება - თითქოს აშლილი ორღანია" – ჰმ, როგორი ზუსტი მოტანაა განწყობის!...
26. ოჰო, აი პირველი მომეწონა ძალიან :) მეორეც "ძალიან" მომეწონებოდა, უბრალოდ ხტის რიტმები და გამიძნელდა წაკითხვა :)
რამდენი ხანია გემრიელად არ წამიკითხიხართ :) ოჰო, აი პირველი მომეწონა ძალიან :) მეორეც "ძალიან" მომეწონებოდა, უბრალოდ ხტის რიტმები და გამიძნელდა წაკითხვა :)
რამდენი ხანია გემრიელად არ წამიკითხიხართ :)
25. კითხვაზე პასუხებს ვამრავალწერტილებ, ფორტუნა რაღაცას ფრუტუნებს ცალი ყბით. ახლა მე თვითონ ვარ ჩემივე მეწყვილე, შენ მკლავი მომეცი, მე კი ხელს გაგიყრი...
ძალიან ჩემი განწყობა და ქუჩა კიდევ, რომელსაც დაავიწყდა რა ხნისაა :) უჰ, კარგი იყო... თანაც ძალიან... კითხვაზე პასუხებს ვამრავალწერტილებ, ფორტუნა რაღაცას ფრუტუნებს ცალი ყბით. ახლა მე თვითონ ვარ ჩემივე მეწყვილე, შენ მკლავი მომეცი, მე კი ხელს გაგიყრი...
ძალიან ჩემი განწყობა და ქუჩა კიდევ, რომელსაც დაავიწყდა რა ხნისაა :) უჰ, კარგი იყო... თანაც ძალიან...
24. დიდი მადლობა მათ, ვინც მკითხულობს... რაღა თქმა უნდა, მესიამოვნა ეს ლექსებიც რომ არ ჩაიკარგა "წაუკითხველობაში"... დიდი მადლობა მათ, ვინც მკითხულობს... რაღა თქმა უნდა, მესიამოვნა ეს ლექსებიც რომ არ ჩაიკარგა "წაუკითხველობაში"...
23. ცხოვრება - თითქოს აშლილი ორღანია, სტრიქონსაც იგივე უჩანს სიმპტომები. ვგრძნობ, რომ ვეღარ ვიტან უკვე ორგანულად კადრებს შეხვედრის და მერე მიტოვების...
უფ, ეს ამოვაკოპირე, რაღაცნაირად მომხვდა გულზე, თორემ ორივე ერთნაირად საინტერესო და ლამაზი ლექსია!!! გაიხარეთ!!! მიყვარს ეს გვერდი!!! ცხოვრება - თითქოს აშლილი ორღანია, სტრიქონსაც იგივე უჩანს სიმპტომები. ვგრძნობ, რომ ვეღარ ვიტან უკვე ორგანულად კადრებს შეხვედრის და მერე მიტოვების...
უფ, ეს ამოვაკოპირე, რაღაცნაირად მომხვდა გულზე, თორემ ორივე ერთნაირად საინტერესო და ლამაზი ლექსია!!! გაიხარეთ!!! მიყვარს ეს გვერდი!!!
22. მავთულზე სკუპდა თავშექცევით ორი ბეღურა, საკუთარ ფრთის ქვეშ რეალობას რომ მიემალნენ...
ფიქრებს აყეფებულს, როგორც კინოლოგი ვცრი და პირზე ვარგებ მსუბუქ ალიკაპებს. +++++ მავთულზე სკუპდა თავშექცევით ორი ბეღურა, საკუთარ ფრთის ქვეშ რეალობას რომ მიემალნენ...
ფიქრებს აყეფებულს, როგორც კინოლოგი ვცრი და პირზე ვარგებ მსუბუქ ალიკაპებს. +++++
21. ქუჩაში ქუჩა ზამთრის მენიუს გადახედა, ეუგემურა... რა გააღვიძებს ახლა ფიქრებს, თითქმის მთვლემარეს? მავთულზე სკუპდა თავშექცევით ორი ბეღურა, საკუთარ ფრთის ქვეშ რეალობას რომ მიემალნენ... გადმოსცქეროდნენ აივნები ქუჩის მოციონს, საუბარი რომ პარალელურ გზასთან გაება. ქარი გარდაცვლილ შემოდგომას წვავდა კოცონზე, და მერე იქვე, ხის ძირებთან ასაფლავებდა... მი-მოდიოდა ქუჩა ვიღაც, უცხო კაცივით, თითქოს ეძებდა ძველი სახლის ახალ მისამართს. იქნებ წითელზე შეჩერება უკვე არც ღირდა, იდგა ქუჩა და არც ახსოვდა, თუ რა ხნისაა...
ეს მეორედ წავიკითხე და არაჩვეულებრივია!!! ქუჩაში ქუჩა ზამთრის მენიუს გადახედა, ეუგემურა... რა გააღვიძებს ახლა ფიქრებს, თითქმის მთვლემარეს? მავთულზე სკუპდა თავშექცევით ორი ბეღურა, საკუთარ ფრთის ქვეშ რეალობას რომ მიემალნენ... გადმოსცქეროდნენ აივნები ქუჩის მოციონს, საუბარი რომ პარალელურ გზასთან გაება. ქარი გარდაცვლილ შემოდგომას წვავდა კოცონზე, და მერე იქვე, ხის ძირებთან ასაფლავებდა... მი-მოდიოდა ქუჩა ვიღაც, უცხო კაცივით, თითქოს ეძებდა ძველი სახლის ახალ მისამართს. იქნებ წითელზე შეჩერება უკვე არც ღირდა, იდგა ქუჩა და არც ახსოვდა, თუ რა ხნისაა...
ეს მეორედ წავიკითხე და არაჩვეულებრივია!!!
20. კითხვაზე პასუხებს ვამრავალწერტილებ, ფორტუნა რაღაცას ფრუტუნებს ცალი ყბით. ახლა მე თვითონ ვარ ჩემივე მეწყვილე, შენ მკლავი მომეცი, მე კი ხელს გაგიყრი...
ეს განსაკუთრებით :) წარმატებები! +5 კითხვაზე პასუხებს ვამრავალწერტილებ, ფორტუნა რაღაცას ფრუტუნებს ცალი ყბით. ახლა მე თვითონ ვარ ჩემივე მეწყვილე, შენ მკლავი მომეცი, მე კი ხელს გაგიყრი...
ეს განსაკუთრებით :) წარმატებები! +5
19. გენიალური ლექსებია! ჩემი მოწონება :) 555! გენიალური ლექსებია! ჩემი მოწონება :) 555!
17. ვუსმენ სიჩუმის ხმამაღალ მონოლოგებს 55555555 ვუსმენ სიჩუმის ხმამაღალ მონოლოგებს 55555555
16. ცხოვრება - თითქოს აშლილი ორღანია, სტრიქონსაც იგივე უჩანს სიმპტომები. ვგრძნობ, რომ ვეღარ ვიტან უკვე ორგანულად კადრებს შეხვედრის და მერე მიტოვების...
სულ მომწონს ხოლმე : )))))))) ++ ცხოვრება - თითქოს აშლილი ორღანია, სტრიქონსაც იგივე უჩანს სიმპტომები. ვგრძნობ, რომ ვეღარ ვიტან უკვე ორგანულად კადრებს შეხვედრის და მერე მიტოვების...
სულ მომწონს ხოლმე : )))))))) ++
15. ქარი გარდაცვლილ შემოდგომას წვავდა კოცონზე, და მერე იქვე, ხის ძირებთან ასაფლავებდა... და საერთოდაც მთლიანად რა საჭირო იყო დაკოპირება;;) ქარი გარდაცვლილ შემოდგომას წვავდა კოცონზე, და მერე იქვე, ხის ძირებთან ასაფლავებდა... და საერთოდაც მთლიანად რა საჭირო იყო დაკოპირება;;)
14. ამ გვერდზე არც მიკვირს უკვე, რომ ყოველმხრივ გამართულ ლექსებს ვხვდები :) ამ გვერდზე არც მიკვირს უკვე, რომ ყოველმხრივ გამართულ ლექსებს ვხვდები :)
13. იცით, როგორ მსიამოვნებს ღქვენი ლექსების კითხვა... აი, შემოდგომის ფოთლების შარი–შურს ჰგავს, მონატრება რომ აგიხდება და გაივლი ტევრში და მშვიდდები და მაკროში გადიხარ!... იცით, როგორ მსიამოვნებს ღქვენი ლექსების კითხვა... აი, შემოდგომის ფოთლების შარი–შურს ჰგავს, მონატრება რომ აგიხდება და გაივლი ტევრში და მშვიდდები და მაკროში გადიხარ!...
12. მადლობა მათ, ვისაც გემოვნება არ ღალატობს... მადლობა მათ, ვისაც გემოვნება არ ღალატობს...
11. ორივე კარგი ლექსია...5555 ორივე კარგი ლექსია...5555
10. პირველი მეც უფრო უფრო მომეწონა პირველი მეც უფრო უფრო მომეწონა
9. +2 მომეწონა +2 მომეწონა
8. მშვენიერი... მშვენიერი...
7. პირველი მომეწონა ძალიან :) მეორე შეიძლება ცალკე უფრო მომწონებოდა.
პირველი მომეწონა ძალიან :) მეორე შეიძლება ცალკე უფრო მომწონებოდა.
6. კიდევ კარგი აქ რამოდენიმე თქვენი მსგავსი მართლაც რომ პოეტი მეგულება... თორემ მაკულატურის საკითხავად აქ რატომ შემოვიდოდი. კარგ პოეზიას კარგი მკითხველი ქმნისო-ასეა ბატონო ნათქვამი, აქ ორივე დეფიციტს განიცდის მაგრამ დეფიციტი არ არსებობას არ ნიშნავს... თქვენ კარგი პოეტი(მკითხველიც) და მე კარგი მკითხველი... ლაკონური აზროვნება და მინიმუმში მაქსიმუმის ჩადება (ის რაც თქვენივე რჩევით ერთგან შევნიშნე აქაც აღმოვაჩინე) მომწონს! დიდებულია! მე ვითვალისწინებ ყველა ლიტერატურულ-შემეცნებით გაკვეთილზე მიღებულ ინფორმაციას, ვამუშავებ და ვქმნი. კიდევ კარგი აქ რამოდენიმე თქვენი მსგავსი მართლაც რომ პოეტი მეგულება... თორემ მაკულატურის საკითხავად აქ რატომ შემოვიდოდი. კარგ პოეზიას კარგი მკითხველი ქმნისო-ასეა ბატონო ნათქვამი, აქ ორივე დეფიციტს განიცდის მაგრამ დეფიციტი არ არსებობას არ ნიშნავს... თქვენ კარგი პოეტი(მკითხველიც) და მე კარგი მკითხველი... ლაკონური აზროვნება და მინიმუმში მაქსიმუმის ჩადება (ის რაც თქვენივე რჩევით ერთგან შევნიშნე აქაც აღმოვაჩინე) მომწონს! დიდებულია! მე ვითვალისწინებ ყველა ლიტერატურულ-შემეცნებით გაკვეთილზე მიღებულ ინფორმაციას, ვამუშავებ და ვქმნი.
5. ქარი გარდაცვლილ შემოდგომას წვავდა კოცონზე, და მერე იქვე, ხის ძირებთან ასაფლავებდა...
ბრავო! =D> 555 ქარი გარდაცვლილ შემოდგომას წვავდა კოცონზე, და მერე იქვე, ხის ძირებთან ასაფლავებდა...
ბრავო! =D> 555
2. ++5 პირველი მომეწონა განსაკუთრებით!.. უფრო მუხტიანია.. :)
ვგრძნობ, რომ ვეღარ ვიტან უკვე ორგანულად კადრებს შეხვედრის და მერე მიტოვების... :)
გაიხარეთ!.. ++5 პირველი მომეწონა განსაკუთრებით!.. უფრო მუხტიანია.. :)
ვგრძნობ, რომ ვეღარ ვიტან უკვე ორგანულად კადრებს შეხვედრის და მერე მიტოვების... :)
გაიხარეთ!..
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|